Lepsze rokowanie długoterminowe u osób, które przeżyły krwotok śródmózgowy i dokomorowy

Nowe i lepsze prognozy dla tych, którzy przeżyli ciężki krwotok śródmózgowy (HIC) i krwotok dokomorowy (HIV), które początkowo wydawały się mieć obecnie słabe długoterminowe wyniki funkcjonalne

Naukowcy przeanalizowali ścieżki funkcjonalne u ponad 700 osób, które przeżyły ICH lub HIV, które wykazały bardzo słabe wyniki funkcjonalne 30 dnia po wypadku.

W związku z tym można było ustalić, że ponad 40% tych pacjentów miało pozytywne wyniki po roku, a jedna trzecia była bardziej aktywna i samodzielna; Tak więc również po roku prawie dwie trzecie wróciło do domu, a wyniki dotyczące jakości życia wykazały znaczną tendencję wzrostową.

Jeden z najlepszych wyników wynika z przewidywania przyszłego powrotu do zdrowia, dzięki uwzględnieniu przeszłych zdarzeń szpitalnych, wcześniej istniejących warunków i odpowiedzi na typowe leczenie.

„Głównym przesłaniem, jakie przynosimy z tego badania, jest to, że podejście do wielu pacjentów z ICH musi się zmienić” – powiedział starszy autor badania Wendy Ziay, MD, MPH, dyrektor medyczny Laboratorium Neuronaczyniowego i profesor neurobiologii ze Szpitala Johnsa Hopkinsa. Baltimore, Maryland. Podkreślił również: „Dane potwierdzają dłuższe okresy oceny pacjentów z ICH z obserwacją zdarzeń w szpitalu i odpowiedzią na leczenie, aby zapewnić lepsze zrozumienie Długotrwała regeneracja”.

proroctwo?

Historycznie, ICH diagnozowano przy przyjęciu, a większość modeli przewiduje wyniki krótkoterminowe. Większość badań również nie opisuje Długotrwała regeneracja Wśród osób z pierwotną ciężką niepełnosprawnością.

Większość modeli predykcyjnych obejmuje wyjściowe czynniki ciężkości ICH, ale nie uwzględniają chorób współistniejących, interwencji szpitalnych i powikłań, podczas gdy skale oceny IVH zazwyczaj obejmują tylko wyjściową objętość IVH, ale nie rozszerzają się, zmniejszają objętość lub wodogłowie IVH, co „może”. gojenie : zdrowienie.”

„Większość pacjentów z ICH, którzy umierają w szpitalu, robi to po podjęciu decyzji o wycofaniu środków podtrzymujących życie, ponieważ opiekunowie są świadomi dużego potencjału słabych wyników długoterminowych” – powiedział dr Zia.

Kontynuował: „Decyzje te mogą prowadzić do samospełniającej się przepowiedni o słabych wynikach”, mówiąc: „Nawet zakaz reanimacji wiąże się ze zwiększonym ryzykiem śmierci i może zmniejszyć prawdopodobieństwo korzystnego wyniku funkcjonalnego, gdy zostanie umieszczony wcześnie”.

Aby ocenić ścieżki wyników 1 rok po ICH, badacze przeprowadzili analizę post hoc 500 pacjentów z samoistną obturacyjną IVH, którzy zostali losowo przydzieleni do alteplazy dokomorowej lub placebo w badaniu CLEAR-III i 499 pacjentów ze spontanicznie istotną nadkomorową ICH bez obturacji IVH. W badaniu MISTIE HIV losowo przydzielono do koagulacji stereotaktycznej lub standardowej opieki.

Oba badania były równoważne pod względem pierwszorzędowego punktu końcowego, jakim była poprawa wyniku funkcjonalnego, ale wykazały istotne zmniejszenie śmiertelności w grupach aktywnie leczonych odpowiednio po 180 dniach i 1 roku.

Ostateczna połączona grupa obejmowała 715 pacjentów, którzy przeżyli do 30 dnia ze zmodyfikowaną skalą Rankine’a (mRS) wynoszącą 4 (29,5%) lub 5 (69,5%). Ich mediana wieku wynosiła 60,3 lat, 58% stanowili mężczyźni, 68,6% było rasy białej, 24,3% było rasy czarnej, a 13,7% stanowili Latynosi.

