Real Madryt vs. Atletico Madryt – Protokół meczowy – 26 stycznia 2023

Madryt (EFE) – Real Madryt jest dwulicowy, w pierwszym sezonie zatrzymuje się, a w drugim zaczyna rosnąć. Cztery lata później zgodził się zakwalifikować do półfinału Pucharu Króla, po drugim z rzędu powrocie w konkurs z płótna. Z geniuszem Rodrygo, który ukarał najodważniejszą wersję Atletico Madryt prowadzonego przez Diego Simeone, który w dogrywce pożegnał się z niższością w walce o tytuły.

Simeone zawsze trzymał kciuki za wizyty na Santiago Bernabéu. Wiele lat szczęścia i rozczarowania, ale miłe wspomnienia z czerwono-białej odbudowy serwowanej w Świątyni Madrytu. Teraźniejszość, daleka od tożsamości, solidności zespołu przypieczętowanego Cholo, wymagała świetnego meczu, by uniknąć sezonu bez zachęty przed końcem stycznia. Argentyński trener zrobił krok naprzód, którego wymagał od tak dawna, ale jego imponująca pierwsza połowa nie wystarczyła przeciwko odradzającemu się Realowi Madryt.

Odwaga drużyny Atlético, która od samego początku pogodziła się w najlepszym przypadku, kontrastowała z drużyną Realu Madryt, która nagle zjednoczyła się ze swoimi granicami. Ofiara w pierwszym rozdziale taktycznej porażki Ancelottiego z Simeone. Hierarchia, standardy piłki i produktywne posiadanie Rojiblanki zawsze odzwierciedlały słabości defensywne madridistas i nieprecyzyjność ataku.

To musiał być przypadek, ale zbiegło się to w czasie z powrotem Kroosa i Modricia na jedenaście meczów Carlito. Zawodnicy z tymi parametrami nie mogą od razu wyjść, ale mogą winić więcej niż reszta, ze względu na logikę nieuchronnego wieku, momentów niskiej wydajności. Ściganie obu cieni, ponieważ katastrofa Madrytu w pierwszej kadencji zrodziła się z przegranej bitwy w środku pola, w której królował Koke. Kapitan rojiblanco od tak dawna nie grał z takim rozsądkiem i pewnością siebie.

Punkt wyjścia do dobrej gry w odpowiedzi na styl ofensywny, który podkreśla jakość, jaką Griezmann nadaje zagraniom, ciesząc się swobodą ruchu, z przewagą na flankach, gdzie Mendy walczył aż do kontuzji z powodu błąd asysty Viníciusa i ofensywny spadek Nahuela Moliny z jego mundialową tożsamością z Argentyną.

Motto Simeone było jasne. Real Madryt odrasta z defektu spowodowanego przez Winicjusza. Zawsze dwóch graczy powyżej Brazylijczyka. Nic więc dziwnego, że nawet Griezmann stanął po prawej stronie, by wspierać Nahuela, kiedy nie był Correą. Z drugiej strony Real Madryt przeżuwał ED na każdy występek nieznanego Fede Valverde. Dlatego jedyne akty zastraszania zrodziły się albo z porażek Moraty, albo z jego niecelności w strzelaniu piłką.

W ten sposób Vini wybaczył jedyną oczywistą część pierwszego aktu. Niedokładna elektrokardiografia. Z pragnieniem, aby piłka nożna uciszyła akty nienawiści wobec jego osobowości. Odnajduje Benzemę, który wynalazł ścianę, ale zamiast strzelać czymkolwiek, wybiera kontrolę, a Reneldo występuje jako ratownik. Kluczowe, jak odcięcie przefiltrowanego podania Winicjusza, które pozostawiło Modricia samego. Atlético nie miało już żadnych trudności w pierwszej połowie zrujnowanej przez Rojiblanco.

Dodał siły, której brakowało mi przez większą część sezonu. Po odbiciu pierwszej próby Correi, który znalazł miejsce do wykorzystania na skrzydle Mendy’ego, Cook posłał piłkę Noelowi, by wyglądał jak błyskawica, który pierwszy, z miarą napięcia i precyzji, podarował bramce Alvaro Moraty w 19. minucie.

Cios nie wywołał reakcji Realu Madryt, który miał trudności z interpretacją meczu. Potępienie zdarzyło się zwolnić Atletico Madryt z posiadania i kontroli, które przegapiło okazję do uderzenia oszołomionego przeciwnika. Oblak musiał tylko odpowiedzieć na lekki strzał Valverde i zobaczył, jak Militao zamiast strzelić gola, zablokował bramkę zatrutym rzutem wolnym Kroosa.

Korekty Ancelottiego zostały nałożone. Kontuzja mięśni Mendy’ego i kontuzje obronne spowodowały, że Camavinga grał na lewym obrońcy. Ceballos na boisko, aby podwyższyć standard z piłką. Zmuszony do jednego z tych opatentowanych powrotów, Real Madryt przeniósł derby na emocjonalny teren i zmienił swoją tożsamość za jednym zamachem. Ci sami ludzie, inna sytuacja. Po przerwie wyszedł na środek, z większą siłą walcząc o każdą piłkę, przypięty do przeciwnego pola.

