Raport wskazuje na większy wpływ niż dotychczas przewidywano w przypadku katastrofy na Odrze w Polsce

Kraków (Polska), 27 października (EFE) – Z kompleksowego raportu opublikowanego w ten piątek i przygotowanego przez kilka niezależnych organizacji ekologicznych w Polsce wynika, że ​​zeszłoroczna katastrofa ekologiczna na Odrze była większa, niż wcześniej sądzono.

Dokument koryguje w górę dane dotyczące śmiertelności ryb i mięczaków zawarte w oficjalnym raporcie polskich agencji rządowych i podkreśla, że ​​latem ubiegłego roku rzeka straciła 60% swojej biomasy.

Uważa się, że co najmniej 150 milionów mięczaków i około trzech i pół miliona ryb zginęło w wyniku prac kilkudziesięciu naukowców, którzy zastosowali inną metodę niż poprzednie badania i wykorzystali program komputerowy do porównania wyników z agencjami międzynarodowymi. Polska strona Odry.

Skutki katastrofy ekologicznej były najbardziej widoczne w dolnym biegu rzeki, gdzie naukowcy, dr hab. z Uniwersytetu Szczecińskiego. Akcja koordynowana przez Agnieszkę Slayer-Yukaszewską doprowadziła do znalezienia martwych miejsc dla 95% zwierząt.

Z drugiej strony ostrzega, że ​​woda w rzece jest „silnie zanieczyszczona” i ma „wysoką zawartość soli”, co prowadzi do namnażania się „złotych glonów” – wynika z raportu polskiego rządu. W rezultacie wyczerpanie się tlenu ma negatywny wpływ na cały ekosystem.

Dr. Według Szlauer-Łukaszewskiej kolejnym zagrożeniem dla Odry jest zanik bezkręgowców, które „odgrywają ważną rolę w cyklu rozkładu składników pokarmowych i stanowią źródło pożywienia dla poziomów troficznych”. wysokość”, jak ryba.

Również masowe wymieranie gatunków pełniących rolę kontrolną wobec szkodników w Odrze może doprowadzić do pojawienia się gatunków inwazyjnych, jeszcze bardziej destabilizując i tak już niebezpieczny stan rzeki.

„Wzywa się władze do ochrony rzeki i regulowania działalności zakładów przemysłowych zlokalizowanych wzdłuż jej brzegów, a także zachęcania do budowy pomostów, ostróg oraz terenów do wędkowania rekreacyjno-sportowego i rewitalizacji pastwisk. ”. oraz lasy na niektórych obszarach, gdzie przemysłowe wykorzystanie rzeki jest bardziej intensywne.