Abascal wierzy w siły, które pojawiły się we Włoszech, Polsce czy na Węgrzech, by „uratować Europę”.

„Chcemy otworzyć debatę o przyszłości Europy Kochamy Europę i chcemy, żeby Europa żyła”– powiedział Hermann Tertsch, prezes Vox, w wydarzeniu, w którym brał udział również poseł formacji. Apostolic zachował coś „wiernego pierwotnej Europie i jej korzeniom”, z filarami myśli greckiej, prawa rzymskiego i teologii chrześcijańskiej. Ostrzegł też, że jego partia nie zgadza się na zniesienie suwerenności narodowej „pod pretekstem większej integracji”.

Dla Abascala oś francusko-niemiecka, która zdominowała Unię Europejską, była „przestarzała, to już historia” i „już zastępowana” przez inne kraje i ruchy. Tak przewidział prezes Vox Przyszłość kontynentu idzie przez „inne alternatywne mocarstwa”, które wyłoniły się w partiach takich jak Węgry, Czechy czy Polska. Z kim identyfikuje się Twoja strona. „Utożsamiamy się z nimi i wkrótce stanie się to we Francji i Hiszpanii” – powiedział prezes Vox.

„Nie mam wątpliwości, kiedy Te mocarstwa chronione przez europejskie suwerenne narody, główne mocarstwa swoich krajów, mogą uratować Europę”. Lider Vox zamyślił się.

Abascal skrytykował podejmowane przez wielu próby przedstawienia „czystej karty i zastąpienia wszystkiego – korzeni Europy – rodzajem kulturowej magmy wynikającej z masowej imigracji”. Prezes Vox też chciał im dać do zrozumienia, że ​​„Hiszpania to Europa, bez niuansów”, ale się zdenerwował. „Bardzo mało myśli się” o przystąpieniu do UEPodjęto też próbę „zakneblowania” każdego, kto „nie pochwala różowego mitu” o procesie integracji.

Za prezentację dokumentu odpowiada Jorge Martin Frias, dyrektor Fundacji DiCenzo. Frías podkreślił pracę Fundacji Vox na rzecz zachowania „kultury, tożsamości i historii” Hiszpanii oraz przedstawił „pomysły. Wzmocnij naród” i „Walcz z dyktaturą pojedynczego i słabego myślenia”.

Stu zwolenników Vox wzięło udział w wydarzeniu, które odbyło się w jednej z sal Hostal de los Reyes Católicos w Santiago, kilka metrów od Plaza del Obradoiro i katedry, i oklaskiwało swojego przywódcę. Na zewnątrz, odgrodzony kordonem policji, grupa młodych galicyjskich nacjonalistów protestuje przeciwko obecności Abascala w społeczności.