Śmierć w Gazie, reakcja Izraela i nie tylko

Khaled Al-Hroub, palestyński naukowiec i autor książki „Hamas: przewodnik dla początkującychUważa się, że Hamas nie spodziewał się, że atak na Izrael z 7 października osiągnie rozmiary, jakie osiągnął, i że ruch nie miał planu na to, co stało się później. W niedzielnej rozmowie ze mną Haroub potwierdził również, że oczekiwana izraelska inwazja lądowa na Gazę nie wydaje się zawierać żadnej klauzuli dotyczącej „dzień po” zakończeniu wojny.

Haroub urodził się w Betlejem na Zachodnim Brzegu, w obozie dla uchodźców, jego rodzina przeniosła się do Jordanii, a następnie do Wielkiej Brytanii, gdzie uzyskał doktorat na Uniwersytecie w Cambridge. Jest profesorem studiów bliskowschodnich na kampusie Northwestern University w Doha w Katarze.

Haroub powiedział podczas tego wywiadu, że Hezbollah w Libanie, na północnej granicy Izraela, nie będzie angażował się w wojnę na dużą skalę, jeśli konflikt w Gazie nie będzie trwał przez kilka tygodni. Powiedział, że zwiększy to presję na Hezbollah, aby walczył z Izraelem.

Ten wywiad został zredagowany dla przejrzystości.

Peter Bergen: Co sądzisz o skali i czasie ataku Hamasu na Izrael?

Khaled Al-Hroub: Z mojej analizy wynika, że ​​Hamas nie planował tego ataku na taką skalę. Myślę, że zaplanowali coś ograniczonego. Chcieli zrobić coś krótkiego, szybkiego i skutecznego.

Planowali to od dawna, ale kiedy przeniknęli do Izraela, byli zaskoczeni łatwością operacji. Operacja rozprzestrzeniła się w różnych kierunkach bez wcześniejszego planowania.

Kiedy operacja stała się większa niż planowano, wydawało się, że nie ma wyraźnej drugiej fazy. Nie krył się za tym żaden wyraźny cel polityczny ani żądanie. Wyglądało to więc na ekspansję Dedykowane Co zaczęło się od porwania części izraelskich żołnierzy, a następnie wymiany ich na palestyńskich więźniów przetrzymywanych w Izraelu. Byli zaskoczeni swoim sukcesem.

Bergen. Kto zatem jest odpowiedzialny za operacje Hamasu? Czy to Mohammed Deif, nieuchwytny dowódca wojskowy Hamasu?

Wojny: Trudno powiedzieć, ponieważ media skupiają się na Mohammedzie Deifie, ale ostatecznie Hamas ma zbiorowe przywództwo.

Wydaje się, że izraelska polityka jest wycelowana w przywódców Hamasu, wierząc, że tylko oni są odpowiedzialni. Zatem gdybyśmy zabili tego czy tamtego gościa, sytuacja wyglądałaby zupełnie inaczej. Przez lata teoria ta okazywała się błędna. Zatem im częściej Izraelczycy będą mordować przywódców Hamasu, tym bardziej wyłoni się nowe pokolenie, młodsze i być może bardziej ekstremistyczne.

Bergen: W przeszłości powiedziałeś, że izraelskie operacje wojskowe na dużą skalę w Gazie przyniosą efekt przeciwny do zamierzonego, ponieważ wzmocnią Hamas. Myślicie, że tym razem sytuacja będzie inna?

Wojny: Myślę, że ani Izrael, ani Hamas nie miały bardzo jasnego planu na to, co stanie się w przyszłości. Nawet jeśli izraelskiej armii uda się zniszczyć Hamas, pytanie, przed którym stoi każdy, brzmi: co dalej?

Zatem zamiast mieć teraz jeden cel w Gazie, który można odstraszyć (Hamas ma instytucje), skończy się na liczbie odłamów, z pewnością bardziej ekstremalnych niż Hamas i niemających możliwości ich odstraszenia. Dlatego uważam, że Izrael nie ma jasnego planu drugiej fazy jakiejkolwiek inwazji, jakiej mógłby się podjąć.

Bergen: Hamas wygrał wybory w Palestynie w 2006 roku. Administracja George’a W. Busha zachęcała do tych wyborów, ale była zaskoczona sukcesem Hamasu. Jaki jest skutek tych wyborów?

Wojny: Myślę, że to doprowadziło do sytuacji, z którą mamy obecnie do czynienia. dlaczego? Jeśli wrócimy do kontekstu, odkryjemy, że ówczesną atmosferę regionalną i globalną zdominowała tzw. wojna z terroryzmem, na czele której stał George Bush. Ta wojna toczyła się w krajach i przeciwko grupom, w tym Hamasowi.

Kolejną kampanią rozpoczętą przez administrację George’a Busha było szerzenie demokracji w regionie. Zatem dla administracji Busha te dwa wysiłki szły w parze: jednym było osiągnięcie demokracji na Bliskim Wschodzie, a drugim była kampania przeciwko terroryzmowi.

Dlatego Hamas wykorzystał kampanię Busha do szerzenia demokracji, aby uchronić się przed ogniem wojny z terroryzmem, dzięki czemu wygrał wybory w 2006 roku i doszedł do władzy w Gazie.

Bergen: Dlaczego Hamas wygrał wybory w 2006 roku?

Wojny: Zwycięstwo Hamasu w 2006 roku było atrakcyjne nie tylko dla Hamasu; Było to niepowodzenie Organizacji Wyzwolenia Palestyny ​​i samorządu palestyńskiego w wypełnieniu obietnic dotyczących ustanowienia państwa palestyńskiego.

Izrael także nie spełnił swoich obietnic złożonych Palestyńczykom i nie było już dla niego nadziei. Nawet izraelski premier Icchak Rabin, który podpisał Porozumienia Pokojowe z Oslo w 1993 r. w celu przyspieszenia procesu pokojowego, został zamordowany przez Izraelczyka. I… Od tego czasu prawicowa polityka zdominowała izraelską scenę. Więc to był kolejny rodzaj porażki.

Trzecim krajem, który poniósł porażkę, były Stany Zjednoczone. Stanów Zjednoczonych nie obchodziła perspektywa Palestyńczyków. Te liczne niepowodzenia zwiększyły popularność Hamasu.

Palestyńskim wyborcom również nie podobała się korupcja samorządnego rządu Palestyny ​​i jego niepowodzenie w utworzeniu państwa palestyńskiego, i chcieli alternatywy: Hamasu, który nie był postrzegany jako skorumpowany i który również przyłączył się do ruchu oporu przeciwko Izraelowi.

Teraz oczywiście obraz jest inny, ponieważ Hamas jest u władzy od 16 lat i opinie ludzi na temat jego działań są różne.

Pozostałą część wywiadu przeczytasz tutaj.