Dido Carrero, kurator i biolog molekularny: „Ludzie bardzo przywiązują wagę do oddzielenia nauki od litery” | kultura

Dido Carrero (Oviedo, 27 l.) szczęśliwie przekracza tę czerwoną linię, którą wielu wyznacza między światem nauki a światem humanistyki, i robi to dobrze pod każdym względem. Co tydzień przemierza pasmo górskie Kantabrii: mieszka między Asturią a Madrytem. Jako biolog molekularny badała starzenie się i raka w znanym zespole Carlosa Lopeza Otenena Uniwersytecie w Oviedo. Poznałem jako historyk sztuki Galeria Ceruleanco daje alternatywę młodym artystom. Pojawia się w stołówce z tomikiem poezji w języku asturyjskimi Książka Szeherezada po jego śmiercii przez Raquel F. Menendez, poprosiłem o wodę gazowaną.

zapytać się. Czy ludzie nie są ważni, jeśli chodzi o nauki ścisłe i humanistyczne?

Odpowiadać. Tak, zawsze chcą cię złapać. „Jesteś z nauki czy etykiety?” I wywierają na ciebie presję, abyś zdecydował się na jedną rzecz, na ostateczną drogę.

s. A nie możesz się zdecydować?

znaleziono R. Czy to wszystko zrobili filozofowie i naukowcy innych epok. To samo, że namalowali obraz, że wynaleźli maszynę, że badali naturę czy perspektywę. Teraz, ze względu na bieg nauki, żyjemy w czasach wielkiej specjalizacji. Ale lubię robić wiele rzeczy. Chociaż czas daje to, co daje.

s. Uwzględnienie kierunków studiów to nie to samo.

znaleziono R. Ze strony nauki często spotyka się pogląd pogardy dla nauk humanistycznych. „Jak studiowałbyś historię sztuki, gdybyś był już naukowcem?” Ale myślę, że dzisiaj Potrzebne są profile z bardziej globalnym widokiem.

s. Co osiągnąłeś?

znaleziono R. Poświęciłem się problemom takim jak rak i starzenie się. Badałem zwierzęta, które żyją długo i są bardzo odporne. W pracy doktorskiej, którą przeczytałem w marcu, porównałem genomy niektórych z tych gatunków: żółwie z Galapagos (które żyją ponad sto lat), nieśmiertelne meduzy, niesporczaki…

s. Późno… co?

znaleziono R. Są to maleńkie, mikroskopijne zwierzęta, które tolerują wszystko. Zabrali je nawet w kosmos i nic, bardzo spokojnie. Odporność na trudne warunki środowiskowe oznacza, że ​​Twój system jest lepiej przygotowany i bardziej biologicznie żywotny, że tak powiem.

s. Rzecz o nieśmiertelnej meduzie była bardzo popularna.

znaleziono R. To była praca, którą prowadziłem z moją partnerką, Marią Pascual, polegającą na zsekwencjonowaniu jego genomu i nie spodziewaliśmy się po nim takich konsekwencji. Natychmiast zaczęli nazywać to w mediach, myślę, że z powodu słowa „ponadczasowy”, które ma wiele haczyków.

s. Czy chcemy być nieśmiertelni?

znaleziono R. W Dolinie Krzemowej jest wielu milionerów Inwestują ogromne sumy pieniędzy w poszukiwaniu nieśmiertelności. To ludzie, którzy mają już wszystko, a jedyne, czego nie mogą mieć, to czas: zainwestowali w niego dużo pieniędzy.

s. Czy to możliwe?

znaleziono R. to nie jest możliwe. Musiałoby to bardzo zmienić naszą wiedzę o człowieku, aby stał się nieśmiertelny. Ale też nikomu tego nie życzę: byłby to chaos. Saramago opowiada o tym w powieści Śmierć się zatrzymała: 1 stycznia śmierć przestała działać. I świat się zawali.

s. Jednak nie dostosowujemy się do czegoś takiego jak śmierć. Jak radzisz sobie z ograniczeniami?

znaleziono R. Są ludzie, którzy w końcu chcą umrzeć. Moja babcia mawiała: „Co ja tu jeszcze robię?”. Ideałem jest móc umrzeć, kiedy tylko chcesz. Dla mnie bardziej niż upływ czasu bardziej martwi mnie brak czasu w chwili obecnej.

s. Po co więc badać?

znaleziono R. Chcemy jasno powiedzieć, że nasze badania nie mają na celu osiągnięcia życia wiecznego, ale raczej znalezienie dowodów na walkę z chorobami związanymi ze starzeniem się, abyśmy nie tylko żyli dłużej, ale radzili sobie lepiej.

s. CoJak długo możesz żyć?

znaleziono R. Szacuje się, że maksymalna długość życia wynosi około 124 lat. Najstarsza znana osoba dożyła 122 lat. Francuzka Jeanne Calment, zmarła w 1997 r.

