Biden właśnie odniósł duże zwycięstwo podczas swojej podróży do Europy

(CNN) – Prezydent Joe Biden już zapewnił sobie solidny wynik podczas swojej podróży do Europy, produktu, który osłabi strategiczną pozycję Rosji w kolejnej niszczycielskiej konsekwencji inwazji na Ukrainę.

Ważnym i zaskakującym krokiem w przededniu szczytu NATO na Litwie było zniesienie przez Turcję blokady przystąpienia Szwecji do NATO. Odwrócenie decyzji prezydenta Recepa Tayyipa Erdogana nastąpiło kilka godzin po tym, jak ostrzegł Szwecję, że będzie czekać, dopóki Turcja nie uzyska długo oczekiwanego członkostwa w UE.

Kiedy Szwecja w końcu przystąpi do NATO, wzmocni to reputację Bidena jako amerykańskiego przywódcy, który ożywił i rozszerzył blok. Finlandia – która podobnie jak Szwecja zdecydowała się dołączyć po inwazji na Ukrainę – dodała już setki kilometrów terytorium NATO na granicy z Rosją.

Dostawy broni i amunicji na Ukrainę oraz przewodnictwo Bidena w koalicji uczyniły go najważniejszym szefem w sprawach transatlantyckich przynajmniej od czasów George’a HW Busha, który przewodniczył zakończeniu zimnej wojny i zjednoczeniu Niemiec. Jednak ostatecznie jego spuścizna będzie zależała od wyniku wojny na Ukrainie i umiejętności uniknięcia bezpośredniej konfrontacji z Rosją.

Tureckie odwrócenie sytuacji poprawiłoby również nastrój na szczycie NATO, gdzie moment największej jedności sojuszu od lat mógł zostać nieco zakłócony przez podziały w związku z prośbami Ukrainy o harmonogram członkostwa. A Biden przed wyjazdem ze Stanów Zjednoczonych ogłosił, że Ukraina nie jest gotowa do wejścia. Nowe państwa członkowskie potrzebują jednomyślnej zgody wszystkich członków NATO, aby przystąpić do klubu i skorzystać z jego gwarancji bezpieczeństwa zbiorowego.

Decyzja Erdogana była ciosem dla prezydenta Rosji Władimira Putina. Po pierwsze, oznaczałoby to rozszerzenie terytorium NATO i wzmocnienie sojuszu po niesprowokowanej inwazji na Ukrainę, która według Putina miała częściowo na celu osłabienie Zachodu i przeciwstawienie się jego wysiłkom mającym na celu zneutralizowanie potęgi Rosji na własnym podwórku. Po drugie, posunięcie Erdogana – autorytarnego przywódcy, który jest w dużej mierze w przyjaznych stosunkach z mocarzem Kremla – udaremniłoby rosyjskie próby zasiania podziałów wśród członków NATO w celu osłabienia sojuszu.

Poniedziałkowe wydarzenia oznaczały kolejny dramatyczny zwrot dla nieprzewidywalnego przywódcy, który wykorzystał strategiczne położenie Turcji, gdzie Zachód spotyka się ze Wschodem, aby spróbować odbudować swój kraj jako główną potęgę regionalną. Chociaż w tej chwili nie jest jasne, czy Erdogan uzyskał więcej niż kosmetyczne ustępstwa od Szwecji, europejskich mocarstw NATO i Stanów Zjednoczonych, jego nagła zmiana zdania rodzi pytanie, czy negocjował, dopóki nie został osaczony. Wycofał już sprzeciw wobec przystąpienia Finlandii do koalicji.

Nowo ponownie wybrany Erdogan od lat nęka kolejnych prezydentów USA, zarówno za pokaz siły geopolitycznej, jak i za twarde rządy, które według Waszyngtonu podważą świecką konstytucję i demokrację Turcji. W ostatnich latach Stany Zjednoczone były sfrustrowane jego zbliżeniem z Putinem, a także jego propozycjami zbliżenia z Syrią, które jeszcze się nie zmaterializowały.

Zakulisowa dyplomacja po naciskach USA

Sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg, który jest bardzo blisko związany z Bidenem i właśnie został przekonany do przedłużenia swojej kadencji do października 2024 r., powiedział, że zmiana zdania Turcji była wynikiem miesięcy dyplomacji. „Nie chodzi o nowe negocjacje, chodzi o wdrożenie i zapewnienie realizacji różnych rzeczy, które uzgodniliśmy rok temu w Madrycie” – powiedział Stoltenberg.

Zmiana stanowiska Turcji nastąpiła również po niedzielnej rozmowie telefonicznej między Bidenem a Erdoganem, w której prezydent USA wydawał się bardzo jasno przedstawiać swoje stanowisko. Biały Dom zasugerował ton wezwania, gdy powiedział, że Biden wyraził pragnienie, aby Szwecja przystąpiła do NATO „tak szybko, jak to możliwe”.

Przywódca większości w Senacie, nowojorski demokrata Chuck Schumer, z zadowoleniem przyjął otwarcie, a także próbował zapewnić sobie kredyt polityczny dla Bidena, którego uważa za eksperta od polityki zagranicznej. „Ma wielką kontrolę nad sprawą i jest bardzo skuteczny. To zwycięstwo Ameryki, Zachodu, wolności i prezydenta Bidena”.

