„Każda żywa istota ma uczucia”.

w jego artykule odświeżaAndreas Weber argumentuje i dekonstruuje z biologii i filozofii ideę, że my, ludzie, kształtujemy i kontrolujemy naturę tak bardzo, że osiągnęliśmy nową epokę geologiczną, antropocen. Twierdzi, że nie ma dwoistości natury/człowieczeństwa, ale jedno i drugie jest w ciągłym związku i współtransformacji, jesteśmy od siebie zależni.

Dla Webera wszystkie istoty są częścią tej samej podstawowej substancji: życie i życie są czujące. „Dzisiaj wiemy, że muszki owocówki mogą odczuwać chroniczny ból, pszczoły mogą odczuwać euforię lub depresję, a rośliny komunikują się i czują. Problem polega na tym, że jeszcze stosunkowo kilka lat temu nauka potwierdzała, że ​​tylko ludzie mogą odczuwać emocje, ale na szczęście biologia bada i rozszyfrowuje wrażliwość wszystkich żywych istot. Każda żywa istota ma uczucia i pragnienie przetrwania. Cały świat jest pełen życia, a my jesteśmy częścią tego nieustannie ewoluującego procesu.