Zjednoczona Europa może eksplodować

Wojna na Ukrainie nie złamała Europy, ale czy nadejdzie pokój? Największe ryzyko, przed którym stoi UE w tym roku, a prognozy nie są dobre, ponieważ osie, które je wspierają, czyli relacje między jej głównymi gospodarkami, Francją, Włochami i Niemcami, nie są duże. Co więcej, między partnerami z UE istnieją głębokie różnice co do podejścia do negocjacji, które prędzej czy później doprowadzą do rozwiązania konfliktu na Ukrainie.

Czego Brexit nie osiągnął, teraz może osiągnąć wojna. Europie, która zwarła szeregi w obronie jednolitego rynku, grozi kolejny rozpad. Inflacja, pandemie, kruchość łańcuchów dostaw i koszty energii wywierają presję na gospodarstwa domowe i sektor produkcyjny na Bliskim Wschodzie. Nikt nie może zignorować ryzyka wybuchu epidemii społecznej.

Wewnętrzne problemy Francji i Niemiec przejmują machinę Unii Europejskiej

Ruch żółtych sukienek wezwał w najbliższą sobotę do demonstracji w Paryżu przeciwko reformie emerytalnej i utracie siły nabywczej. Bagietka , wpisanej na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, jest zagrożone rosnącymi cenami energii elektrycznej. Dotacje są niewystarczające, a wiele grup, w tym pracownicy służby zdrowia, domaga się wyższych wynagrodzeń.

To poczucie upadku jest również odczuwalne w Niemczech. Ukraina złamała fundamenty swojej gospodarki, bezpieczeństwa i stosunków zagranicznych. The ostpolityka , otwarcie na Rosję, symbol socjaldemokracji, strategię mocno krytykowaną przez demokratów po drugiej stronie żelaznej kurtyny w okresie zimnej wojny, nie powiodło się. Nie dość, że zrywają się stosunki z Rosją, to jeszcze narastają napięcia z Polską.

Prawo i Sprawiedliwość, ultrakonserwatywna partia rządząca Polską, przywołuje ducha niemieckiego wroga, nazistowskiego żołnierza, który najechał ten kraj w 1939 roku. To strategia wyborcza, która będzie kontynuowana aż do jesiennego głosowania. W październiku ubiegłego roku Warszawa zażądała reparacji wojennych w wysokości 1,3 biliona euro, które, jak ogłosił Berlin, zostały uregulowane w 1990 roku.

Słabe stosunki między głównymi gospodarkami UE, Francją, Włochami i Niemcami, pokazują brak przywództwa i wykonalnego planu.

Polska obawia się porozumienia między Niemcami, Francją i Rosją w sprawie rozmów pokojowych na Ukrainie. Choć oficjalne stanowisko UE jest takie, że Ukraina nie zgodzi się na coś, czego nie chce, Warszawa obawia się, że intencją Niemiec i Francji jest zaprowadzenie pokoju kosztem całkowitego zwycięstwa Ukrainy.

Polska i republiki bałtyckie chcą nie tylko pokonać rosyjskie wojsko, ale położyć kres Putinowi. Jednak Francja, Niemcy i Stany Zjednoczone przyzwyczaiły się już do tego, że bez zgody rosyjskiego prezydenta nie da się osiągnąć porozumienia.

The ostpolityka Stworzyła w Niemczech potężne prorosyjskie lobby, które zdołało obronić swoje interesy pomimo wojny w Gruzji (2008) i aneksji Krymu (2014). Lobby straciło większość ustępstw, gdy Schaals ogłosił w marcu ubiegłego roku, że zrywa stosunki z Moskwą. Jednak Polska i republiki bałtyckie obawiają się, że wkrótce odzyskają siebie kosztem pokoju. niesprawiedliwy Na Ukrainie.

Polska budzi widmo, że Niemcy są równie niebezpieczne jak Rosja

Niemcy próbują przekonać Polskę, że są wiarygodnym sojusznikiem – w listopadzie przekazały dwie patriotyczne baterie – ale szef PiS Jarosław Kaczyński uważa, że ​​jest równie niebezpieczna jak Rosja.

Ta przepaść ma charakter moralny i strategiczny. Możliwy Zdrada Ukraina jest przeszkodą dla europejskiego planu bezpieczeństwa. Strategiczna autonomia, o której mówią przywódcy społeczności, nie jest udziałem byłych sowieckich państw satelickich nowej Europy. Wolą parasol USA i Wielkiej Brytanii niż plan kierowany przez Francję. Nawet Niemcy nie widzieli tego jasno. Krytyka Berlina wobec europejskiej obrony, która osłabia więzi z Waszyngtonem, nie jest nowa, ale teraz jest pilniejsza.

Interesy Francji i Niemiec są bardzo sprzeczne. Z tego powodu w 1963 roku de Gaulle i Adenauer postanowili zacieśnić współpracę. Konsensus między Berlinem a Paryżem pozostaje trudny w kwestii euro, polityki rolnej, procesu integracji i systemu głosowania faworyzującego Niemcy. Ostatnie nieporozumienia dotyczą cen gazu, midgate, dotacji dla firm i chińskich inwestycji w UE.

Polska przewodzi blokowi nowej Europy, który bardziej patrzy na Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię niż na Francję czy Niemcy, aby zapewnić sobie przyszłość i bezpieczeństwo.

Francja zarzuca Niemcom egoizm i brak solidarności z partnerami społecznymi. Kłótnie z Włochami o presję migracyjną.

Scholz i Macron odwołali dwustronne spotkanie w październiku. Nie ma wyraźnego wskazania problemów, z jakimi boryka się silnik UE. Nic nie mogło zostać uznane między Francją a Niemcami bez konsensusu. Trójkąt Weimarski, projekt współpracy między Francją, Niemcami i Polską, ma już 30 lat, ale utknął w martwym punkcie.

Problemy wewnętrzne we Francji i Niemczech podsycają napięcia zewnętrzne i osłabiają europejskie przywództwo w kluczowym roku dla zaprowadzenia pokoju na Ukrainie i ustanowienia trwałych stosunków z Rosją.

W UE brakuje konsensusu co do wyraźnego przywództwa w kluczowym roku

Stany Zjednoczone, główny kontrybutor pomocy wojskowej i gospodarczej dla Ukrainy, również nie są wiarygodnym sojusznikiem. Według komisarza ds. rynku wewnętrznego protekcjonizm, za którym opowiada się Biden, jest „egzystencjalnym wyzwaniem” dla UE.

Ponadto argument, że wojna na Ukrainie nic nie wnosi i odwraca uwagę od Chin, zyskuje w Waszyngtonie na sile. Republikanie są bardzo klarowni. W miarę zbliżania się wyborów w 2024 r. presja na prezydenta będzie rosła, by zmienił kurs. Jeśli USA się wycofają, UE nie pójdzie naprzód, ponieważ brakuje jej konsensusu.

Europa była przeciwna wojnie. Jego siła tkwi w integracji i spokoju. To jest jej soft power, a każda moc musi znaleźć swoje miejsce w świecie. Jednak Europie trudno go znaleźć. Potrzebne jest prawdziwie kosmopolityczne otwarcie, które jest możliwe tylko wtedy, gdy na Ukrainie panuje konsensus pokojowy.

Wyzwania 2023 r

„La Vanguardia” analizuje wyzwania w różnych obszarach na początku roku, które dotyczą spraw bieżących. Zobacz, co już zostało opublikowane tutaj:

Xavier Mas de Xaxas

Franciszka Bracero

Jaume Mastew