La Jornada – Meksyk SA

W obliczu zbliżającego się sześcioletniego zamknięcia prezydent López Obrador mówił o górnictwie – sektorze, w którym od początku swoich rządów zniósł udzielanie koncesji, przywracając w ten sposób grunty przyznane przez reżim neoliberalny (o powierzchni 120 mln ha , 60 procent naszego obszaru geograficznego) wybranej grupie baronów przyjaciel Los Pinos z kolei wydzierżawiał, zasadniczo i bez żadnych korzyści dla kraju, Germánowi Larrei, Alberto Belleresowi, Carlosowi Slimowi, kanadyjskim korporacjom międzynarodowym i temu czy innemu zagranicznemu konsorcjum.

To niewątpliwie dobra decyzja, ale należało do niej dodać istotny element: położenie kresu brutalnej koncentracji w tej strategicznej działalności, która przyniosła dotychczas fantastyczne fortuny niewielkiej grupie przedsiębiorców z tej branży, praktycznie zwolnionych z podatków oraz wiele nieformalnej i słabo płatnej pracy oraz przestępstwa. Morderstwa przemysłowe, kaskada trucizn w całej przeciekającej republice i gwarancja bezkarności.

Prezydent powiedział: Zrobiliśmy duży postęp, bo nie dostaliśmy ani jednego pozwolenia; Wręcz przeciwnie, odzyskaliśmy dostarczoną przez nich talię. Nagle zaczęli dawać im koncesje na wydobycie, a nawet połowę terytorium kraju. Wielu właścicieli ziemskich, członków społeczności, nie odkryło, że to, co znajduje się pod ziemią, w ziemi, na ich ziemi, na ejidos, zostało już oddane..

Mając wiele przywilejów przyznanych przez neoliberalnych menedżerów, stają się oni ich beneficjentami Zaczęli spekulować na giełdach świata finansów, a ponieważ nie płacili podatków, aż do połowy poprzedniego rządu zaczęto im płacić za wydobycie minerałów. Ale Salinas zreformował prawo górnicze, a spółki wydobywcze zostały zwolnione i nie płaciły nic za wydobycie minerałów, za wydobycie złota i srebra.

Ale wraz z rządem 4T panorama się zmieniła: Ponieważ musieli już zapłacić podatek, zaczęli zwracać przywileje; Dlatego też nie należy go przekazywać do eksploatacji odkrywkowej, gdyż spowodowałoby to zniszczenie terenu i zubożenie warstw wodonośnych. Ale dodatkowo przyznane im koncesje umożliwiają rozwój górnictwa przez ponad sto lat.

No cóż, nie więcej, ale wysoce skoncentrowane wydobycie pozostaje niezmienione: 95% eksploatacji bogactw mineralnych kraju znajduje się w rękach małej grupy krajowych i zagranicznych konsorcjów, które brutalnie się wzbogaciły, nie wnosząc nic do narodu, i utrzymując to, z koncesjami lub bez,… istota Problem nie zostanie rozwiązany, a okruszkami nie podzielą się średnie i małe spółki wydobywcze.

Duże związki zawodowe górników są dobrze znane: Grupo México (Germán Larrea, Copper, Pasta de Conchos, wyciek substancji toksycznych w Sonorze i trzy strajki w górnictwie, które będą trwać 17 lat bez rozwiązania); Grupa Pinoles (Alberto Belleris, światowy lider w srebrze pierwotnym i wicemistrz kraju w złocie); Frisco Mining (Carlos Slim, złoto, srebro, cynk i miedź); Otlan (José Antonio Rivero Larrea); Kanadyjczycy (pełne złoto) Gold Corporation, Alamos Gold, AuRico Gold, New Gold, Minefinders Corporation, Agnico Eagle Mines i jeden lub drugi amerykański, chiński, australijski. Znajduje się w nim większość bogactw mineralnych Meksyku.

Minęło prawie pół wieku, a jego meksykańscy właściciele nie korzystali z pozornie niewyczerpanych bogactw mineralnych. Od podboju do oskarżenia; Od niepodległości do rewolucji; Od Meksyku Lopeza Mateosa (1961) i konsolidacji rdzennych baronów, do nowy Ustawa o górnictwie (1992) dotycząca nawigacji i nadmiernej koncentracji; Od nieprzyznawania kolejnych przywilejów po pozostawienie reszty bez zmian.

Przy innej okazji Prezydent López Obrador potępił: Urzędnikami byli oligarchia i królowie. Kto kierował Ministerstwem Pracy? Grupa meksykańska (Laria), która wydaliła z kraju lidera związku górniczego (Napoleona Gomeza Urrutię) i wyznaczyła agenta dla sektora..

Dobry, już, ale po trzech sześcioletnich kadencjach i kaprysie Germána Larrei trzy strajki w górnictwie pozostały nierozwiązane, a baron nietknięty. Zatem żadnych więcej ustępstw, tak, ale ich brakuje.

Kawałki ciasta

Prezydent Lopez Obrador mówi: Lepiej poczekać Zdecydować, czy Meksyk uznaje Palestynę za państwo, tak jak uczyniły to obecnie Hiszpania, Irlandia i Norwegia. Nasza dyplomacja bada tę kwestięAle niezwykle delikatna sytuacja w Gazie nie może tego zrobić On czeka; Decyzja musi zostać podjęta teraz na jego korzyść.

Świergot: @cafevega

[email protected]