Hołd dla polskiej meksykańskiej pisarki Eleny Boniadowskiej

W ten piątek pierwszy hołd oddano meksykańskiej pisarce, dziennikarce i historykowi Elenie Boniadowskiej (Paryż, 1932) z Polski za cześć jej ziemi przodków.

Poświęcony z Meksyku Correi, jego osobie oraz trzeciego i ostatniego dnia pracy na Uniwersytecie Warszawskim, podczas ceremonii odbyło się spotkanie i poświęcenie nauczyciela z polskimi studentami i jego dziełami literackimi, gromadząc najważniejszych znawców latynoskich z tego kraju i inne kraje bratnie.

W siedzibie UW odpowiedzialni byli rektor Narodowego Autonomicznego Uniwersytetu Meksyku (UNAM) Enrique Gray Weechers oraz rektor Ambasadora Meksyku w Polsce Alejandro Nekron i Lotsy Novark z Polskiego Instytutu Edukacji za nadanie Medalu Uniwersytetu Warszawskiego jako kodeksu honorowego, który przyznawany jest tylko osobom szanowanym.

Mimo że urodziłem się jako Francuz, w głębi serca stałem się Meksykaninem. Wszystko zawdzięczam Meksykowi, zawdzięczam wszystko, zawdzięczam moje dzieci, zawdzięczam swój biznes, moją miłość i moją przyszłą śmierć. Pisanie jest dla mnie, obok moich dzieci, pierwszym powodem mojego życia” – deklaruje autorka.

Zwrócił uwagę na głęboką i bogatą obecność Polonii w naszym kraju, zwłaszcza środowiska intelektualnego i artystycznego, które potrafiło zakorzenić się w słynnej gościnności narodowej.

„Meksyk przyjął uchodźców wojennych z Hiszpańskiej Partii Republikańskiej w 1939 roku. Morelia otworzyła swoje drzwi dla dzieci, a później Polaków, mężczyzn, kobiet i dzieci w Guanajuato, 1 lipca 1943. Cztery miesiące później inna grupa z Polski weszła 2 listopada. Hasinda Santa Rosa Mieszkało tam 1453 Polaków dotkniętych bombardowaniem ”- powiedział autor w ramach przemówienia.

„Ci wielcy Polacy dali naszemu krajowi najlepsze lata swojego życia, a ich kreatywność pokazuje, że Meksyk jest najlepszy w otwieraniu przed nimi ramion i zdobywaniu ich. pięć razy przybył papież Benedykt. Nie możemy zapominać, że nie wahał się ogłosić tego kraju swoim drugim domem.

Na koniec oświadczył: „Dziękuję za ten zaszczyt. Chcę, żeby mój tata, mama i brat usłyszeli, co mam do powiedzenia.

Wiele krajów w tym samym życiu

Hiszpański jest drugim językiem Rzeczypospolitej Polskiej. Młodzi Polacy chętnie uczą się hiszpańskiego. To zasługa nie tylko wspaniałych śpiewaków i meksykańskich filmów, ale także kultury stworzonej w tym języku. Łączy nas wiele relacji. Pani Elena Boniadowska odegrała bardzo ważną rolę, ponieważ polscy studenci nie tylko z Uniwersytetu Warszawskiego, ale także z polskich uczelni są dumni, że są bliscy ich sercom, może nie fizycznie, ale są zadowoleni, że mogą czytać jej prace na zobacz ten wspaniały sposób reprezentowania tak wielu krajów w jednej pracy – powiedział Lotsy Novark, rektor instytucji edukacyjnej.

Rektor UNAM podkreślił: „Taką sympatią i szacunkiem darzymy go wszyscy na uniwersytecie iw Meksyku, ponieważ jego praca w dziedzinie literatury nie jest wielka; chodzi o wolność słowa, o jej integralność moralną i zawsze ze względów społecznych, z powodów historycznych, aby dać głos uciskanym”.

Ze swojej strony ambasador Alejandro Negron zwrócił uwagę, że Boniadowska jest autorką jednego z najbardziej wszechstronnych, uznanych i nagradzanych dzieł literackich w języku hiszpańskim ostatnich 50 lat. Jego prace zostały przetłumaczone na ponad 20 języków, w tym na polski. Przyznała, że ​​„głos kobiet, tych zepchniętych na margines i marginalizowanych, a także ochrona praw człowieka”.

Elena Boniadowska uzyskała 14 doktoratów na takich instytucjach jak University of Paris VIII Vincent-Saint-Denis, Autonomous University of Mexico State, New Community Research School w Nowym Jorku oraz Madrid Compliance. Inni.

Oprócz tej niedawnej nagrody otrzymał wyróżnienia, takie jak nagroda Cervantesa 2013, najwyższe wyróżnienie za listy w naszym języku; 2001 Nagroda za powieść Albuquerque za „La Pile del Ciolo”; Narodowa Nagroda Naukowo-Artystyczna w dziedzinie Lingwistyki i Literatury 2002, Nasz Kraj oraz Nagroda Remulo Calecos 2007, „Najpierw przejeżdża pociąg”. To kilka różnic w stosunku do jego rekordu.

ricardo.quiroga@ele Economista.mx