Medycyna precyzyjna może pomóc ulepszyć obecne metody leczenia pacjentów z przerzutowym rakiem jelita grubego

Według badania przeprowadzonego przez Instytut Onkologii Vall d’Hebronne (VHIO), medycyna precyzyjna może pomóc ulepszyć obecne metody leczenia pacjentów z rakiem jelita grubego z przerzutami. Rak jelita grubego (CRC) stanowi około 10% wszystkich nowotworów.

CRC jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów z powodu raka. Pacjenci ze zdiagnozowanym przerzutowym rakiem jelita grubego (mCRC) od początku choroby stanowią 20%. 50% pacjentów, u których zdiagnozowano ten typ nowotworu w sposób zlokalizowany, kończy się rozwojem przerzutów.

Chociaż rokowanie u tych pacjentów znacznie się poprawiło w ciągu ostatnich 20 lat dzięki zastosowaniu skuteczniejszych metod leczenia, prawda jest taka, że ​​w większości przypadków choroba pozostaje nieuleczalna.

Złożoność choroby przerzutowej sprawia, że ​​konieczne jest skupienie się na medycynie precyzyjnej, gdzie leczenie łączy wiedzę na temat zmian genetycznych guza, profilu ekspresji białka lub mikrośrodowiska guza, aby osiągnąć kontrolę choroby.

Artykuł niedawno opublikowany w Dziennik Raka dla LekarzyJest współautorem dr Josepa Tabernero, dyrektora VHIO i szefa Medical Oncology Service w Vall d’Hebron University Hospital, i przedstawia postępy w leczeniu przerzutowego raka jelita grubego.

Badacz zbadał, w jaki sposób medycyna precyzyjna może pomóc ulepszyć obecne metody leczenia pacjentów, u których rozwinęła się ta choroba. Zauważa, że ​​„rak jelita grubego z przerzutami ma wysoki stopień niejednorodności i złożoną biologię molekularną, która wpływa na odpowiedź na terapie”.

Dodaje, że ta rozbieżność determinuje przeżycie pacjenta. Tę heterogeniczność guza rzeczywiście można znaleźć w początkowych stadiach choroby i jest ona determinowana regulacjami genetycznymi i epigenetycznymi, które będą wpływać na różne cechy molekularne guza.

„W tym sensie postępy w wiedzy na temat molekularnych podstaw nowotworów są niezbędne do ich prawidłowego leczenia” – mówi dr Josep Tabernero. Zidentyfikowano trzy główne szlaki karcynogenezy, które umożliwiają identyfikację różnych fenotypów w tym typie nowotworu.

Są to szlak supresorowy lub niestabilność chromosomowa, szlak niestabilności zmutowanej lub mikrosatelitarnej oraz szlak fenotypowy lub metylowany wyspy CpG. Te ścieżki umożliwiają identyfikację zachowań z predykcyjnego punktu widzenia lub w odpowiedzi na określone terapie.

Wszystko po to, aby po ponad 20 latach badań translacyjnych i klinicznych ukierunkowanych na rodzinę receptorów naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) i jej rodzinę, zmierzać w kierunku zindywidualizowanego postępowania z tymi pacjentami, które nadal występuje w mCRC. Wewnątrzkomórkowe szlaki transdukcji sygnału.

Podwyższone poziomy EGFR, rodziny kinaz tyrozynowych receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu, zostały uznane za powszechny składnik wielu typów raka i wydają się sprzyjać wzrostowi guza litego.

W przypadku przerzutowego raka jelita grubego odkryto kilka specyficznych powiązań prowadzących do złożonego mechanizmu sygnalizacji wewnątrzkomórkowej w szlakach regulujących proliferację komórek rakowych, przeżycie lub rozprzestrzenianie się przerzutów.

Wiele wysiłków poświęcono również identyfikacji biologicznie zgodnych podtypów CRC w celu lepszej diagnozy i opracowania nowych metod leczenia. Zidentyfikowano już cztery podgrupy molekularne.

Udanym pierwszym krokiem w kierunku spersonalizowanej medycyny onkologicznej była identyfikacja różnych opcji leczenia i sekwencji, które opierają się na molekularnej charakterystyce nowotworu. Tak jest w przypadku badania zmian w genach RAS i BRAF, a ostatnio także w HER2.

Ponadto ocena stanu mikrosatelitarnego jest obecnie złotym standardem w molekularnej charakterystyce mCRC, co jest niezbędne do wyboru najbardziej odpowiednich terapii. Oprócz cech molekularnych na wybór leczenia wpływa wiele czynników.

Należy wziąć pod uwagę jego cechy (choroby współistniejące, wiek…) oraz cechy guza (obciążenie guzem, lokalizacja przerzutów…). Obecnie leczenie pierwszego rzutu opiera się głównie na chemioterapii, która obejmuje powikłania takie jak FOLFIRI czy FOLFOX.

W zależności od stanu nowotworu u niektórych pacjentów wybiera się trojaczki, takie jak FOLFOXIRI (kwas folinowy, 5-FU, oksaliplatyna i irynotekan). Aby wdrożyć skuteczne strategie leczenia oparte na medycynie precyzyjnej, konieczne będzie zintegrowanie wszystkich możliwych informacji o nowotworze i jego zachowaniu.

A do tego – zawsze według ekspertów VHIO – od wszechstronnej wiedzy na temat zmian genetycznych guza po ekspresję genów i białek w mikrośrodowisku guza, dynamiczne zmiany w przebiegu choroby u każdego pacjenta.

W tym sensie stratyfikacja molekularna, od której zależy obecna terapia mCRC, nie odzwierciedla w pełni heterogeniczności złożonych genotypów i fenotypów tej choroby. Ponadto dodaje się kolejny czynnik, który dodatkowo komplikuje charakterystykę tej choroby: mikroflorę jelitową.

Niektóre niedawne badania wykazały, że istnieją bakterie związane z rozwojem i progresją raka jelita grubego, a także odpowiedzią na leczenie; Jest to obszar badawczy, w którym pracują różne międzynarodowe grupy i konsorcja.

Odniesienie bibliograficzne:

Fortunato Ciardiello, Davide Ciardiello, Giulia Martini, Stefania Napolitano, Josep Tabernero i Andres Cervantes. Postępowanie w przerzutowym raku jelita grubego w dobie medycyny precyzyjnej. CA Cancer J Clin. 2022; 72: 000-000.

%s czytanie:
221