Polska sercem Europy

Wczoraj polski premier napisał tutaj: „Ani z zachodu na wschód, ani ze wschodu na zachód, Polska nie leży dokładnie w centrum Europy”. Zabrakło mu. Polska sercem Europy. Morawieckiego Upamiętniony 3 maja 1791, kiedy to jego pai

Wczoraj polski premier napisał tutaj: „Ani z zachodu na wschód, ani ze wschodu na zachód, Polska nie leży dokładnie w centrum Europy”. Zabrakło mu. Polska sercem Europy. Morawieckiego Upamiętniony 3 maja 1791, kiedy to jego pW ten sposób ratyfikowano pierwszą liberalną konstytucję Europy kontynentalnej. Wyprzedził Francuzów o kilka miesięcy. Zwykle interpretujemy historię Europy od strony Francji i Niemiec i na podstawie ich relacji. Jednak losy Polski wyraźnie ilustrują przyszłość Europy. Polska zawsze była przeczuciem, obiektem pożądania i częstą ofiarą wszelkich konwulsji czy konfliktów mocarstw.

Jana Pawła II Zdał sobie sprawę z geostrategicznego znaczenia swojego kraju przed upadkiem bloku sowieckiego. pisze Sędzia: „Ogólnie rzecz biorąc, historia ostatecznego upadku komunizmu zaczyna się w Polsce: 16 października 1978 roku kardynał Karol Wojtyła z Krakowa został wybrany na papieża (…) W tym czasie w Polsce nie był jedynym wybranym do służyć jako przykład i miecz dla Kościoła w walce zarówno ze wschodnim ateizmem, jak i zachodnim materializmem. Kraj i naród pokonali wschodnią granicę prawdziwej wiary”. Dziś Polska pokazuje lepszą część złej sławy amerykanizacja, konserwatywna rewolucja; Odrodzenie chłopskie; Obrona wartości chrześcijańskich i tego, z czym wolny świat jest zagrożony Putin I jego tajny sojusz: Xi I Lula. W Polsce rozwijają się ruchy, postawy i tendencje, na które pochłonięta sobą Europa niechętnie zwraca uwagę.

Jan Paweł II abdykował ostpolityka – zbliżenie i normalizacja ze Wschodem – trzykrotnie podróżował do komunistycznej Polski, wytrącając partię z równowagi, przejmując jej monopolistyczną władzę i oferując katolicyzm jako bastion i schronienie dla robotników w ich buncie. Wałęsy ukazał się w listopadzie 1982; W czerwcu 1983 r. papież wrócił do Polski. Otworzyło się duże pęknięcie. Niemcy i Francja patrzyły w drugą stronę.

Znacznie wcześniej, bo w pierwszej tercji XVIII wieku, kandydat bliski Ludwikowi XV walczył o tron ​​z Augustem III, synem elektora saskiego, popieranym przez Prusy i Rosję. Wiele lat później Fryderyk Wielki z Prus najechał Saksonię i nienawidził wyrażenia „równowaga sił”. Tylko wtedy można dokonać wielkich osiągnięć. Polska pokazuje punkt równowagi w każdym stuleciu.