Salman Abraham Waxman, biochemik i mikrobiolog, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 1952 roku.

Waxman (1888-1973), pochodzenia żydowskiego, uczęszczał do szkoły średniej w Odessie. W 1910 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie wstąpił na Rutgers University (New Jersey), aby studiować rolnictwo. Po studiach biochemicznych uzyskał doktorat w tej dyscyplinie na Uniwersytecie Kalifornijskim. W 1916 roku, po uzyskaniu obywatelstwa amerykańskiego, został dyrektorem Zakładu Mikrobiologii na Rutgers University.

Badał, w jaki sposób patogenne mikroorganizmy, takie jak gruźlica, zostały zniszczone w glebie. Badając ten fakt, odkrył, że za to zniszczenie odpowiedzialne są pewne mikroorganizmy, w tym bakterie, które nazwał Streptomyces griseus.

Pierwszym antybiotykiem odkrytym przez Waxmana była aktynomycyna, której początkowo nie można było stosować ze względu na wysoką toksyczność.

Streptomycyna i Nagroda Nobla

Trzy lata później Albert Schatz, doktorant mikrobiologii w Waxman, odkrył streptomycynę, drugi użyteczny antybiotyk w historii ludzkości — pierwszy antybiotyk, penicylinę, odkrył Aleksander Fleming (1881-1955). Waxman, wykorzystując swój status mikrobiologa, opublikował artykuł, w którym przyznał się do odkrycia. Waxman systematycznie zaprzeczał geniuszowi doktoranta i czerpał zyski z lat patentowania odkrycia. Albert Schatz pozwał go do sądu i ostatecznie doszli do porozumienia, uznając Schatza za współodkrywcę i przekazując mu część praw majątkowych do patentu. Pomimo konwencji, w 1952 roku Akademia Szwedzka przyznała Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii samemu Waxmanowi „za jego pomysłowe, systematyczne i udane badania mikroorganizmów glebowych, które doprowadziły do ​​odkrycia streptomycyny”, traktując Schatza jako zwykłego asystenta.

Następnie Waxman kierował Instytutem Mikrobiologii na Uniwersytecie Rutgers, gdzie opracowano inne antybiotyki, takie jak neomycyna. Część pieniędzy otrzymanych z patentu na streptomycynę przeznaczył na sfinansowanie samego instytutu, a także fundacji jego imienia.

Waxman zmarł w Woods Hole (Massachusetts) w 1973 roku. Po jego śmierci instytut, w którym pracował przez całe życie, został przemianowany na Waxman Institute of Microbiology.

Od 1968 roku Amerykańska Narodowa Akademia Nauk przyznaje co dwa lata nagrodę jego imienia wybitnym naukowcom w dziedzinie mikrobiologii.

Źródło: Wikipedia