Tajemnicze odkrycie archeologiczne, które zaskoczyło robotników w Rzymie – nauczyło mnie o nauce

Historia nigdy nie przestaje nas zadziwiać, wyłaniając się od czasu do czasu z pniaków zapomnianego czasu, uobecniając się przed naszymi oczami i dając wspaniałe świadectwo minionych czasów. Czasy, które były chwałą ludzkiej ery przed naszą, która jest kamieniem węgielnym teraźniejszości, w której żyjemy teraz.

Przykładem tego jest to, że archeolodzy nieustannie odkurzają kilka antyków, które, gdy je zobaczymy, sprawią, że poczujemy, że mogą opowiedzieć nam historię świata, w którym żyli.

Kilka dni temu dokonano archeologicznego odkrycia starożytnej marmurowej głowy, „zintegrowanej” iw dobrym stanie. Było to podczas prac rekonstrukcyjnych centralnego placu w Rzymie we Włoszech.

„Rzym nadal dostarcza cennych świadectw swojej przeszłości: wspaniała, w pełni zachowana marmurowa głowa została znaleziona podczas prac na Piazza Augusto Imperatore. Archeolodzy i konserwatorzy pracują nad oczyszczeniem i zbadaniem znaleziska.” Burmistrz miasta Roberto Gualtieri szczegółowo opisał to na swoich portalach społecznościowych.

Pomimo upływu czasu ten kawałek marmuru, który wydaje się przedstawiać kobiecą twarz, wyraźnie zachowuje swoją strukturę i szczegóły, takie jak zmarszczki włosów, ust, nosa i oczu. Jak już wspomniano, odkrycia tego dokonano podczas prac renowacyjnych Piazza Augusto Imperatore, które po dziesięcioleciach opuszczenia rozpoczęła Rada Miasta Metropolii.

Ten plac jest interesującym miejscem archeologicznym: nad brzegiem Tybru iw rejonie Campo Marte graniczy z Museo Ara Pacis, w którym znajduje się ołtarz zbudowany przez Augusta (pierwszego cesarza Rzymu) w roku. 9 pne, aby uczcić pacyfikację. W jego centrum znajdowało się Mauzoleum Augusta, imponujący okrągły grobowiec, który cesarz nakazał zbudować dla swojej dynastii dwa tysiące lat temu.

Budowla ta pozostała w ruinie i była praktycznie schowana w zielsku polnym i otoczona murem, ponieważ pod koniec I wieku naszej ery został tam pochowany ostatni cesarz Nerva; Z tego powodu do 2020 roku nie wolno było zwiedzać wnętrza, a rada miasta pracuje teraz nad naprawą całego placu.

Jakby tego było mało, jego bogate materiały, marmur, kowalstwo i rzeźby zostały splądrowane i wykorzystane do odbudowy miasta w XVI wieku.

Rodzina Colonna kupiła cmentarz, aby zamienić go w średniowieczny zamek, aw XVIII wieku trafił w ręce portugalskiego Correia, który w końcu wydzierżawił go Hiszpanowi Bernardo Matasowi na organizację walk byków.

Pod koniec XIX wieku państwo włoskie przejęło jego majątek i przekształciło go w audytorium ze szklano-stalową kopułą, w którym odbywały się koncerty. Zmieniło się to jednak w latach dwudziestych XX wieku, kiedy to wszystko, co zostało dodane, nakazano wyburzyć i nakazano wykopaliska pod pozostałości grobowca Augusta.