Rozwiąż magnetyczną zagadkę księżyca

Rozwiąż magnetyczną zagadkę księżyca

Rozwiąż magnetyczną zagadkę księżyca

Amerykańscy naukowcy zaproponowali wyjaśnienie tajemnicy skał księżycowych, które zawiera dowody silnego pola magnetycznego w dniu… 14.01.2022, naukowiec ze Sputnika

2022-01-14 T04: 49 + 0000

2022-01-14 T04: 49 + 0000

2022-01-14 T04: 49 + 0000

Nauka

Księżyc

https://cdnnmundo1.img.sputniknews.com/img/07e5/09/13/1116211813_213:0:1719:847_1920x0_80_0_0_a5f7fdb43cafae02aa219b3a26ab5ac7.jpg

Wyniki ich badań, opublikowane w Nature Astronomy, pokazują, że starożytny księżyc mógł wygenerować pole dzięki dynamowi magnetycznemu. Dynamo magnetyczne jest efektem samogenerującego się pola magnetycznego, spowodowanego obecnością metalowego rdzenia (w przypadku dużych planet) obracającego się w stopionej, płynnej powłoce. Naukowcy z Brown University wykazali, że w przypadku Księżyca silne pole magnetyczne może być generowane przez wewnętrzną konwekcję z gigantycznych formacji skalnych przechodzących przez płaszcz Księżyca. To pole może nie trwać długo, ale występuje okresowo i jest bardzo silne, a na Księżycu obecnie nie ma pola magnetycznego. Podstawowe modele pokazują, że satelita Ziemi jest zbyt mały i brakuje mu mocy konwekcyjnej do wytworzenia silnego, stałego pola, takiego jak ziemski. Wymaga to intensywnego mieszania termicznego ze względu na różnicę temperatur między rdzeniem a płaszczem. We wczesnym Księżycu płaszcz nie był zimniejszy niż jądro, więc konwekcja nie była tak silna. Gdy ocean magmowy wczesnego Księżyca zaczął się ochładzać i zestalać, zatonęły skały zawierające minerały oliwinu i piroksenu. W kierunku jądra mniej gęste minerały wypłynęły na powierzchnię, tworząc skorupę. Skała zawierająca tytan później zestaliła się, ale okazała się gęstsza niż minerały poniżej. Z biegiem czasu formacje tytanu zatopiły się w mniej gęstych skałach płaszcza. Kiedy każdy ze skrzepów, o wielkości do 60 kilometrów, dotarł do jądra, dynamo księżycowe wstrząsnęło, intensyfikując konwekcję.