„Chcemy znaleźć nasze dzieci, nawet jeśli umrą”: tygodnie po trzęsieniu ziemi rodziny w Turcji wciąż szukają swoich bliskich

Gaziantep, położone w południowo-wschodniej Turcji, było jednym z 11 miast w tym kraju, które 6 lutego ucierpiało na skutek rozległych zniszczeń.

Tylko w Turcji szacuje się ich liczbę Zginęło około 50 000 osób, a prawie 6 000 zaginęło w północnej i zachodniej Syrii.

Koszty finansowe katastrofy dla Turcji szacuje się na ponad 100 miliardów dolarów.

Podczas gdy czynione są ogromne wysiłki, aby pomóc ofiarom, aby mogły mieć jakieś normalne życie, wciąż setki rodzin szukają swoich zaginionych bliskich, mając nadzieję, że znajdą ich żywych lub martwych.

Naoczni świadkowie powiedzieli Orhanowi, że budynek, w którym mieszkali jego siostrzeńcy, zawalił się w ciągu minuty lub dwóch od trzęsienia ziemi i wielu ludziom udało się uciec.

Orhan był przekonany, że dzieci też mogły przeżyć.

od trzęsień ziemi, około 2000 dzieci Według oficjalnych danych Ministerstwa Rodziny i Spraw Społecznych osoby uratowane spod gruzów zostały zarejestrowane przez władze.

Prawie 200 z nich nie zostało zidentyfikowanych i nie połączyło się z rodzinami.

Tureckie Ministerstwo Zdrowia uruchomiło telefon zaufania dla ofiar trzęsienia ziemi i krewnych zaginionych.

Orhan powiedziała, że ​​codziennie dzwoniła na tę linię, aby sprawdzić listę nowo zidentyfikowanych dzieci na wypadek, gdyby byli na niej jej siostrzeńcy.

Jego rodzina również dostarczyła próbki DNA.

„Chcemy znaleźć nasze dzieci, nawet jeśli nie żyją. Nawet jeśli znajdziemy tylko ich kości, Będziemy szukać dalej. Boże pomóż nam – powiedział.

Nie ma oficjalnych danych dotyczących liczby osób zaginionych w Türkiye po trzęsieniach ziemi. Ale pomyślałem Co najmniej 1400 ciał Nie zostały jeszcze zidentyfikowane.

Dla Abd al-Quddusa Kazana poszukiwania jego siostry Hekran były wstrząsające.

Hekran Karadj, lat 44, została uratowana z gruzów jej mieszkania zaledwie kilka godzin po trzęsieniu ziemi.

Karetką zabrano ją do szpitala, ale przez następny miesiąc jej rodzina nie była w stanie powiedzieć, czy żyje, czy nie.

Szukali jej w dziesiątkach miast.

W końcu otrzymali informację, że na cmentarzu w Narlicy, na obrzeżach miasta Antioquia, pochowano blisko 1000 ofiar.

Abdul Quddous udał się w nowe miejsce: był to masowy grób.

Przed zakopaniem niezidentyfikowanych ciał na cmentarzu tureckie władze zrobiły zdjęcia, pobrały próbki DNA i pobrały odciski palców.

Każda ofiara została umieszczona anonimowo numer na jego grobie.

Abdul Quddous przejrzał około 1500 zdjęć w poszukiwaniu swojej siostry. Otworzył nawet worki na zwłoki i sprawdził, czy jest tam Hicran.

Wylewając łzy ulgi i smutku, gdy dowiedziała się, że A próbka DNA Zostało zrobione w miejscu identycznym z ciałem pochowanym na tym cmentarzu.

Z aktu zgonu wynikało, że Shekran stracił życie w wyniku zawału serca, po doznaniu urazu głowy i ciała.

Nie było jasne, czy był leczony w szpitalu.

Zeznania wskazywały jednak, że jego ciało przez dwa dni leżało na otwartej przestrzeni, na parkingu utworzonego szpitala polowego.

Następnie została pochowana bez odpowiedniej identyfikacji.

„Bardzo trudno jest znaleźć zaginionego krewnego” – powiedziała jej siostra.

„Nie wiesz, czy on żyje, czy nie, więc Zawsze masz nadzieję„.

„Nawet gdy urzędnicy powiedzieli mi, że próbki DNA pasują do siebie, nadal miałem nadzieję, że się mylą i że moja siostra może nadal żyć.

Teraz czuję ulgę, że ma swój własny grób”.

Pamiętaj, że możesz otrzymywać powiadomienia z BBC Mundo. Pobierz i aktywuj nową wersję naszej aplikacji, aby nie przegapić naszych najlepszych treści.