Papież u Aniołów: módlcie się za tych, którzy nas obrazili, aby zło zamienili w dobro

„Nadstawianie drugiego policzka nie jest ucieczką dla przegranego, ale aktem tego, kto ma więcej wewnętrznej siły”. W przemówieniu poprzedzającym modlitwę maryjną do aniołów papież Franciszek, jak co niedzielę, rozważał dzisiejszą Ewangelię, z której dzisiaj wynika, że ​​Pan Jezus daje swoim uczniom „niektóre podstawowe wskazówki życiowe”.

Uczeń jest wezwany, by nie ulegać instynktom i nienawiści

Franciszek wyjaśnił, że Pan odnosi się do „najtrudniejszych sytuacji, tych, które są naszą platformą doświadczalną, tych, które stawiają nas przed naszym wrogiem i naszym wrogiem, który zawsze stara się nam wyrządzić krzywdę”. W takich przypadkach, jak naucza Jezus, uczeń jest powołany, aby „nie ulegać instynktom i nienawiści, ale iść znacznie dalej”.

Jezus mówi: „Kochaj nieprzyjaciół swoich i czyń dobrze tym, którzy cię nienawidzą” (Ew. Łukasza 27:6). A jeszcze bardziej konkretnie: „Jeśli jeden uderzy cię w policzek, nadstaw i drugiego” (w. 29). Wydaje się, że Pan prosi o niemożliwe. A poza tym, dlaczego lubisz wrogów? Jeśli nie zareagujesz na aroganckiego, całe przestępstwo jest bezpłatne i niesprawiedliwe. Ale czy tak jest naprawdę? Czy Pan naprawdę żąda od nas rzeczy niemożliwych i niesprawiedliwych?

Nadstawianie drugiego policzka nie oznacza cierpienia w milczeniu

Ojciec Święty prosił o wzięcie pod uwagę przede wszystkim „poczucia niesprawiedliwości”, jakie odczuwamy w „nadstawieniu drugiego policzka”, i zastanowienie się nad cierpieniami Jezusa, który w swoim niesprawiedliwym procesie przed arcykapłanem, jest do pewnego stopnia punktem otrzymania klapsa od strażnika.

Jak się zachowuje? Mówi do strażnika: Jeśli powiedziałeś fałsz, powiedz, co jest nie tak; Ale gdybym tak dobrze mówił, dlaczego miałbyś mnie uderzyć? (J 18, 23). Zapytaj o otrzymane złe rachunki. Nadstawianie drugiego policzka nie oznacza cierpienia w milczeniu i ulegania niesprawiedliwości. Jezus swoim pytaniem potępia to, co niesprawiedliwe. Ale robi to bez gniewu i przemocy, ale raczej z życzliwością.

Większa wewnętrzna siła

Mistrz, „nie chcąc wzniecać kontrowersji, ale stłumić urazę”, wyjaśnił Francisco, który sprecyzował: chciał „połączyć nienawiść i niesprawiedliwość, aby odzyskać winnego brata”.

To jest nadstawianie drugiego policzka: łagodność Jezusa jest silniejszą odpowiedzią niż cios, który otrzymał. Nadstawianie drugiego policzka nie jest ucieczką przegranego, ale działaniem tego, kto ma większą wewnętrzną siłę, który zło dobrem zwycięża, otwiera dziurę w sercu wroga i ujawnia absurdalność jego nienawiści. Nie jest to podyktowane kalkulacją, ale miłością.

Kiedy Pan o coś prosi, chce to dać

„Nieuzasadniona i niezasłużona” miłość, jaką otrzymujemy od Jezusa, „rodzi w sercu podobny do niego sposób postępowania, który odrzuca wszelką zemstę” – nauczał Papież, który następnie podniósł następujący zarzut: „Czy można pokochać swoich nieprzyjaciół?

Gdyby tylko na nas polegał, byłoby to niemożliwe. Pamiętajmy jednak, że kiedy Pan o coś prosi, to chce to dać. Kiedy mówi mi, żebym kochał wrogów, ma na myśli dać mi do tego moc.

Proś Boga o siłę do miłości

Przypomnienie modlitwy św. Augustyna do Pana „Daj to, co nakazujesz i rozkaż, co chcesz” (spowiedziX, 29.40) biskup Rzymu zadał pytanie: „O co pytasz? Co Bóg chętnie nam daje? A on odpowiedział:

Moc miłości, która jest niczym innym jak Duchem Świętym.

Dzieje się tak, ponieważ „w duchu Jezusa możemy odpowiedzieć dobrem na zło, możemy kochać tych, którzy nas skrzywdzili”.

To właśnie robią chrześcijanie. Jakie to smutne, że ludzie i narody, które są dumne z bycia chrześcijanami, postrzegają innych jako wrogów i myślą o wojnie!

Módl się za tych, którzy źle nas traktowali

Przed skierowaniem swojej modlitwy do Matki Bożej, Ojciec Święty poprosił nas, abyśmy pomyśleli o kimś, kto nas „obraził” i zadał sobie pytanie, czy staramy się urzeczywistniać modlitwy Jezusa. Może „jest w nas uraza”, powiedział. Dlatego „ku tej niezadowoleniu — wskazał — zbliżmy się do obrazu Jezusa potulnego w czasie jego kuszenia”, a następnie „prośmy Ducha Świętego, aby działał w naszych sercach”. Na koniec „Módlmy się za tę osobę”:

Modlitwa za tych, którzy nas obrazili (zob. Łk 6,28) jest pierwszą rzeczą, która zamienia zło w dobro.

Swoje przemówienie zakończył słowami: „Niech Maryja Panna pomoże nam być budowniczymi pokoju wobec wszystkich, zwłaszcza wobec tych, którzy są nam wrogo nastawieni i których nie kochamy”.