MIR LGTBIQ+, większe prawdopodobieństwo wystąpienia depresji w zakwaterowaniu

Badanie pokazuje jak MI . studenci która należy do wszystkich LGTBIQ + zbiorowe (lesbijka, wesoły, osoba transpłciowa, transpłciowa, biseksualna, biseksualna, queerowa i inne tożsamości i orientacje wymienione w +, co wskazuje, że grupa stale się powiększa) cierpią na Nasilone objawy depresji.

Pokaż dane liniowe z badania Różnice w objawach depresji wśród stażystów Osoby heteroseksualne i więźniowie należący do LGTBIQ + zbiorowe. Dla mnie Płytki Batelgłówny autor badania opublikowanego w Medscape„Odsetek osób, które identyfikują się w społeczności, wydaje się rosnąć z roku na rok”. Patel dodaje również, że „mając to na uwadze, jeszcze bardziej konieczne jest podkreślenie i rozwiązanie wszelkich postrzeganych asymetrii, które nieproporcjonalnie i negatywnie wpływają na te grupy”.

Osoby biorące udział w wyszukiwaniu odpowiedziały na: badanie zdrowia Kwartalnie w latach 2016, 2017 i 2018. W badaniu, w którym oceniano objawy depresyjne, uzyskano wyższy wynik wskazujący na Nasilone objawy depresji. W tym sensie „heteroseksualna grupa osadzonych osiągnęła swój szczyt po sześciu miesiącach trwania programu”, okresie, po którym wyniki zaczęły spadać, co oznacza pewne wyzdrowienie z objawów depresji.

Jednak w odniesieniu do dziesiątek LGTBIQ + . stażyściWyniki stale rosły po sześciomiesięcznym szczycie. Dane, jak pokazuje badanie, dowodzą, w jaki sposób Lekarze i studenci LGTBIQ+ są bardziej skłonni doświadczyć Choroba umysłowa, zwykle z powodu dyskryminacji lub mikroagresji, chociaż w badaniu nie oceniano przyczyn nasilonych objawów depresyjnych. Dlatego naukowcy wezwali do dalszych badań nad „czynnikami rozbieżności w zdrowiu psychicznym między tą grupą a klinicystami”.

Według Patel, „nadal potrzeba wielu badań, aby ustalić, czy: specyficzne czynniki które powodują, że mniejszości seksualne doświadczają znacznego wzrostu Objawy depresji„Podczas MIR. Ponadto główny autor badania stwierdza, że ​​na podstawie wcześniejszej literatury „wydaje się, że środowisko pracy nie jest przyjazne dla klinicystów w LGTBIQ + zbiorowe”.

Badanie wykazało, że potencjalni winowajcy to: Dyskryminacja lub molestowanie Poprzez obecność lekarzyA koledzy i pacjenci w Orientacja seksualna praktykantaJednak ważne jest, aby przyszłe badania określiły czynniki determinujące. Co więcej, badacze stawiają hipotezę, że rezultatem jest często wyższy wskaźnik wypalenia, myśli samobójcze i wyniszczenie uczniów należących do mniejszości seksualnych. Po zebraniu bardziej konkretnych informacji na temat czynników, które prowadzą do rozbieżności, można podjąć więcej „czynnych kroków”, aby temu zaradzić, mówi Patel.

Świadomość dla instytucji medycznych

Te same badania potwierdzają jedno z jego ograniczeń, a mianowicie fakt, że niewielki odsetek samozidentyfikowanych uczniów doprowadził do pluralizacji wesoły, lesbijka, biseksualna a inne należą do jednej kategorii, dlatego w opracowaniu nie uwzględniono indywidualnej odrębnej kategorii dla Osoby szkolone transpłciowo lub niezgodne z płcią.

Spośród 8261 więźniów włączonych do badania, 84,9 procent zostało objętych analizą po ujawnieniu ich orientacji seksualnej i wypełnieniu co najmniej jednej z kwartalnych ankiet kontrolnych. Tylko 7,1 procent tych osób należy do mniejszość seksualna. Inne cechy odnotowane u uczestników badania to specjalizacja (np. chirurgiczna lub niechirurgiczna), tygodniowy czas pracy i dzienny czas snu.

Zgodnie z wnioskami z badania, badanie to jest ważnym krokiem naprzód dla instytucje medyczne Pod względem świadomości. Dzięki zrozumieniu wskaźników, w jakich studenci, stażyści, wykładowcy i pracownicy z grup mniejszościowych mają negatywne doświadczenia związane z ich tożsamością, placówka będzie lepiej wyposażona Traktowanie dysproporcji. Z tego powodu, zdaniem Patela, „ważne jest, aby instytucje uznawały nieproporcjonalny sposób, w jaki uczniowie z mniejszości seksualnych doświadczają Objawy depresji– konkluduje.