W ten sposób Hiszpania zrewolucjonizowała medycynę w XVI wieku

historyk Gonzalo Gomez Garcia Postanowił obalić mit o medycynie: ten, że „dopóki nie pojawiła się penicylina, wszystko krwawiło i natychmiast odcinano ci rękę lub robiono z tobą inne przerażające, przerażające rzeczy”, jeśli byłeś chory, „jeśli poszedłeś do szpitalu, po prostu wyszedłeś tylnymi drzwiami”. Wbrew tej opinii profesor historii starożytnej i średniowiecza na Uniwersytecie Francisco de Vitória dokładnie przestudiował Medycyna hiszpańska w XVI wieku W obronie A Złote pokolenie O lekarzach w Hiszpanii, którzy stworzyli podwaliny współczesnej medycyny”. „Ani czarownice, ani krwiopijcy”, mówi, „lekarze humanistyczni byli pierwszymi uczonymi, którzy honorowali leczenie”.

Gómez García zebrał wyniki swoich badań w interesującej i pouczającej książce opublikowanej przez Fundación Banco Santander w zbiorze Basic History: Uzdrawiajcie ciała i ratujcie dusze. Humanizm medyczny w Hiszpanii i Ameryce w XVI wieku. Dodatkowo pracę uzupełnia seria podcastów podsumowujących zawartość książki.

Opierając się na obszernych pracach badawczych w archiwach – takich jak Antizana Old Hospital, prywatna instytucja o ponad pięciu wiekach historii – Gómez-García obala również pogląd, że XVI-wieczna Hiszpania była krajem zacofanym pod względem naukowym, mimo że była największym na świecie moc. „Ten pesymizm z 1898 roku pozostaje, to poczucie smutku z powodu historii Hiszpanii” – powiedział autor w środę w siedzibie Fundacji, pokazując prasie książkę.

Pisarz Luis Alberto z CuencaGómez García, członek Królewskiej Akademii Historycznej i obecny na wydarzeniu, pogratulował Gómezowi Garcíi jego pracy i uznał jego książkę za „bilansową, ani za ten szowinistyczny triumf, znacznie mniej pogardliwy dla naszej historii, ale jest obiektywny temat, a Hiszpania miała wszystkie głosy, aby awansować w wielu dziedzinach naukowych, literackich i artystycznych, ponieważ byliśmy ważną siłą.

Jak wyjaśnia Gómez García: „Pod koniec XV wieku stało się jasne, że średniowieczny model medycyny nie był tego wart”, ponieważ nie był w stanie poradzić sobie z „kryzysem tłuszczowym”, takim jak czarna śmierć. W północnych Włoszech zaczęto mówić o godności ludu, który „zaczął kłaść podwaliny pod ludzkość”, co znalazło odzwierciedlenie także w medycynie, gdzie położono Najpierw pacjent i mając na celu „ponowną integrację ich ze społeczeństwem”.

W XVI wieku medycyna stała się jedną z trzech wielkich ówczesnych dyscyplin uniwersyteckich, obok teologii i prawa, a zdrowie zawodem: „Nie bylibyście już szpitalami charytatywnymi prowadzonymi przez mnichów i nie chodzilibyście do nich na wyzdrowieć, zintegrować się” – mówi Gómez-García. Odrodzić się w społeczeństwie dzięki leczeniu pracowników służby zdrowia i przywróceniu godności utraconej z powodu choroby lub ubóstwa”. Monarchowie katoliccy utworzyli także Królewski Dwór Prymitywny Medycyna, która jest odpowiedzialna za ocenę i licencjonowanie pracowników służby zdrowia, coś w rodzaju „MIR w tamtym czasie”.

Historyk dodaje, że wraz z profesjonalizacją szpitali, lekarzy, chirurgów, farmaceutów i pielęgniarek „położono podwaliny pod współczesną medycynę, którą mamy dzisiaj”. Ponadto Carlos V i Felipe II promowali badania anatomiczne umożliwiające sekcja zwłokpraktyki prześladowanej przez Inkwizycję.

Wszystkie te postępy w medycynie zostały szybko wyeksportowane do Ameryka Od powstania pierwszych kolonii hiszpańskich. Założona przez Hernana Cortesa w 1524 r. Hospital de Jesus de Mexico jest najstarszym na kontynencie, a inne szpitale i uniwersytety powstały dla „Hiszpanów i tubylców”, jak nazywano tubylców (a także „Indian”). Autor książki „Healing Bodies and Saving Lives” mówi, że segregacja w niektórych szpitalach nie ma nic wspólnego z kwestią rasową, „ale dlatego, że pojawiły się choroby z Europy i trzeba było zminimalizować kontakt z tubylcami”.

Oprócz katastrofalnych skutków epidemiologicznych, jakie przybycie Hiszpanów wywarło na rdzenną ludność, na poziomie medycznym, kontakt między Hiszpanią a Ameryką wniósł do zachodniej medycyny najnowsze nowinki farmakologiczne, od Przyjęto rośliny i środki lecznicze stosowane przez rdzenną ludność.

Inną charakterystyczną cechą ówczesnej medycyny było to, że Korona ograniczyła liczbę szpitali w miastach – „założonych często przez zakony żebracze i które były bezwartościowe”, jak twierdzi kronikarz – i zaczęto koncentrować się na Mniej szpitali, ale lepiej przygotowanychJeśli chodzi o wydajność, „koncepcja, która wydaje się być wynalazkiem XXI wieku”, mówi Gómez-García.

Inną dziwaczną konsekwencją tego postępu w opiece zdrowotnej w XVI wieku było pojawienie się Komiksowe długopisyJego początki sięgają sztuk wystawianych na dziedzińcach szpitali, aby zabawiać pacjentów.

W ówczesnym systemie ochrony zdrowia najcenniejszą rzeczą dla pacjenta nie była opieka medyczna, ale lekarstwa. „Dobry drink może kosztować jedną dziesiątą twojej rocznej pensji”.mówi Gomez Garcia. Korona, zdaniem uczonego, pokrywała te wydatki, reinwestując w ten sposób pobrane podatki, zwłaszcza w wicekrólów Ameryki.

Uzdrawiajcie ciała i ratujcie dusze Jest to drugi tom jego Historii podstawowej, kolekcji, która podkreśla epizody, fakty, osobowości, tematy i pisma z historii Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej między XVI a XVIII wiekiem, zapomniane z różnych powodów lub nie. Szukałem wystarczająco.

Francisco Javier Expósito, dyrektor ds. historii w Fundación Banco Santander, komentuje: „W czasie debaty na temat zdrowia i leczenia pacjentów ta książka rzuca światło na historię pionierskich i humanitarnych nauk medycznych i nauk o zdrowiu w Hiszpanii, stawiając nas przed lustro z przeszłości do przyszłości.”

Śledź tematy, które Cię interesują