Odkryli dziwną dziurę na dnie oceanu, która zaskoczyła naukowców – Enseñame de Ciencia

Ocean Światowy jest największym zbiornikiem wodnym w hydrosferze, najmniej nadającym się do zamieszkania (według gatunków zwierząt) miejscem na świecie, który, nawiasem mówiąc, zawiera prawdopodobnie ponad dwa miliony gatunków, chociaż znanych jest tylko kilka tysięcy, ponieważ wiadomo tylko co Od 5 do 7% tych zbiorników wodnych.

I to jest coś bardzo niepokojącego, bo według czasopisma naukowego National Geographic, Oceany pokrywają co najmniej 70% powierzchni Ziemi i na pierwszy rzut oka może nie zwracamy na to zbytniej uwagi, ale jeśli się nad tym zastanowić, wiemy bardzo mało o naszej planecie, co wygląda naprawdę przerażająco, prawda? Cóż, nie wiemy, co naprawdę się pod nią kryje, ta ogromna masa wody o alarmujących głębokościach, którą eksperci badają.

Czy morze i ocean to to samo?

To ta sama woda, ale różnica polega na wielkości, a morze, będące częścią oceanów, jest znacznie mniejsze. Kiedy sobie to uświadomimy, wyjaśnimy wam, że jest wiele mórz, co sprowadza was do pięciu oceanów:

• Pacyfik (większy)
• Ocean Atlantycki
• Ocean Indyjski
• lód oceaniczny lub arktyczny
• ocean lub lodowce na Antarktydzie

według Interaktywna brama oceanicznaW 2015 roku Brendan Phillip z Uniwersytetu Waszyngtońskiego w swoim metanowym pełzaczu odkrył ogromną czarną dziurę na dnie oceanu.

Podczas tej misji zdalnie sterowanym pojazdem dotarli do dużego otworu, z którego wydobywały się metanowe płyny. I to odkrycie miało miejsce w Newport w stanie Oregon w USA.

Jest to źródło na dnie morza, które nazwali Oazą Pytii, z którego wypływają pierwiastki alchemiczne i niezwykłe temperatury na dnie morza. Ale to jest niepokojące, ponieważ nie wiemy, że mogą tam pojawić się inne pierwiastki chemiczne i to z jakiegoś innego powodu.

Innym powodem jest to, że ta wiosna wyłania się z dna oceanu, ale wyłania się z pęknięcia zwanego strefą subdukcji Cascadia. Podobnie jak na północno-wschodnim wybrzeżu Oceanu Spokojnego, gdzie spotykają się dwie aktywne płyty tektoniczne.

Geolog Evan Solomon twierdzi, że jeśli ciśnienie płynności wody jest silne, pomaga to dwóm płytom tektonicznym poruszać się bez problemu, wręcz przeciwnie, jeśli płynność jest słabsza, płyty ostatecznie blokują się, powodując napięcie.

Być może czytając go, nie znajdziemy tak wielu problemów, ale gdyby go zastosować, byłoby to, mimo całego napięcia, które by tam pozostało, aż osiągnęłoby punkt, w którym musiałoby wyjść z tak wielką siłą, że spowodowałoby to nagły ruch, np. Ta wielkość osiągnięcia silnego trzęsienia ziemi o sile 9 w skali Richtera jest naprawdę niszczycielska.