Czarna dziura w centrum Drogi Mlecznej obudziła się 200 lat temu

W centrum Drogi Mlecznej znajduje się supermasywna czarna dziura, Sagittarius A*, która wyłoniła się z kosmicznego snu 200 lat temu, aby pochłonąć gaz i inne kosmiczne szczątki znajdujące się w jej pobliżu.

Discovery, które publikuje w tę środę Naturaz danymi zebranymi przez teleskop IXPE NASA, na których opiera się międzynarodowy zespół kierowany przez Uniwersytet w Strasburgu (Francja).

Szacuje się, że Sagittarius A* jest 4 miliony razy masywniejszy od Słońca, ale jest znacznie mniej jasny niż obserwowane do tej pory czarne dziury w innych galaktykach, co wskazuje, że nie wysysał aktywnie materii z otoczenia.

Jednak dane IXPE wskazują, że ta supermasywna czarna dziura w Drodze Mlecznej „obudziła się” na początku XIX wieku i połknęła obiekty kosmiczne, które przelatywały wystarczająco blisko niej przez rok.

Po tym okresie aktywności Sagittarius A* powrócił do stanu spoczynku, jak wyjaśniło francuskie Narodowe Centrum Badań Naukowych (CNRS).

Czytaj więcej: Galaxy M87 zapewnia niespotykany dotąd widok czarnej dziury

Na Ziemi, gdzie czarna dziura Sagittarius A* znajduje się ponad 25 000 lat świetlnych od planety, nie odczuto żadnego efektu, ale uchwycono echo promieniowania rentgenowskiego wyemitowanego około 200 lat temu.

Astronomowie wykorzystali dane IXPE, które ujawniły stosunkowo niedawną emisję promieniowania rentgenowskiego z gigantycznych obłoków gazu w pobliżu dziury.

Większość chmur cumulonimbus, zwanych chmurami molekularnymi, jest chłodna i ciemna, więc promieniowanie rentgenowskie powinno być słabe, ale chmura w pobliżu Sagittarius A* świeci jasno.

Jedna z hipotez głosi, że te gigantyczne obłoki molekularne były tak jasne, ponieważ dawno temu odbijały błysk promieniowania rentgenowskiego, „co sugeruje, że nasza supermasywna czarna dziura, Sagittarius A*, nie była spokojna kilka wieków temu” – wynika z badań. Ołów. Autorem jest Frédéric Marin z Obserwatorium Astronomicznego w Strasburgu.

Zespół odkrył, że promieniowanie rentgenowskie z obłoków molekularnych jest w rzeczywistości odbitym światłem intensywnej, krótkotrwałej poświaty, która powstała w pobliżu supermasywnej czarnej dziury, prawdopodobnie spowodowanej akrecją gazu w tych obłokach przez Sagittarius A*, informuje Italian Space. Agencja (ASI).

Dane IXPE pomogły naukowcom oszacować jasność i czas trwania pierwotnej poświaty. „Badanie wskazuje, że zdarzenie miało miejsce około 200 lat temu, mniej więcej na początku XIX wieku” – powiedział Stephen Eilert z NASA.

Kolejnym celem zespołu jest powtórzenie obserwacji i określenie fizycznych mechanizmów wymaganych do przejścia Sagittarius A* ze stanu „uśpienia” do stanu aktywnego.

Z informacji z EFE.

Masz nas już na Facebooku? Daj nam swoje lajki i uzyskaj najlepsze informacje