Przenoszenie wirusa HPV nie dyskryminuje płci, dlatego kładziemy nacisk na szczepienia, dr. Ortiz

W ciągu ostatnich dziesięcioleci potwierdzono, że wskaźnik infekcji wirusem jest taki sam u mężczyzn i kobiet, chociaż nie ma dokładnych statystyk dotyczących odsetka mężczyzn zarażonych wirusem. Jednak częściej diagnozuje się ją u kobiet aktywnych seksualnie.

Wskazała na to dr Alexandra Ortiz Orama, położnik-ginekolog z San Lucas Episcopal Medical Center w Ponce, która potwierdziła, że ​​ta choroba przenoszona drogą płciową (STI) jest jedną z najczęstszych infekcji wśród młodych dorosłych w wieku od 20 do 25.

„Nie wykrywamy wirusa u mężczyzn, ponieważ nie mamy testów, które można by dla nich przetestować; nie mamy dla nich standaryzowanego testu, tylko dla kobiet. Zdajemy sobie więc sprawę, że dzieje się to tylko u kobiet, ale mężczyźni mają to. Tak często, jak robią to kobiety.

Ponadto ekspert zauważył, że rozpowszechnienie diagnozy HPV dotyczy głównie młodych kobiet w wieku od 20 do 25 lat. Dzieje się tak, ponieważ na tym etapie rozrodu szyjka macicy jest wystawiona na pochwę, więc łatwo jest zarazić się wirusem.

„I to jest powód, dla którego nie poddajemy się testom przed 21 rokiem życia, ponieważ jeśli zrobimy test HPV przed tym wiekiem, zdecydowana większość wyjdzie pozytywnie, a to doprowadzi do szeregu problemów psychologicznych u młodych kobiet i pilna potrzeba uciekania się do niepotrzebnego leczenia”.

Zidentyfikowano ponad 200 szczepów HPV, Eksperci zwracają uwagę na potencjalne zagrożenia szczepów 16, 18, 6 i 11, ponieważ są one ściśle związane z rozwojem raka szyjki macicy i pochwy, Rak odbytu i rak doustny;

„HPV jest jedną z najczęstszych infekcji, na przykład w Stanach Zjednoczonych. Każdego roku zaraża się nią około 20 milionów ludzi, a mówi się, że 4 na 5 kobiet ma go w pewnym momencie swojego życia”. ekspert.

Wykrywanie HPV: nie daje objawów w początkowej fazie

Diagnoza jest zwykle stawiana jako Rutynowa procedura jest częścią Z protokołu poradnictwa, kiedy kobiety chodzą na badania ginekologiczne, np. PAP. Niestety jest to jedyny sposób, aby móc wykryć obecność wirusa, ponieważ nie ma badań krwi, a zatem można go wykryć tylko u kobiet.

„Ludzie z tą chorobą nie wiedzą, że ją mają, a wykrywa się ją dzięki wynikom powszechnych badań. Teraz, gdy kobiety mają objawy, takie jak krwawienie i/lub ból podczas stosunku, krwawe upławy mogą m.in. już być znakami, że pacjent jest w stadium przedrakowe lub przedrakowe szyjki macicy z powodu HPV” – powiedział dr Ortiz.

Po zdiagnozowaniu HPV kobieta otrzymuje obserwację kliniczną, aby dowiedzieć się między innymi o zachowaniu wirusa w ciele pacjenta, szkodach, jakie on wyrządza organizmowi, jeśli przenoszona przez niego infekcja zawiera najniebezpieczniejsze szczepy.

Dlatego tak ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarskich, regularne wizyty u ginekologa i wzmocnienie układu odpornościowego, ponieważ w rzeczywistości większość kobiet może samodzielnie wyeliminować tego wirusa: „Naprawdę, ten wirus można wyeliminować w około dwa lata, dlatego dobrze zdrowie, ćwiczenia, odżywianie i praktyki seksualne. Dobre rzeczy są ważne w walce”.

Ponadto należy również pamiętać, że wirus ten jest wysoce zakaźny i niekoniecznie rozprzestrzenia się poprzez penetrację pochwy, ale przez Kontakt ze skórąStosunek ustny, pochwowy lub analny.

Kampanie prewencji HPV

Należy pamiętać, że do tej pory nie ma leku, który mógłby całkowicie wyeliminować wirusa. Jeśli jednak kobieta zgłosi modyfikacje w badaniach nowotworowych, może ponownie wykonać kolposkopię, aby wyszczególnić procent szkód wyrządzonych organizmowi. Jeśli wirus przeszedł już do stadium przedrakowego, pacjent może otrzymać leczenie, takie jak kriochirurgia i usunięcie dotkniętego obszaru.

Inne zabiegi mają bardziej profilaktyczne podejście, dzięki czemu kobieta stara się wyeliminować wirusa, uniemożliwiając mu osiągnięcie stanów zbyt niebezpiecznych dla jej zdrowia.

Z biegiem lat szczepienia poprawiały się, choć ekspert przyznaje, że jest jeszcze wiele do zrobienia: „Po pierwsze mamy szczepionkę przeciwko dwóm szczepom, druga zaatakowała cztery szczepy, a obecnie nasza szczepionka zwalcza 9 szczepów wysokiego ryzyka. szczepy.”

W ostatnim czasie medycyna, a przede wszystkim specjalizacja ginekologiczna świętowała ważne osiągnięcie w walce z tym wirusem, jakim jest poszerzenie grupy docelowej profilaktyki i odporności, która otrzyma szczepionki, od 26 roku życia rozszerzyła się ona do 45 .

Specjalista przyznał, że „najlepszy wiek na szczepienie to 12 lat, zanim osoba stanie się aktywna seksualnie, ponieważ gdy już dojdzie do aktywności seksualnej, prawdopodobieństwo kontaktu z wirusem jest bardzo wysokie”.

Trwające badania na ten temat dowiodły, że szczepionka jest bardzo bezpieczna i skuteczna, więc nie musisz się martwić jej stosowaniem. W rzeczywistości wtórne skutki szczepionki wcale nie są niebezpieczne, ani nie zmieniają zdrowia ani nie pozostawiają negatywnych skutków.

„Podatność na szczepienie była dobra, każdy chce się zaszczepić. Istnieją ograniczenia między planami medycznymi, są one zatwierdzone do 45 roku życia, ale ochrona jest do 26 roku życia. Po tym wieku istnieją tylko pewne ograniczenia, które obejmują plany, takie jak prawdopodobieństwo bycia Osoba, która jest aktywna seksualnie po 26 roku życia jest uważana za osobę o wysokim poziomie”. „Jeśli ktoś ma, powiedzmy, szczep 16, który jest najniebezpieczniejszy, będziesz miał ochronę przed innymi szczepami. Ważne jest również, aby pacjenci wiedzieli, że nawet jeśli mają wirusa, powinni zostać zaszczepieni”.

Ogólne zalecenia eksperta dotyczące zapobiegania wirusowi brodawczaka ludzkiego

„Najbardziej wartościowe są wizyty u lekarza na rutynowe kontrole. My kobiety mamy kilka bardzo ważnych kontroli, które musimy wykonywać co roku, zwłaszcza mammografię po 40. Dodatkowo musimy dbać o naszą dietę i ćwiczenia 3 lub 4 razy większe spożycie witaminy i kwasu foliowego co tydzień w wieku rozrodczym, co pomaga uniknąć wad wrodzonych, takich jak rozszczep kręgosłupa, i to są nawyki profilaktyczne, których należy przestrzegać”.