Franciszek: Prośmy o łaskę, abyśmy każdego dnia zachwycali się Bożymi darami

Watykan

„Czy wiemy, jak dostrzegać dobro i być wdzięcznym za dary, które otrzymujemy?” Było to jedno z pytań, które papież Franciszek pozostawił dziś do rozważenia wiernym, którzy jak co niedzielę gromadzą się na Placu św. Piotra, aby wysłuchać jego komentarza do Ewangelii dnia i modlitwy Anioł Pański.

zamknięte serca

Dzisiejsza Ewangelia – zaczął Ojciec Święty – ukazuje, że Jezus przywrócił wzrok człowiekowi niewidomemu od urodzenia (por. J 9, 1-41). Jednak ten cud nie jest dobrze odbierany przez wiele osób i grup: uczniowie szukają „winnego”, sąsiedzi są „sceptyczni”, a rodzice uzdrowionego „boją się władz religijnych i nie mówią otwarcie”. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje, „jak chodzi Jezus” i jak chodzi „serce człowieka”: serce dobrego człowieka, serce letniego człowieka, serce bojaźliwego człowieka, serce dzielnego człowieka.

We wszystkich tych reakcjach przed znakiem Jezusa pojawiają się zamknięte serca, z różnych powodów: bo szukają winnych, bo nie wiedzą, jak się zaskoczyć, bo nie chcą zmian, bo są zablokowane wcześniej. przestraszony. I wiele sytuacji dzisiaj tak wygląda. W obliczu czegoś, co jest tak naprawdę przesłaniem świadectwa od osoby, jest to przesłanie od Jezusa, popadamy w to: szukamy innego wyjaśnienia, nie chcemy zmian, próbujemy znaleźć bardziej eleganckie wyjście niż akceptacja prawda.

Prosta i bezpłatna certyfikacja

Jedynym, który dobrze reaguje – kontynuował Franciszek – jest niewidomy: cieszę się, że go widzę, świadczy o tym, co go spotkało, w najprostszy sposób: „Byłem ślepy, a teraz widzę”. Najpierw był zmuszany do żebrania o jałmużnę i cierpiał z powodu uprzedzeń ludzi: „Jest biedny i ślepy od urodzenia, musi cierpieć, musi zapłacić za grzechy swoje lub przodków”. Teraz, wolna ciałem i duszą, świadczy o Jezusie: niczego nie wymyśla i niczego nie ukrywa.

Nie boi się tego, co powiedzą inni: gorzki smak marginalizacji znał już całe życie, odczuwał już obojętność i pogardę przechodniów, tych, którzy uważali go za wyrzutka społeczeństwa, a co najwyżej pożytecznego pobożność niektórych jałmużn. Teraz, uzdrowiony, nie bał się już tych pogardliwych pozycji, ponieważ Jezus obdarzył go pełną godnością: w szabat, na oczach wszystkich, uwolnił go i przywrócił mu wzrok, nie prosząc o nic, nawet nie dziękując, jak świadczy. To jest godność osoby szlachetnej, która wie, że została uzdrowiona i narodziła się na nowo.

i my?

Oto Papież wezwał wiernych, aby zadali sobie pytanie, jakie stanowisko zajmowaliśmy przed tą sceną z Ewangelii, co byśmy wtedy powiedzieli, a przede wszystkim, co robimy „dzisiaj”:

Czy tak jak niewidomi potrafimy dostrzegać dobro i być wdzięczni za otrzymane dary? Zadaję sobie pytanie: jaka jest moja godność? Jaka jest Twoja godność, czy świadczymy o Jezusie, czy też szerzymy krytykę i wątpliwości? Czy jesteśmy wolni od uprzedzeń, czy też łączymy się z tymi, którzy szerzą negatywność i plotki? Czy sprawia nam przyjemność mówienie, że Jezus nas kocha i zbawia, czy też, jak rodzice niewidomego od urodzenia, dajemy się zamknąć w klatce ze strachu przed tym, co ludzie pomyślą? Letni nie przyjmuje prawdy i nie ma odwagi powiedzieć: „Nie, tak jest”. Poza tym jak odnosimy się do trudności, z jakimi borykają się inni? Jak witamy ludzi, którzy mają wiele ograniczeń w życiu, zarówno fizycznych, jak i społecznych, takich jak żebracy żyjący na ulicach? Jako przekleństwa czy okazje, by podejść do nich z miłością?

Ostatnim przykazaniem Franciszka w dniu, w którym Kościół wspomina św. Józefa, ojca Jezusa, było „proszenie o łaskę, by każdego dnia zaskakiwać się darami Bożymi i dostrzegać różne okoliczności życia, nawet te najtrudniejsze do zaakceptowania, jako okazje do czynienia dobra, tak jak Jezus czynił ze ślepymi”.

Ukraina i Ekwador w sercu Papieża

Po modlitwie marsjańskiej myśli Papieża zwróciły się ku Ekwador, gdzie trzęsienie ziemi spowodowało śmierć, obrażenia i wielkie zniszczenia. Zapewnił Ekwadorczyków o modlitwie za zmarłych i wszystkich cierpiących. Nie zapomniał o oprawcach narodu ukraińskiego, „który wciąż cierpi z powodu zbrodni wojennych”. A w dniu, w którym Kościół czci św. Józefa, ojca Jezusa, papież Franciszek modlił się wraz z wiernymi Ojcze nasz za wszystkich ojców świata: niech odnajdą w Święty Józef – powiedział im – wzorem, wsparciem, pociechą dla ojca, by żyło się dobrze.

Oprócz powitania licznych pielgrzymów z różnych krajów, z radością zwrócił się do uczestników maratonu rzymskiego, którzy na prośbę „Athletica Vaticana” pogratulowali im uczynienia tego wydarzenia sportowego okazją do solidarności na rzecz najbiedniejszy.