Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny Weizmann poszukuje uniwersalnej szczepionki na wszystkie koronawirusy

Carmen Rodriguez

Sztokholm, 8 grudnia (EFE). – Nowy laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny Drew Wiseman, którego badania leżą u podstaw technologii, która umożliwiła wprowadzenie szczepionek przeciwko Covid-19, uważa, że ​​nadal jest wiele do zrobienia i pracuje nad powszechną szczepionką. Przeciw wirusom koronowym.

Amerykański immunolog zdobył w tym roku nagrodę wraz z węgierską biochemiczką Katalin Karikó za wynalezienie technologii umożliwiającej wykorzystanie informacyjnego RNA jako środka terapeutycznego. Jest to nagroda, którą otrzymają wraz z resztą zwycięzców w najbliższą niedzielę.

Badania te odegrały kluczową rolę w opracowaniu pierwszych szczepionek na epidemię, uratowaniu milionów istnień ludzkich i zapobieganiu poważnym chorobom wśród wielu osób – jak stwierdził Instytut Karolinska, odpowiedzialny za przyznanie tej Nagrody Nobla, ogłaszając tę ​​nagrodę.

Weissman (1959) stwierdził w rozmowie z EFE, że nadal jest miejsce na ulepszenia szczepionek opartych na mRNA przeciwko COVID-19 – wirusowi, który mutuje w sposób podobny do grypy, co oznacza, że ​​co roku należy wytwarzać nowe szczepionki, ponieważ wirus nie jest już obecny. tak samo zatkany jak w przeszłości, w zeszłym roku.

Jednak nowy laureat Nagrody Nobla już pracuje – w swoim laboratorium na Uniwersytecie Medycznym w Pensylwanii (USA) lub z grupą międzynarodową – nad „wirusem pankorony” lub uniwersalną szczepionką, „która będzie chronić przed wszystkimi typami chorób.” „.

Ta szczepionka, która „może być przydatna przez pięć lat, ale jeszcze tego nie wiemy”, zapobiegnie pojawieniu się nowego koronaawirusa, nawet tego, który może zostać przeniesiony na ludzi, na przykład przez nietoperze, oraz każdemu obecnemu koronawirusowi- 19 wariantów.

Kandydat na szczepionkę wchodzi w fazę badań klinicznych (z udziałem ludzi), ponieważ w Tajlandii rozpoczyna się faza „być może w ciągu sześciu lub ośmiu miesięcy”, a także pracuje nad kolejną fazą, która rozpocznie się „prawdopodobnie za rok” ”, we współpracy z Duke University (USA). Stany Zjednoczone Ameryki).

Weisman and Carrico Research Center Kwas rybonukleinowy (mRNA), czyli informacyjny kwas rybonukleinowy, to rodzaj cząsteczki, która przenosi informację genetyczną potrzebną z jednej części komórki do drugiej, aby wytworzyć białka umożliwiające nam życie.

Obaj naukowcy pracujący wówczas na Uniwersytecie w Pensylwanii odkryli, jak modyfikować cząsteczki RNA tak, aby można je było wykorzystać jako środek terapeutyczny, tak aby nie ulegały zniszczeniu przez ludzki układ odpornościowy, i opracowali system umieszczania go w nanocząsteczkach, zapobiegając jego szybkiej degradacji.

Choć w czasie epidemii technologia ta stała się podstawą szybkiego rozwoju szczepionek, jej potencjał jest bardzo duży w większości różnych dziedzin medycyny, a Weissman oszacował, że „większe zmiany nastąpią w ciągu najbliższych dziesięciu–dwudziestu lat”.

Powiedział, że jego zespół ma obecnie w pierwszej fazie badań klinicznych siedem szczepionek, które mają zapobiegać m.in. norowirusowi (powodującemu wymioty i biegunkę) czy bakteriom typu „Clostridioides difficile”, wywołującym infekcję jelita grubego, nie zapominając o globalna grypa.

Ponadto ustanowiła program terapii genowej przeciwko malarii, który ma nadzieję rozpocząć w ciągu najbliższych dwóch lat, wśród „wielu innych opracowywanych metod leczenia”.

Weissman od lat poszukiwał szczepionki przeciwko wirusowi HIV i właściwie to był jego główny cel, kiedy przypadkowo spotkał Carrico w 1997 roku przed kamerą uniwersytecką. Prowadziła już badania nad informacyjnym kwasem rybonukleinowym (RNA) i tam miała rozpocząć się ścisła współpraca trwająca ponad dwie dekady.

Wśród projektów szczepionek badanych w laboratorium Weizmanna znajduje się „para” ukierunkowana na HIV, której osiągnięcie trzeciej (ostatniej) fazy badań klinicznych „prawdopodobnie zajmie od pięciu do siedmiu lat”.

Ponadto wspomniał o programie leczenia tej choroby, który jest już testowany na modelach makaków i „w ciągu sześciu miesięcy dowiemy się, czy zadziała, czy nie”. Jeśli tak, kolejnym krokiem będą testy na pacjentach.

Przyszłość informacyjnego RNA jest bardzo obiecująca, jednak na początku badań inni naukowcy nie zwracali uwagi na jego potencjał. Jednak dzisiejsi nowi zdobywcy Nagrody Nobla zawsze byli jednoznaczni.

„Dwadzieścia pięć lat temu Katie i ja wymienialiśmy wszystko, co mRNA może zrobić, ale żartowaliśmy, że możemy umrzeć, zanim pozostawi ono ślad na świecie. Ale jak dotąd przetrwaliśmy” – powiedział. Evie

cr/amg

(zdjęcie)