Tusk przed wyborami regionalnymi i samorządowymi staje przed pierwszym sprawdzianem w Polsce | Międzynarodowy

Liberalny konserwatysta Donald Tusk powrócił w grudniu ze 100 obietnicami na pierwsze 100 dni na stanowisku szefa polskiego rządu. Kiedy dwa tygodnie temu upłynął ten termin, lokalne media szacowały, że spełnił 12 obietnic i kolejnych 10, między innymi dlatego, że następowały po sobie.

Liberalny konserwatysta Donald Tusk powrócił w grudniu ze 100 obietnicami na pierwsze 100 dni na stanowisku szefa polskiego rządu. Kiedy dwa tygodnie temu termin ten upłynął, lokalne media oszacowały, że pomimo kilku epizodów przewrotów politycznych spełnił on 12 obietnic, a 10 częściowo. W najbliższą niedzielę jego administracja przejdzie pierwszy test podczas wyborów regionalnych, prowincjonalnych i lokalnych. Liberalna koalicja, w skład której wchodzą siły konserwatywne i mniejszość postępowców, stoi przed wyborami z pierwszymi rozłamami w sprawie aborcji czy składek na ubezpieczenia społeczne i bez jednolitej kandydatury. Badania tego nie odzwierciedlają Niespodzianka I dominacja pożądana przez Platformę Obywatelską (PO) Zmierzchu, pomimo przejścia kryzysu przez ultrakonserwatywne Prawo i Sprawiedliwość (PiS), które nie podniosło się po jesiennej porażce.

Legislacyjna kampania wyborcza została zbudowana na epickich podstawach jako decydująca bitwa o przyszłość kraju, bitwa pomiędzy cywilizacjami: liberalną demokracją, praworządnością i Unią Europejską, przeciwko systemowi liberalnemu dalekiemu od wartości Zachód i Bruksela. W obliczu pokazu emocji i zasobów, który zwiększył frekwencję do ponad 74%, polskie media kronikują kampanię poprzedzającą te makrowybory, w której do sejmików regionalnych, wojewódzkich i gminnych ubiega się 190 000 kandydatów. I nuda. Najwyższy udział w tych wyborach, wynoszący 54,9%, odnotowano w 2018 r. Są one jednak ważne dla organów politycznych: pomimo ich ograniczonych uprawnień w wysoce scentralizowanym systemie, administracje te odgrywają kluczową rolę w kierowaniu funduszami europejskimi i są kluczowym źródłem dostępu partii do pieniędzy i miejsc pracy.

Znany polski socjolog Jarosław Filis wyjaśnia w rozmowie wideo na trzy dni przed wyborami: „Początkowo wydawało się, że to może być kontynuacja. [de las elecciones de octubre] W którym jedna ze stron może pokazać swoją dominację. „Teraz PiS jest bardzo słaby, ale nie tak słaby, jak marzą jego przeciwnicy”. Zarówno Platforma Obywatelska Duska, jak i BIS Jarosława Kaczyńskiego mają w kraju około 30% ogółu zamiarów wyborczych i według sondażu któryś z nich prowadzi. W październiku PiS zdobył 35,38% wobec PO 30,7%, ale brakowało mu większości rządzącej.

Ekspert ds. wyborów z Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie kontynuuje: „Nie mam jasnego ostatecznego obrazu, choć pewne rzeczy są do przewidzenia, PiS nie odniesie dużego zwycięstwa, może stracić dwa, trzy regiony”. „Zwykle partie postrzegają te wybory jako część gry krajowej, ale tym razem tak nie jest; Na szczeblu krajowym istnieje wiele konfliktów” – mówi Fliss.

W pierwszych krokach zmierzających do przywrócenia praworządności i odzyskania kontroli nad instytucjami takimi jak media publiczne czy prokuratura rząd Tuska zastosował metody o wątpliwej legalności i kwestionował próbę blokady prezydenta Andrzeja Dudy. nałożone, a przychylny PiS Trybunał Konstytucyjny kwestionuje jego zasadność. Te konflikty polityczno-instytucjonalne doprowadziły do ​​epizodów okupacji instytucji publicznych przez polityków BIS i aresztowania dwóch byłych ministrów PiS, którzy pod nieobecność Prezydenta schronili się w Pałacu Prezydenckim.

Jak zauważa Alex Szczerbiak, znawca Polski i politolog z University of Sussex: „Wielu zwolenników rządu nie zauważa, że ​​poszedł on na skróty, aby przywrócić praworządność, ale popada w samozadowolenie”. Według niego władza wykonawcza jest najbardziej bezbronna w kwestiach społeczno-ekonomicznych, takich jak zdrowie, infrastruktura i podatki. W tle groźba wojny i inflacji na Ukrainie.

