II wojna światowa po raz kolejny wstrząsnęła polską polityką na arenie międzynarodowej

ten II wojna światowa Po raz kolejny stało się to problemem politycznym i dyplomatycznym w Polsce. W tym przypadku uchwalona przez warszawski parlament ustawa znacznie ogranicza możliwość odzyskania odszkodowań za skradzione mienie od ofiar Holokaustu i ich rodzin, co poza takimi organizacjami wywołało ostry sprzeciw Izraela. Światowy Kongres Żydów. To problem, który podsumował polską historię od 1945 roku; Ale to dodaje do innych kontrowersji Międzynarodowy Rząd Prawa i Sprawiedliwości (PiS) Wielu historyków postrzega to jako próbę przepisania przeszłości kraju.

Polska, dom największej społeczności hebrajskiej w Europie, była jednym z 47 sygnatariuszy, zabijając trzy miliony Żydów przez nazistów podczas II wojny światowej. Deklaracja Teresina (Republika Czeska). Kraje sygnatariuszy zaczęły robić wszystko, co możliwe Odzyskiwanie mienia dla ofiar A jeśli nie jest to możliwe, zrekompensuj im.

Polska jest jednym z nielicznych krajów europejskich, które nie mają prawa ratunkowego. Mienie i mienie ofiar Holokaustu zostało najpierw skonfiskowane przez nazistów. Po wojnie nowy rząd znacjonalizował te nieruchomości zamiast zwracać je właścicielom. W wielu przypadkach wymordowano też całe rodziny, a ich majątek zajęli inni obywatele. Wszystko to doprowadziło do licznych procesów sądowych.

Polski Trybunał Konstytucyjny orzekł w 2015 r., że rząd powinien wyznaczyć termin roszczeń i wyznaczył go w zeszłym tygodniu maksymalnie 30 lat temu. Innymi słowy, dotknie to tylko znacjonalizowane aktywa od końca okresu komunistycznego, co zminimalizuje dotknięte aktywa. Jeśli ustawa zostanie zatwierdzona przez Senat i Prezes Andrzej DudaśDlatego większość żądań rodzin ofiar spektaklu nigdzie nie trafi, ponieważ będą one zmuszone pozwać państwo do kontynuowania procesu, który jest kosztowny, trudny i bardzo długotrwały.

MSZ RP odrzucił tę krytykę w oświadczeniu, stwierdzając, że zmiany „w żaden sposób nie ograniczają możliwości wnoszenia spraw cywilnych, niezależnie od narodowości czy pochodzenia powoda”. Przeczytaj przedrukowany raport w lokalnej prasie, że „Polska nie ponosi odpowiedzialności za okrucieństwa popełnione przez niemieckich okupantów na polskich obywatelach pochodzenia żydowskiego”.

„Nowe polskie prawo ma zarówno pozytywne, jak i negatywne aspekty” – wyjaśnia polski dziennikarz Kathargina Marcus, Kto pracuje w Internecie Żydowski. Pl. W Polsce ludzie od dawna mają problem z zajmowaniem przedwojennych nieruchomości, wypędzaniem najemców różnymi taktykami prawnymi. Ludzie mieszkający w tych domach muszą być zdyscyplinowani i mieć pewność, że nie zostaną eksmitowani. Prawo odpowiada na tę potrzebę. Jednocześnie polscy posłowie zapomnieli lub celowo unikali prawowitych właścicieli i ich spadkobierców. Nie chodziło tylko o Żydów, ale także o polskich katolików, którzy przed wojną posiadali domy i grunty.

Historyk Zagłady Jana KrabowskiegoKanadyjczyk polskiego pochodzenia był bardzo krytyczny wobec polityki pamięci obecnego rządu Prawa i Sprawiedliwości w sprawie Holokaustu i II wojny światowej, mówiąc w tym samym sensie: „Konieczne jest zagwarantowanie praw ludzi do ich mieszkań i domów. pozostawia ocalałych z Holokaustu i ich potomków bez działań prawnych”.

Oburzenie, jakie prawo wywołało między Izraelem a organizacjami żydowskimi, wykracza poza problem ekonomiczny: argumentują oni – z czym zgadza się większość historyków Showy – że rząd Prawa i Sprawiedliwości chce ponownie rozważyć prześladowania katolików żydowskich i polskich w okresie Nazistowska okupacja II wojny światowej – I przez niszczenie oznak wrogości. Nikt nie wątpił w ogromne cierpienia Polaków podczas konfliktu, nie mieli też żadnego związku z organizacją Holokaustu czy obozami zagłady. Ale panuje akademicki konsensus, że podczas i po konflikcie tysiące Żydów zostało zabitych przez Polaków i że celem nazistów była eksterminacja Żydów i że w tym celu zbudowano obozy śmierci.

„Jestem synem uciekiniera z Showy. Moja babcia została zamordowana przez Niemców i Polaków w Polsce. Skutki każdego dnia (Holokaustu) przeżywamy w naszej zbiorowej pamięci” – przypomniał trzy lata temu centrowy przywódca z opozycji. Yair Lapid We wcześniejszej konfrontacji z rządem warszawskim. Nowy minister spraw zagranicznych i Projektant polityczny nowego rządu Izraela W ostatnich dniach musieliśmy stawić czoła nowej erupcji napięć dwustronnych, które wyłoniły się z przeszłości.

Labirynt ostrzegł po wprowadzeniu przepisów grożących zakopaniem roszczeń do żydowskiej własności skonfiskowanej przez nazistów w zeszłym tygodniu, że „żadne prawo nie może zmienić historii”. „To niemoralne prawo jest oburzeniem i poważnie wpłynie na stosunki między dwoma krajami” – dodał. Tak jak miało to miejsce w przypadku innego kontrowersyjnego projektu ustawy trzy lata temu – uwięzionego, zapewniającego, że Polacy byli współwinni zbrodni Holokaustu, a także używającego wyrażenia „polskie obozy śmierci” – izraelska dyplomacja obecnie maksymalizuje presję, by ją uchylić przed uchwaleniem ustawy . Miał wtedy poparcie Departamentu Stanu USA, który ponownie ostrzegł Warszawę, że „robi krok w złym kierunku”.

Konfrontacja dyplomatyczna między Izraelem a Polską została szybko zainscenizowana. Ambasador RP w Tel Awiwie Marek Majierowski został w minioną niedzielę wezwany do siedziby MSZ w celu zatwierdzenia nowego rozporządzenia. Rząd warszawski, równolegle z zasiedziałym izraelskim Dahlem Ben-Ari Yalonem, zaprotestował przeciwko nadzwyczajnym oświadczeniom ministra Lobita.

„Na poziomie emocjonalnym Polacy są teraz mobilizowani jako„ ofiary, tak jak Żydzi ”- wyjaśnia John Krabowski, który zostaje postawiony przed sądem za swoją pracę, która jest uznawana na arenie międzynarodowej i nagradzana przez Yath Wash. [Centro Mundial de Conmemoración de la Shoah], O roli Polaków w mordowaniu Żydów w latach 1939-1945. „Premier [Mateusz] Moraviki zadeklarował, że Polacy nie zapłacą ani grosza i jeśli ktoś będzie chciał zwrotu pieniędzy, może udać się do Niemców. Rząd polski po wojnie dopuścił się kradzieży i zaakceptował sytuację stworzoną przez Niemców w czasie okupacji.