Charakterystyka wyjściowa obejmowała wiek, płeć, rasę, pochodzenie etniczne, choroby współistniejące związane z udarem, wynik w Skali Glasgow i Skali Udarowej Narodowego Instytutu Zdrowia (NIHSS), a także objętość krwiaka (mierzoną przy przyjęciu, przy stabilności ICH i IVH). ., pod koniec leczenia i w 30 dniu rejestracji dla obu badań).

Pierwszorzędową miarą wyniku był roczny mRS, z ocenami w obu badaniach wykonywanymi w dniach 30, 180 i 365.

Pacjentów podzielono na dwie grupy w oparciu o roczny wynik „dobry” (mRS 0 – 3) i „zły” (mRS 4 – 6).

Drugorzędowymi punktami końcowymi były: roczna śmiertelność, przerwanie leczenia podtrzymującego życie, wypisanie do domu i ocena jakości życia w Europejskiej Skali Wizualno-Analogowej.

Unikaj wczesnego zaprzestania leczenia podtrzymującego życie

W ciągu jednego roku zmarło 18% uczestników, 43% osiągnęło wynik mRS od 0 do 3, a 64,6% osób, które przeżyły, wróciło do domu średnio 98 (52 do 302) dni później.

Spośród 308 pacjentów, którzy wyzdrowieli z dobrymi wynikami w ciągu jednego roku, 95,4% poszło do domu. Ponadto 41% osób, które stale osiągały słabe wyniki w pierwszym roku, również mogło wrócić do domu.

W modelach dostosowanych do zbiorczej grupy czynniki przedstawione w poniższej tabeli w dniu 30 były związane ze zmniejszonym odzyskiem.

Wykres pochodzi z Medscape.

Z drugiej strony, ustąpienie ICH (prawdopodobieństwo aOR 1,82; 95% CI 1,08–3,04) i IVH (aOR 2,19; 95% CI 1,02–4,68) w 30. dobie wiązało się z dobrym odzyskiem. Wyszedł.

Dodatkowe czynniki związane ze złym rokowaniem obejmowały ciśnienie perfuzji mózgowej poniżej 60 mm, posocznicę, przedłużoną wentylację mechaniczną oraz konieczność monitorowania ciśnienia śródczaszkowego.

Trzydziestodniowe modele oparte na zdarzeniach „silnie przewidywały” jednoroczny wynik (AUC, 0,87; 95% CI, 0,83–0,90), z „znacząco poprawioną dyskryminacją” w porównaniu z zastosowaniem samych podstawowych czynników ryzyka (AUC, 0,76; 95% CI, 0,71–0,80, doniesienia autorów.

„Chociaż do tej pory nie ma udowodnionych interwencji dla pacjentów z ICH, które definitywnie poprawiają wyniki, zmniejszenie objętości aktywnego krwiaka, jak badano w tych badaniach klinicznych, było znacząco związane z lepszą zdolnością do różnicowania pacjentów, którzy odzyskali sprawność. rok Zia powiedział, że ci, którzy nie.

Powiedział, że odkrycia „podkreślają znaczenie promowania intensywnego leczenia i unikania wczesnego wycofania terapii podtrzymujących życie w ostrej fazie po ICH”.

Efekty zmiany praktyki

Dr n. med. Magdi Selim, profesor neurologii w Beth Israel Deaconess Medical Center w Bostonie w stanie Massachusetts, powiedziała, że ​​wyniki badania mają „wpływ na zmianę praktyki”, a powrót do zdrowia po niezdrowym krwawieniu jest „wolny, ale wielu pacjentów prawdopodobnie wyzdrowieje. ” agresywnie. troska i czas.”

Saleem, który nie był zaangażowany w badanie, powiedział, że pacjentów i ich rodziny „należy poinformować, że skutki agresywnych procedur mogą nie pojawić się w krótkim okresie i że pacjenci z ICH potrzebują cierpliwości ze strony swoich opiekunów i opiekunów”.

Zauważył, że większość zgonów po ICH jest wynikiem wczesnego wycofania się z opieki „z powodu postrzegania słabych wyników odległych u lekarzy i leczenia rodzinnego”. Wyniki badania „wyraźnie wskazują, że klinicyści i rodziny powinni być ostrożni we wczesnym ograniczaniu intensywnej opieki, aby zwiększyć szanse pacjentów na wyzdrowienie”.

Zasoby doradcze tutaj.