Napięcie sojuszu

Legalizacja aborcji do 12 tygodnia: Koalicja jest podzielona w sprawie głównej obietnicy wyborczej zachęcającej kobiety do zdecydowanego głosowania. Trzecia droga, utworzona przez dwie partie centroprawicowe, zepchnęła tę kwestię na porządek obrad parlamentu dopiero po tych wyborach. Inne kwestie, które mogą zaburzyć jedność partnerów, to podział stanowisk w administracji oraz projekt ustawy uwzględniający składki na ubezpieczenie społeczne na opiekę zdrowotną. Trzeci sposób chce zredukować przedsiębiorców, zrównując ich – ku wściekłości Nowej Lewicy (Nova Levica) – z pracownikami płacącymi minimalną.

Administracja nie była jeszcze w stanie rozstrzygnąć protestów rolników i przewoźników w związku z konkurencją z Ukrainą, ale była w stanie wskazać na znaczące zwycięstwo w odblokowaniu funduszy europejskich – około 137 000 mln euro – podczas gdy Bruksela zawiesiła oczekujące reformy. System sprawiedliwości. Szczerbiak twierdzi, że Komisja Europejska „wyraźnie zastosowała podwójne standardy”, bo o ile poprzedni rząd wymagał legislacji, teraz wystarczą obietnice reform. „Problem z PiS jest taki, że nikt nie przejmuje się tymi podwójnymi standardami” – zastanawia się.

Ekspert z University of Sussex uważa, że ​​PiS, który „po wyborach znajduje się w kryzysie”, pokazuje, że „nie jest gotowy na przejście do opozycji”. Od wyborów w 2018 r. partia kontroluje osiem z 16 polskich regionów (województw) na obszarach wiejskich na wschodzie i południu kraju. Prognozy na niedzielę potwierdzają dla niego królestwo Podgarbak (Podkarpacie) na południowym wschodzie. Michał Konowksi, politolog z Uniwersytetu Łódzkiego, wyjaśnia: „Jeśli sprawy pójdzie źle, on trzyma swój zamek, a jeśli pójdzie dobrze, może utrzymać nawet pięciu”.

„W niektórych przypadkach istnieje różnica pomiędzy adiunktem a konfederatem [de extrema derecha]nie ma potencjalnych partnerów koalicyjnych i choć na pewno zdobędzie większość głosów, to nie będzie miała większości” – mówi znawca doskonałego hiszpańskiego. Największym założeniem partii rządzącej od ośmiu lat jest więcej niż 300 województw: „PiS dużo zainwestował, żeby zająć tę władzę”.

W zachodnich regionach i dużych miastach PiS raczej nie wygra. Niektórzy kandydaci ukrywają logo partii na plakatach wyborczych. Konowksi nie spodziewa się wielkich emocji po wynikach – na to będziemy musieli poczekać przynajmniej do poniedziałku – choć Capital przyniesie niespodzianki. Wybory na prezydenta Warszawy są zwykle sprawdzianem dla kandydatów na prezydenta. PiS wprowadziło nową twarz, Tobiasza Bocheńskiego, który raczej nie wygra z burmistrzem PO Rafałem Trzaskowskim. Wraz z kandydaturą senator Magdaleny Bijat problem dla Truszkowskiego wychodzi z lewicy. W 2018 roku Meyer wygrał pierwszą turę, zdobywając 56,67% głosów. W tym przypadku najnowsze sondaże wskazują na możliwość przeprowadzenia drugiej tury – już w najbliższą niedzielę o nierozstrzygnięte stanowiska burmistrzów, która odbędzie się 21 kwietnia – i zaczęły pojawiać się spekulacje dotyczące innych możliwych kandydatów na prezydenta, w tym Tuska.

Choć w tych wyborach na kandydatów głosuje się bardziej prywatnie, Szczerbiak podkreśla, że ​​„jednym z głównych celów PO jest wyłonienie się jako pierwsza siła”. Wiadomość tego dnia jasno wskazywała, że ​​jeśli to zwycięstwo nie nastąpi, Flis nie przewidział żadnego kryzysu. I jego zdaniem „dobry wynik może być niebezpieczny dla rządu, bo można go zinterpretować jako znak, że nie musi się on martwić o jedność”. Przed nimi jeszcze więcej wyborów: wybory europejskie w czerwcu i wybory prezydenckie w 2025 r.

Śledź wszystkie informacje międzynarodowe Facebook I Xlub wewnątrz Nasz cotygodniowy biuletyn.