s. Co to jest starzeć się, nie rozumieć młodych?

znaleziono R. Stopniowa utrata integralności fizjologicznej organizmu. Degradacja komórek, mutacje, zmiany epigenetyczne, a organizm traci swoje funkcje. Wszystko działa gorzej, pojawiają się choroby neurodegeneracyjne, choroby układu krążenia, nowotwory, cukrzyca i tak dalej.

s. Ale czy patrzenie na wiek też ma z tym coś wspólnego?

znaleziono R. Dobrze, To jest sprawa genetyczna. Są ludzie, którzy mają siwe włosy w wieku 25 lat i to nie jest tak, że wkrótce umrą. To bardziej powierzchowne.

s. Trenowałem i prowadziłem badania z Carlosem Lopezem Otene, jednym z najbardziej znanych naukowców. Jak to wygląda?

znaleziono R. On ma to wszystko. Z jednej strony jest bardzo inteligentny, mając niewiele środków, dokonał niewyobrażalnych rzeczy i podjął projekty wykraczające poza to, czego ktokolwiek by się spodziewał. Z drugiej strony jest bardzo sympatyczny, troszczy się o wszystkich i ma wielką ludzką stronę.

s. już nie sprawdzać.

znaleziono R. Obecnie pracuję jako ekspert w dziedzinie bioinformatyki, badając dane biologiczne, zwłaszcza genomy, za pomocą narzędzi komputerowych. Ale to nie jest badanie. Śledztwo jest bardzo trudne, mało możliwości, niskie zarobki, kiepskie warunki… Stypendia są ograniczone, nie można się usamodzielnić, założyć rodziny przed 40-tką… To wszystko są problemy. Ludzie są bardzo niezadowoleni, dlatego wielu opuszcza Hiszpanię.

s. nie wyjeżdżasz?

znaleziono R. Jestem w Madrycie od półtora roku, gdzie mieszkam, ponieważ kocham środowisko kulturowe. Co tydzień jeżdżę na kilka dni do pracy do Asturii i wracam.

s. Co sądzisz o kulturze?

znaleziono R. Kiedy zaczynałem doktorat, wszystko wydawało mi się w porządku, potrzebowałem kontaktu z czymś bardziej kreatywnym, nie będąc artystą ani nic takiego, bo nie miałem talentu. Ale kocham sztukę i muzykę… więc dołączyłem do tego zdalnie Historia sztuki. I zdobyłem dyplom, cztery lata, w trzy.

s. Czy u Ciebie było bardzo różnie?

znaleziono R. Na historii sztuki wstawialiby moje zdjęcie, a ja musiałbym komentować, do jakiego kierunku artystycznego należy itp. Uznałem to za interesujące, po prostu musiałem przeczytać książki i to mi wystarczyło, ponieważ tak bardzo to pokochałem.

s. kiedy mówimy o kreatywność Myślimy o sztuce, ale nauka jest też potrzebna do stawiania hipotez.

znaleziono R. Tak, oczywiście, ale w inny sposób. A patrzenie na obraz różni się od czytania papier.

s. Czy to potwierdza stereotyp, że naukowcy to ludzie szarzy i kwadratowi?

znaleziono R. Cóż, trochę tak [bromea]. Mówię ci, że jestem naukowcem!

s. nazywał swoją galerię Syrol.

znaleziono R. Tak, nie wiem dlaczego, szukałem dźwięcznego imienia i wyskoczyło mi to. Zajmujemy się zarządzaniem kulturą, poświęcając się dawaniu szans wschodzącym artystom, którzy nie mogą wejść do obiegu galerii, aby zaczęli się ujawniać, mieć to doświadczenie, które jest potrzebne, ale nie ma dostępu. Robimy wystawy w miejscach takich jak Festiwal Filmowy XixonAle w Madrycie pokazuję u siebie w domu.

s. Nie obchodzi cię to?

znaleziono R. Galerie to bardzo poważne i poważne miejsca, które dają odwiedzającemu pewien szacunek, zwłaszcza jeśli nie należysz do tego świata. Zależało mi na miejscu, w którym można zwinąć się w kłębek na kanapie, ze współpracownikami, przy kilku piwach, tak aby artysta mógł wyjaśnić ci pracę jeden na jeden. Bardziej swobodna atmosfera.

s. Co planujesz robić w przyszłości?

znaleziono R. Chciałbym mieć możliwość wyszukiwania, ale w tym scenariuszu nie wiem, czy to możliwe. To, czego nie chcę pominąć, to część techniczna. Prędzej opuszczę naukę. Chciałbym pracować w muzeum, ale wydaje mi się to skomplikowane: kontynuacja nauk ścisłych jest dla mnie najłatwiejszą drogą.