Odkrywają krajobraz utworzony 34 miliony lat temu pod lodem

Sputnik

Gazeta „La Jornada”.
środa, 25 października 2023, s. 25 5

Montevideo. Jak wynika z badań opublikowanych wczoraj w czasopiśmie Nature Communications, zespół naukowców odkrył krajobraz utworzony przez rzeki co najmniej 34 miliony lat temu i zachowany pod lodem Antarktydy Wschodniej.

Teren pod pokrywą lodową Antarktydy Wschodniej jest mniej znany niż powierzchnia Marsa (…) więc zbadaliśmy część tego krajobrazu bardziej szczegółowo (…) i znaleźliśmy starożytny region, który nie został jeszcze odkryty . Zostały zniszczone przez pokrywę lodową i wydaje się, że zostały utworzone przez rzeki przed podniesieniem się lodu.Wyjaśnił Stuart Jamieson z Wydziału Geografii Uniwersytetu w Durham w Wielkiej Brytanii, autor badania.

Jeden z naukowców w oświadczeniu skierowanym do uczelni zwrócił uwagę, że z wyników badania wynika, że ​​od czasu jego powstania w regionie nie zaszło wiele zmian, mimo że ta część pokrywy lodowej, która jest największa na planecie, uległa opadnięciu , za ponad rok. Ostatnio ciepło w przeszłości.

Zespół wykorzystał dane satelitarne i techniki sondowania głębinowego, aby sporządzić mapę obszaru 32 000 kilometrów kwadratowych pokrywy lodowej, która powstała około 34 miliony lat temu.

Doliny i pasma górskie

Na krajobraz składają się doliny i pasma górskie, których obecność implikuje długoterminową stabilność temperatury badanego obszaru.

Według dochodzenia zdjęcia satelitarne wykonane w tym obszarze pokazują niewielkie zmarszczki na powierzchni lodu, które dostarczają wskazówek na temat podziemnego krajobrazu, co w innych miejscach zostało potwierdzone technikami sondowania radiowego z samolotów.

Według autorów pierwotny krajobraz mógł powstać w warunkach przedlodowcowych przed, w trakcie i po rozpadzie starożytnego kontynentu Gondwany, kiedy wcięcie rzeczne było głównym czynnikiem ewolucji krajobrazu w skali kontynentalnej, a głęboka erozja występowała w bardziej wilgotne obszary. Regiony.

Naukowcy uważają, że krajobraz rzeczny charakteryzował się rzeźbą terenu o maksymalnej wysokości 1 km nad poziomem morza.