Prawdopodobnie jeszcze przez kilka dni nie będzie wiedział, czy Turcja odniosła jakiekolwiek polityczne zwycięstwo. Ale państwowe media w Ankarze zacytowały wysokiego urzędnika, który powiedział, że Erdogan ma pełne poparcie Szwecji dla opóźnionego od lat procesu przystąpienia Turcji do UE. Stoltenberg wyraził również silne poparcie dla kampanii Turcji na rzecz przystąpienia do Unii Europejskiej, a Biden powiedział w oświadczeniu, że ma nadzieję na poprawę bezpieczeństwa w Eurazji z tureckim przywódcą.

Jednak wszystkie te kroki, które mogą dać Erdoganowi polityczną przykrywkę do zmiany jego stanowiska, nie wydają się być dużym postępem dla Turcji. Na przykład Stoltenberg nie ma wpływu na jego starania o przystąpienie do Unii Europejskiej. Represje Erdogana wobec praw człowieka i mediów zwiększyły wątpliwości co do zdolności Turcji do spełnienia warunków przystąpienia do Unii Europejskiej. Szwecja i Turcja zgodziły się na współpracę w zakresie walki z terroryzmem w ramach porozumienia między ich przywódcami, a NATO zgodziło się na powołanie nowego koordynatora ds. walki z terroryzmem. Te posunięcia wydają się mieć na celu złagodzenie żądań Erdogana dotyczących stłumienia PKK w Szwecji. Turcja twierdzi, że rząd w Sztokholmie pozwolił członkom ugrupowania działać na swojej ziemi i był współwinny skrajnie prawicowych protestów przeciwko islamowi.

Innym czynnikiem, który mógł wpłynąć na Erdogana, jest fakt, że ponadpartyjna grupa senatorów poprosiła Bidena o wstrzymanie się ze sprzedażą myśliwców F-16 do Turcji, która byłaby jedną z największych sprzedaży broni od lat, dopóki nie wycofa sprzeciwu wobec przystąpienia Szwecji. do NATO. Senator Bob Menendez, przewodniczący Senackiej Komisji Spraw Zagranicznych, powiedział w poniedziałek, że nie podjął jeszcze decyzji, czy wycofać swój wieloletni sprzeciw wobec umowy F-16, po części z powodu obaw, że Turcja może użyć myśliwców do zastraszenia Grecji, członek NATO. Demokrata z New Jersey powiedział, że decyzja może zostać podjęta „w ciągu następnego tygodnia”.

zaskakujący zwrot akcji

Biorąc pod uwagę jego twardą postawę, kiedy wchodził na szczyt NATO, wydaje się, że Erdoğan nie osiągnął swoich celów. W ten sam poniedziałkowy poranek ostrzegł, że akcesja Szwecji musi być powiązana z aspiracjami Turcji do członkostwa w Unii Europejskiej. Ostrzegł, że „Turcja czeka u bram Unii Europejskiej od ponad 50 lat” i że „prawie wszystkie państwa członkowskie NATO są członkami europejskimi”.

Była wicedyrektor wywiadu narodowego, Beth Sanner, powiedziała CNN w poniedziałek, że nagła zmiana sytuacji Erdogana była „niezwykła”, ponieważ zasadniczo od miesięcy chciał wynegocjować quid pro quo ze Stanami Zjednoczonymi. „Nie chodzi o Szwecję, chodzi o Stany Zjednoczone, Turcję i rolę Turcji” – powiedział Jake’owi Tapperowi. „Zbyt mocno grał swoją ręką, stawiając na stole członkostwo w UE i myślę, że naprawdę chce, aby NATO postrzegało go jako faceta, który wskakuje i ratuje sytuację, a nie zabójcę glamour”. Kontynuował: „Zaczynał wyglądać jak zabójca radości i myślę, że musiał się wycofać”.

Jedną z głównych konsekwencji wycofania się Erdogana może być napięcie w stosunkach z Putinem zaledwie kilka dni po zaproszeniu rosyjskiego przywódcy do Turcji w sierpniu. Erdogan chce wykorzystać wpływy Turcji do wynegocjowania przedłużenia umowy, która umożliwia Ukrainie eksport zboża z portów czarnomorskich.

W kolejnym znaczącym posunięciu w weekend Turcja zezwoliła na uwolnienie grupy ukraińskich przywódców schwytanych wcześniej przez Rosję po tym, jak w zeszłym roku dowodzili obroną Mariupola huty Azovstal. Wrócili do domu bohatersko powitani przez prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego, mimo wcześniejszego porozumienia z Rosją, że nie zostaną wydani Ukrainie do końca wojny.

Wygląda na to, że Erdogan zerwał z Putinem duże zerwanie. Ale każdy, kto ma nadzieję, że przestanie grać po różnych stronach w wielkiej grze geopolitycznej, prawdopodobnie się zawiedzie. Erdogan od dawna dążył do maksymalnej władzy dla siebie i Turcji i jest mało prawdopodobne, aby to się zmieniło.