Plan Simeone polegał na tym, aby nie zamykać się wcześnie, mając jeszcze kilka minut do końca. Ze swojego pierwotnego planu wrócił do normalności, kiedy zwolnił napastnika Moratę i wprowadził pomocnika Witsela. Jego drużyna zniknęła i starała się osłonić przed burzą, jaką odczuwa Real Madryt, kiedy gra bardziej sercem niż głową. Zapanowało szaleństwo, a Atlético zabrakło umiaru, odurzając grę, która nabrała rytmu, który go nie interesował.

Po ponad dwóch miesiącach piłka nożna wróciła na Santiago Bernabéu i Real Madryt, kiedy zobaczyli, jak ich zawodnicy dumnie podjeżdżają, eskortowani przez odpychanie z trybun. Z każdym przyjazdem remis był coraz bliższy. Po tym, jak dośrodkowanie Nacho trafiło w piętę Valverde, kolejny strzał nad Urugwajem przed opuszczeniem gry lub pierwsza obrona Oblaka, strzał Benzemy został mocno uderzony w rękawicę, zanim Savic sparował wolno poruszającego się Viniciusa, zamieniając odbicie w bramkę.

Kiedy Atletico Madryt mogło biegać, brakowało im precyzji w obszarze, który definiuje mecze. Griezmann wybaczył wyraźniejszy kontratak, z kiepskim wyborem w ostatnim podaniu po wyścigu. Francuz zmierzył się z wyjazdem Courtois z powodu braku składu, gdy Rodrygo pojawił się po wyciągnięciu z szafy munduru zbawiciela Ligi Mistrzów.

Zastępca Od czasu chamstwa Ancelottiego na La Ceramica, kiedy powstrzymał go przed zasalutowaniem podczas zmiany, Brazylijczyk nie miał lepszego sposobu na uzyskanie przebaczenia. Nie wiadomo skąd wynalazł cel do kadrowania. Witsel szybko wyszedł, pewnie nadepnąwszy na piłkę, po czym wykonał dwa cięcia środkiem i obronę z prawej strony w futsalowej akcji, w której Oblak się tego nie spodziewał.

To zmiany w ataku Ancelottiego poprawiły wyrównanie. Razem z Marco Asensio, Rodrygo, Viniciusem i Benzemą. Czterech napastników, którzy mogli uniknąć dogrywki po długim strzale Rodrygo szukającym drużyny, jakby przegrali mecz. Courtois, który zawsze się pojawiał, sparował rękę do Memphis w 90. minucie po tym, jak Griezmann sparował podanie do półfinału. Sam, po pierwszym podaniu Witsela, stawia raczej na siłę niż na definicję. Wyślij rojiblancas z nadzieją, że zapomną.

Tam Atlético Madryt przegrało mecz. Po rozbrojeniu konkurentów i przeciwstawieniu się białemu huraganowi. Został on dostosowany w dogrywce przez bezsensowną pique między Saviciem i Viníciusem, którzy walczyli o piłkę po zatrzymaniu gry, co kosztowało ich obu żółtą kartkę. Półtorej minuty później był czerwony dla czarnogórskiego obrońcy, który spóźnił się na wyścig Camavingi.

Z dziesięcioma stało się to niemożliwe dla Atletico, które nigdy nie przestało walczyć. Broniąc się piątką do 103. minuty, Benzema złożył swój podpis na powrocie, po szybkim wyprowadzeniu piłki na zamkniętego przeciwnika, w środku Asensio i faworyzował go złym strzałem Viniciusa. Na drugim słupku, gdzie czekał na ten moment, Karim rozpętał szaleństwo na Bernabéu i Winicjuszu, nie mógł być ostatnim, dobił ostatniego szlifu swoim czasem serwowania. Nowy powrót drużyny, która pokonała wszystko i zakończyła się obroną bez bramki Rojiblanki, pożegnała się z trofeum na piechotę, rezygnując z drogi do walki w ekstraklasie o miejsce w kolejnej edycji Ligi Mistrzów.

– karta danych:

3 – Real Madryt: Courtois. Nacho (Odriozola, m115), Militao, Rudiger, Mendy (Ceballos, m44); Camavinga, Kroos (Marco Asensio, m.74), Modrić; Fede Valverde (Rodrigo, 69m), Vinicius (Mario Martin, 115m) i Benzema.

1 – Atletico Madryt: Jan Oblak Nahuel Molina, Savic, Mario Hermoso, Reneldo; De Paul (Saúl, m83), Cook (Kondogbia, m83), Lemar (Carrasco, m74); Correa (Memphis, m74), Griezmann (Barrios, m91) i Morata (Vetsel, m63).

Cele: 0-1, 19m: Morata. 1-1, S79: Rodrigo. 2-1, m103: Benzema. 3-1, CE 121: Winicjusz.

Reguła: Soto Grado (Komitet Ryojan). Ceballos (69) i Vinicius (97) ostrzegli Real Madryt. De Paul (44), Reneldo (54), Mario Hermoso (62) i Cook (105) dla Atletico Madryt. Savic służył za podwójne ostrzeżenie (97. i 99.).

Wypadki: Mecz ćwierćfinałowy Copa del Rey, jeden mecz rozgrywany na Santiago Bernabéu przed 63 500 widzami.