Najczęstszym miejscem jest końcowe jelito kręte (najdalsza część jelita cienkiego).
Dr Ahmed Morales jest gastroenterologiem i członkiem rady redakcyjnej Journal of Medicine and Public Health. Fot. Archiwum Journal of Medicine and Public Health. Plac Fabioli.
Choroba kr Jest to przewlekłe i autoimmunologiczne zapalenie przewodu pokarmowego, które często rozwija się z ogniskami. Może wpływać od ust do odbytu. Najczęstszym miejscem jest końcowe jelito kręte (najdalsza część jelita cienkiego).
Z drugiej strony ibuprofen jest lekiem dostępnym bez recepty, stosowanym w celu obniżenia gorączki i łagodzenia drobnych dolegliwości bólowych, takich jak ból głowy, bóle mięśni, zapalenie stawów, skurcze menstruacyjne, dyskomfort związany z przeziębieniami, bóle zębów i bóle pleców.
Masowe stosowanie tego leku ponownie wywołuje alarm medyczny ze strony pracowników służby zdrowia, tym razem ze strony gastroenterologa dr Ahmeda Moralesa.
25-letni pacjent odczuwał bóle brzucha i krwawą biegunkę. W swojej historii donosił, że konsekwentnie przyjmuje ibuprofen w leczeniu bólu pleców. Specjalista poinformował, że badanie CT brzucha wykazało pogrubienie jelita krętego.
Niedrożność jelit to chwilowy brak normalnych skurczów mięśni w jelitach. Może objawiać się wzdęciami, wymiotami, zaparciami, skurczami i utratą apetytu.
Kolonoskopia wykazała owrzodzenia przepony w niedrożności jelit, co pozwala na ostateczne rozpoznanie nawracającego zapalenia jelita krętego po podaniu ibuprofenu. Ostrzegł, że wyniki kolonoskopii mogą być mylone z chorobą Leśniowskiego-Crohna i pacjent może otrzymać negatywne leczenie.
Pacjentka skutecznie odzyskała obraz kliniczny po odstawieniu ibuprofenu.
Wrzody w okolicy jelita krętego można pomylić z diagnozą podobną do choroby Leśniowskiego-Crohna. Ważne jest, aby klinicyści byli świadomi tego typu scenariusza i konsekwencji masowego stosowania ibuprofenu na czynność jelit. Morales podkreślił, że badanie kolonoskopii jest niezbędne do ustalenia pochodzenia zapalenia w niedrożności jelit i do prawidłowego leczenia pacjenta.
Doszedł do wniosku, że „lekarze powinni wziąć pod uwagę objawy występujące w obu scenariuszach, ponieważ są one bardzo podobne, mogą być mylone i powodować odwracalne i niewłaściwe leczenie na całe życie pacjenta”.
Zasoby doradcze tutaj.