Zmień lub zrób to samo

Słowo przechodzi Uniwersytet Narodowy: stabilność. Określa, która wartość jest uważana za najwyższą. Stwierdza się, że głównym zadaniem osoby powołanej na stanowisko rektora uczelni jest to, że wspólnym mianownikiem, wprost lub pośrednio, w większości opinii i programów pracy (16 z 17 kandydatów) jest to, że były znane. .

Nikt o zdrowych zmysłach nie może twierdzić, że stabilność UNAM jest niepotrzebna. Problem leży w znaczeniu nadawanym temu pojęciu.. Dzięki stabilizacji możemy zrozumieć – i często tak się dzieje – że istnieje ciągłość tego, co zostało ustalone: ​​obrona status quo, aby nic się nie poruszało ani nie zmieniało. Najlepszy prezydent to taki, który gwarantuje (względny) pokój w wyniku wykrystalizowanej z czasem równowagi i paktów osiągniętych pomiędzy grupami władzy.

Ta idea stabilności jest równoznaczna z trwałością sposobu, w jaki wszystko się robi: robienie więcej tego samego, jako gwarancja, że ​​nie wydarzy się nic, co mogłoby zmienić choćby jedną jotę zwykłej struktury i procesów. Unikanie zmian za wszelką cenę prowadzi do stagnacji.

Jest jeszcze jedno poczucie stabilności. To tak jak z jazdą na rowerze: stabilność rowerzysty zależy od odpowiedniego rytmu ruchu i umieszczenia wzroku nie na kierownicy, czy stóp na pedałach, ale na horyzoncie, na drodze, co implikuje obecność kierunku. Jeśli nie ma dynamiki, stabilność polega na pozostawaniu w statyce. To jazda na rowerze, tak, ale nigdzie się nie wybieram. UNAM jest zanurzona w zmieniającym się świecie, w kraju będącym w ciągłym ruchu; Co więcej: jest to miejsce społeczne, w którym docenia się prędkość przepływu wiedzy i nigdy się nie zatrzymuje, aby nie stała się ona dogmatem.

Rada Dyrektorów uznała 17 osób za studentów studiów licencjackich spełniających wymagania kandydujące na stanowisko rektora uczelni. Tylko jeden z nich, dr. Imanul OrdoricaZaproponował, że jako główny cel swojego projektu UNAM Aby mieć przyszłość, pełniejsze i lepiej zorganizowane życie akademickie oraz w większym stopniu przyczyniać się do rozwiązywania problemów nękających kraj, konieczne są zmiany. Mówi, że stabilność będzie wynikiem zaplanowanej, mądrej i zorganizowanej zmiany, cierpliwej i słuchającej.

Podkreśla, że ​​poprzez procesy konsultacji, dialogu i porozumień członkowie społeczności unowocześnią UNAM pod kątem znaczenia nauczania (bez uszczerbku dla badań i upowszechniania kultury), równości płci i eliminacji przemocy, a także poszerzania przestrzeni dla skutecznego, nie tylko formalne, uczestnictwo studentów i wykładowców w kierownictwie i rządzie Uniwersytetu.

W gronie kandydatów to właśnie on, bez wątpienia, podczas wizyt w kilku jednostkach UNAM, bez wyjątku wyposażyćI CCHPrzywiązuje wagę do zmiany jako warunku możliwości powstania współczesnego uniwersytetu, dającego się pogodzić z ruchem innych wymiarów życia społecznego, z jego wyzwaniami i dylematami. Myślę, że byłoby interesująco, gdyby Zarząd publikując nazwiska osób, z którymi będą przeprowadzane wywiady, uwzględnił je i wysłuchał ich sugestii. To inny głos obstawia, że ​​biorąc pod uwagę dynamikę rozsądnych i konsensusowych zmian, kraj będzie miał UNAM, jakiego wymagają nasze czasy. Mam nadzieję, że opcja ta nie zostanie wykluczona z rozważań Zarządu w procesie nominacyjnym. O tym przekonamy się już wkrótce, 12 października.