„Wielkość dwóch budynków miejskich”: największy nowy krater, jaki kiedykolwiek udokumentowano w Układzie Słonecznym

„To największy nowy krater, jaki kiedykolwiek widzieliśmyDr Ingrid Dubar z Brown University powiedziała: „Ma około 150 metrów szerokości, czyli mniej więcej wielkości dwóch bloków miejskich. Chociaż meteoryty cały czas uderzają w planetę, ten krater jest ponad 10 razy większy niż typowe nowe kratery, które widzimy formowanie się na Marsie”.

„Uważamy, że krater tej wielkości może powstawać gdzieś na planecie raz na kilkadziesiąt lat, więc możliwość bycia świadkiem tego wydarzenia była bardzo ekscytująca”.

Obserwacje po uderzeniu pokazują, że ogromne kawałki zakopanego lodu zostały wydobyte i zrzucone wokół krawędzi krateru. Nigdy wcześniej nie widziano lodu wodnego zakopanego tak blisko równika Marsa.

Osady te będą ważnym zasobem dla przyszłych ekspedycji ludzkich na planetę.

„Ten lód można przekształcić w wodę, tlen lub wodór. To może być naprawdę przydatnepowiedziała Laurie Glaese, dyrektor nauk planetarnych w NASA.

Korzystając z sejsmometru zbudowanego we Francji i Wielkiej Brytanii, sonda Insight NASA wykryła ponad 1300 trzęsień ziemi na Marsie od czasu jego przybycia w listopadzie 2018 roku.

Jednak wstrząs o wielkości 4 stopni, który był wynikiem tego konkretnego zdarzenia, które miało miejsce 24 grudnia 2021 r., od razu wzbudził zainteresowanie naukowców ekspedycji, ponieważ charakteryzował się tzw.fale powierzchniowe”.

Ogromna większość trzęsień ziemi wykrytych przez InSight wytworzyła konwencjonalne fale pierwotne i wtórne związane z ruchami skał w głębinach planety.

Jednak nowo odkryte fale przemieszczały się po powierzchni Marsa przez jego skorupę.

„Po raz pierwszy zaobserwowano powierzchniowe fale sejsmiczne na planecie innej niż Ziemia.. „Nawet misje Apollo na Księżyc nie powiodły się” – powiedział Doyeon Kim z Instytutu Geofizyki w ETH Zurich i główny autor badań opublikowanych w tym tygodniu w Science.

Identyfikacja fali powierzchniowej pozwoliła również naukowcom określić a Drugie uderzenie meteoru.

Ten drugi wypadek miał miejsce 18 września 2021 r. i miał miejsce około 7500 km od Insight. Było to nieco mniejsze wydarzenie i wytworzyło zestaw kraterów, z których największy miał 130 metrów.

Naukowcy uważają, że obie kolizje mogą dostarczyć nowych danych o wnętrzu Marsa. Podczas gdy głębokie trzęsienia ziemi dostarczają informacji o strukturze i składzie atmosfery i jądra planety, fale powierzchniowe ujawniają nowe szczegóły dotyczące skorupy.

Naukowcy zauważają, że między lądownikiem InSight a miejscami uderzenia skorupa ma bardzo jednorodną strukturę i dużą gęstość. Jest to przeciwieństwo trzech warstw korowych o mniejszej gęstości, które wcześniej ujawniono tuż pod InSight.

Te informacje mogą również pomóc w wyjaśnieniu Słynny rozłam MarsaUwaga: Półkula północna jest niska i stosunkowo płaska, podczas gdy półkula południowa jest wysoka i górzysta.

Naukowcy zastanawiali się, czy ta różnica wynika z tego, że skorupa na tych obszarach została wykonana z różnych materiałów.

Jednak nowe dane dotyczące fal powierzchniowych i ich propozycja dotycząca wielkoskalowych regularności w skorupie sugerują, że ta teoria prawdopodobnie nie jest najlepszym wyjaśnieniem.

Ben Fernando z Uniwersytetu Oksfordzkiego jest naukowcem w misji Insight.

„Obserwacje InSight dotyczące regionu przejściowego północ-południe były naprawdę cenne, ponieważ jasne jest, że skorupa rozwija się w bardzo różny sposób w tych regionach planety” – powiedział BBC naukowiec.

„W jaki sposób i dlaczego te regiony rozwinęły się w taki sposób, wciąż pozostaje otwartą kwestią.ale myślę, że te przejmujące wydarzenia mogły rzucić więcej światła na ten temat niż cokolwiek, co do tej pory zrobiliśmy w ramach misji.

Na Marsie jest wiele kraterów, które są wynikiem miliardów lat bombardowania przez skały poruszające się w kosmosie. Niektórzy to prawdziwi giganci. Basen Hellas to struktura uderzeniowa o średnicy ponad 2000 km..

Ale efekty 2021 są ważne, ponieważ naukowcy mają dane z urządzenia rejestrującego je w czasie, gdy zostało stworzone.

„Coś w rodzaju (obiekt, który spowodował zderzenie Marsa 24 grudnia) uderza w Ziemię kilka razy w ciągu dekady, ale albo spala się bezpiecznie w atmosferze, albo zrzuca kilka meteorytów. Mieliśmy szczęście, że udało nam się złapać ten efekt, gdy InSight był czujny”. powiedział profesor Gareth Collins z Imperial College London.

Misja InSight dobiega końca. Na panelach słonecznych osadza się kurz, co zmniejsza ich wydajność.

„W następnym krótkim okresie, być może w najlepszym razie od czterech do ośmiu tygodni, jakich możemy się spodziewać, sonda nie będzie miała wystarczającej mocy, aby kontynuować pracę” – powiedział dziennikarzom główny badacz misji, Bruce Banerdt.

Teraz możesz otrzymywać powiadomienia z BBC World. Pobierz i aktywuj nową wersję naszej aplikacji, aby nie przegapić naszych najlepszych treści.