Układ Słoneczny przechodzi przez bardzo zimne chmury, które zmieniły klimat – DW – 06.10.2024

Chmura międzygwiazdowa przeleciała przez Układ Słoneczny dwa miliony lat temu i była tak gęsta i zimna, że ​​zmieniła klimat na Ziemi. Odkrycie to pokazuje, że pozycja Słońca w przestrzeni może wpłynąć na historię Ziemi w znacznie większym stopniu, niż wcześniej sądzono.

Potwierdził to międzynarodowy zespół badaczy, na którego czele stoi astrofizyk Merav Ofer, profesor astronomii na Uniwersytecie Bostońskim i członek Instytutu Radcliffe na Uniwersytecie Harvarda, oraz wyniki ich prac. Jest publikowany w Astronomia przyrodnicza.

Dwa miliony lat temu Ziemia była zupełnie innym miejscem, gdzie przodkowie człowieka współistnieli z tygrysami szablozębnymi, mastodontami i ogromnymi gryzoniami, a planeta popadła w głębokie zamarznięcie, a liczne epoki lodowcowe następowały po sobie aż do około 12 000 lat temu .

Naukowcy snuli teorie na temat przyczyn epok lodowcowych, takich jak nachylenie i obrót planety, zmiany w tektonice płyt, erupcje wulkanów czy poziom dwutlenku węgla w atmosferze, ale nowe prace sugerują, że te radykalne zmiany są spowodowane wyłącznie przez środowisko, a także położenie słońca w galaktyce.

Naukowcy znaleźli dowody na to, że około dwa miliony lat temu Układ Słoneczny napotkał obłok międzygwiazdowy tak gęsty, że mógł zakłócać wiatr słoneczny.

Tarcza ochronna

Układ Słoneczny otoczony jest ochronną tarczą z plazmy emitowanej przez Słońce, znaną jako heliosfera, i składa się z ciągłego przepływu naładowanych cząstek, zwanego wiatrem słonecznym, który rozciąga się poza Plutona i otacza planety tak zwanym „ gigantyczna bańka.”

Ta bańka chroni Ziemię przed promieniowaniem, promieniami galaktycznymi, które mogą zmienić DNA. Naukowcy uważają, że po części jest to powód ewolucji życia na Ziemi. Według opublikowanych w poniedziałek prac, zimna chmura skompresowała heliosferę w sposób, który umieścił w niej Ziemię i inne planety układ Słoneczny na krótko poza wpływem heliosfery.

„Ta praca jest pierwszą tego rodzaju pracą, która pokazuje, że doszło do zderzenia Słońca z obiektem spoza Układu Słonecznego, co miało wpływ na klimat Ziemi” – mówi Ofer, ekspert w dziedzinie heliosfery, w tej samej publikacji naukowej.

Aby zbadać to zjawisko, Ofer i jego współpracownicy „spojrzeli w przeszłość”, wykorzystując wyrafinowane modele komputerowe do wizualizacji położenia Słońca dwa miliony lat temu, a wraz z nim położenia heliosfery i reszty Układu Słonecznego.

Śledzili także ścieżkę systemu „lokalnego pasa zimnych chmur”, czyli sznura dużych, gęstych i bardzo zimnych chmur składających się głównie z atomów wodoru, a ich symulacje wykazały, że jedna z chmur na końcu tego pasma może zderzyć się z Chmura. Heliosfera.

Układ Słoneczny ponownie przekroczy chmury w ten sposób

Over twierdzi, że gdyby tak się stało, Ziemia byłaby całkowicie wystawiona na działanie ośrodka międzygwiazdowego, w którym gaz i pył mieszają się z pierwiastkami atomowymi pozostałymi po eksplodujących gwiazdach, w tym z żelazem i plutonem.

Zwykle heliosfera odfiltrowuje większość tych radioaktywnych cząstek, ale zdaniem badaczy mogą one z łatwością dotrzeć do Ziemi. Jest to zgodne z dowodami geologicznymi, które wskazują na wzrost zawartości niektórych izotopów w oceanie, na Księżycu i na Ziemi. śnieg Antarktydy. Oraz w rdzeniach lodowych z tego samego okresu.

Niemożliwe jest określenie dokładnego wpływu zimnych chmur na Ziemię ani tego, czy wywołały one epokę lodowcową, ale naukowcy wiedzą, że w ośrodku międzygwiazdowym istnieje co najmniej kilka innych zimnych chmur, które Słońce mogło napotkać we wszechświecie. Miliardy lat od swoich narodzin, prawdopodobnie za około milion lat ulegnie dalszemu osłabieniu.

Ustalenie położenia Słońca miliony lat temu, a także układu zimnych chmur jest możliwe dzięki danym zebranym przez misję Gaia Europejskiej Agencji Kosmicznej, która buduje największą trójwymiarową mapę galaktyki i zapewnia widok niespotykana prędkość, z jaką poruszają się gwiazdy.

trochę (jeśli Astronomia przyrodnicza)