Noha Gordon – Medycyna i literatura

Amerykanin Noha Gordon (11 listopada 1926 – 22 listopada 2021) zdołał połączyć medycynę, zawód wybrany dla niego przez rodziców, z dziennikarstwem, dzięki czemu przeszedł od doniesień naukowych do powieści. doktor Dzięki niemu wszedł do najlepiej sprzedającej się ligi książkowej i oczarował miliony czytelników swoimi średniowiecznymi historiami medycznymi. Skopiowałam pierwsze linijki jego najpopularniejszej powieści (przetłumaczonej przez Iris Menendez dla Rocaidoreal, 2011).

Pomimo swojej ignorancji, że Rob J. Uznał za niewygodne, aby musiał pozostawać w pobliżu domu rodzinnego w towarzystwie braci i siostry, ponieważ była to jego ostatnia bezpieczna chwila przed jego szczęśliwą niewinnością. Wiosną słońce było wystarczająco nisko, by wysysać ciepłe lizaki przez okap krytego strzechą dachu, a Rob J. Na postrzępionym kamiennym ganku przy drzwiach wejściowych, by cieszyć się jego ciepłem. Kobieta szła po nierównej nawierzchni Carpenters Street. Autostrada wymagała naprawy, podobnie jak większość małych domków robotników, niedbale wzniesionych przez wykwalifikowanych rzemieślników, którzy zarabiali na życie budując solidne domy dla bogatych i szczęśliwszych.

„Tłupał kosz świeżego groszku, starając się nie stracić z oczu maluchów, które zostały pod jego opieką, kiedy moja mama wyszła. Sześcioletni William Steward i czteroletnia Anne Marie kopali w błoto z boku domu i granie w tajemne gry w śmiech.Leżąc na skórze owcy, osiemnastomiesięczny Jonathan Carter zjadł już swoją owsiankę, bekał i mruczał z przekonania.Siedmioletni Samuel Edward podarował kupon do Roba J. Przebiegły Samuel zawsze słabł, zamiast dzielić się pracą, A Robb, ze złością patrząc na jego powrót, otwierał jedną po drugiej fasolę i kciukiem wyrywał groszek z woskowych strąków, tak jak zrobiła to matka , nie zatrzymując się, aby zobaczyć kobietę zbliżającą się do niego w linii prostej.

„Wieloryb w jej poplamionym gorsecie unosił jej piersi, tak że czasami, gdy się poruszała, dostrzegała zafarbowany sutek, a jej szara twarz uderzała ilością garnków, które miała na sobie. Chociaż Rob J. miał zaledwie dziewięć lat, on umiał odróżnić sukę, kiedy był chłopcem w Londynie.

– Już przyjechaliśmy. Czy to dom Nathanaela Cole’a?

Rob J. spojrzał na nią.

„Kto chce wiedzieć?” zapytał nagle, zadowolony, że jego ojciec wyszedł szukać pracy, a suka go nie znalazła, zadowolony, że jego matka poszła zrobić hafty i uniknęła tego zakłopotania.

Twoja żona, która mnie wysłała, potrzebuje tego.

– Co to znaczy, że tego potrzebujesz?

Zręczne młode ręce przestały tłuc groszek.

Suka spojrzała na niego chłodno, bo jego tonem i sposobem, w jaki ją traktował.

„-Czy twoja matka? Rob J skinął głową. Poród był dla niej zły. Jest w stajni Egglestan, niedaleko Puddle Pier. Lepiej znajdź swojego ojca i powiedz mu” – dodała kobieta i wyszła.

Chłopiec rozejrzał się rozpaczliwie.

„…Samuel! Płakał, ale jak zwykle nikt nie wiedział, gdzie jest cholerny Samuel, więc podniósł Roba Williama i Anne-Marie. i pobiegł.

Nowości na stole

Spotkanie legend i tradycyjnych bajek Japońskie opowieści o miłości i wojnie (Satori) Zrób to sam Theodora Ozaki.