Potwierdzenie przewlekłego przebiegu chłoniaka skóry w Portoryko

Badanie retrospektywne w Portoryko ustalili, że rodzaj chłoniaka skóry wskazywał na przewlekły przebieg choroby u pacjentów ocenianych w latach 1999-2016.

Mycosis fungoides (MF) jest częścią heterogennej grupy skórnych chłoniaków T-komórkowych (CTCL), rzadkiej grupy egzogennych chłoniaków nieziarniczych charakteryzujących się pierwotną lokalizacją złośliwych skórnych chłoniaków T-komórkowych.

Mielofibroza odpowiada za około 55% przypadków, podczas gdy rzadsza forma, zespół Sezary’ego, zgodnie z literaturą, stanowi około 5% i zwykle dotyka osoby w wieku od 55 do 60 lat. ma Stosunek mężczyzn do kobiet Stosunek 2:1, większość tych pacjentów to osoby rasy białej (70%), a następnie Afroamerykanie (14%), Latynosi (9%) i Azjaci (7%).

W odniesieniu do stadiów choroby odnosi się do pierwszego stadium, które dzieli się na stadia IA i IB. Na stadionie sztucznej inteligencjiPlamy, grudki lub płytki pokrywają mniej niż 10% powierzchni skóry. Według National Cancer Institute w stadium IB plamy, grudki lub płytki pokrywają ponad 10 procent powierzchni skóry.

W stadium III 80% lub więcej powierzchni skóry jest zaczerwienione i może zawierać plamki, grudki, blaszki lub guzy. Węzły chłonne mogą być nieprawidłowe, ale nie są rakowe. Jednak, gdy jest duża liczba komórek Sézary’ego we krwi, choroba nazywa się zespołem Sézary’ego (czwarty etap).

Autorzy badania podkreślają, że bardziej zaawansowane stadia choroby odnotowano wśród Grupy tubylcze Afryki, Hiszpanii i Ameryki.

Analiza retrospektywna tego badania z autorami przydzielonymi do: Klinika Dermatologii Kampusu Nauk Medycznych dokonała przeglądu historii klinicznej pacjentów z MF zapisanych do ich klinik w latach 1999-2016, w tym dane demograficzne, wiek w chwili rozpoznania, etap rozpoznania, czas obserwacji i leczenia oraz etap badania.

Wśród godnych uwagi wyników, w latach 1999-2016 stwierdzono łącznie 53 pacjentów z MF, z medianą okresu obserwacji wynoszącą 89 miesięcy.

Spośród nich 45% stanowili mężczyźni, a w momencie rozpoznania 40% było w stadium 1A, 53% w stadium 1B, a 7% w stadium od II do IV.

Podczas zbierania danych 74% pacjentów pozostało na stałym poziomie, 18% poprawiło się klinicznie, a 8% przeszło do stadium choroby. Zastosowane metody leczenia obejmowały fototerapię, miejscowe steroidy, miejscowe i ogólnoustrojowe retinoidy, metotreksat, miejscową i ogólnoustrojową chemioterapię oraz interferon.

Badanie zidentyfikowało większość przypadków MF na północy wyspy, szczególnie w San Juan w Karolinie, Trujillo Alto i Bayamon oraz w gminach takich jak Gurabo, Juncos, Toa Baja i San Lorenzo.

Podsumowując, klinicyści twierdzą, że badanie odzwierciedla przewlekły i powolny przebieg zwłóknienia szpiku, że ma dobre rokowanie w przypadku wczesnego rozpoznania, jak wykazano w najnowszej literaturze, oraz że jego dane powinny przyczynić się do zrozumienia i scharakteryzowania mielofibrozy u pacjentów z Portoryko.

Przyczyny zwłóknienia szpiku są nieznane, chociaż istnieją nowe dowody na to, że w powstawaniu tego typu chłoniaka, w tym MF i zespołu Sézary’ego, bierze udział zarówno niestabilność genetyczna, jak i chromosomalna.

Inne badania sugerują, że infekcja Staphylococcus aureus i immunosupresja mogą również odgrywać rolę w patogenezie.

Mielofibroza zwykle objawia się jako dobrze odgraniczona, swędząca, rumieniowa itp., rozmieszczona w obszarach nienasłonecznionych, w tym w klatce piersiowej, pośladkach, dolnej części tułowia i pachwinie, która może rozwinąć się w naciekające płytki i guzy.

Badanie zostało opublikowane w Puerto Rico Science Journal of the University of Puerto Rico.

Wejdź do studia tutaj.