Postęp medycyny w 2021 r.

Kontynuujmy tę drugą część Advancing Medicine w 2021 r., w której dokonujemy przeglądu ważnych postępów w medycynie, opublikowanych w New England Journal of Medicine i wybranych przez redaktorów do najbardziej odpowiednich artykułów w roku.

W artykule opublikowanym 18 marca przedstawiono wyniki uzyskane w badaniu z użyciem semaglutydu jako środka wspomagającego odchudzanie. Wiemy, że otyłość jest bardzo powracającym i złożonym problemem do rozwiązania, dla którego nie ma użytecznych leków, więc można sobie z nią radzić jedynie poprzez zmiany stylu życia, na co większość ludzi nie jest skłonna. Semaglutyd jest środkiem hipoglikemizującym stosowanym w leczeniu cukrzycy. Losowo wybrano 1961 osób z BMI powyżej 30 (normalna górna granica to 25, 25-30 oznacza nadwagę, a powyżej 30 to otyłość). W badaniu klinicznym z podwójnie ślepą próbą semaglutyd podawano podskórnie lub placebo, raz w tygodniu w stosunku 2:1, oprócz zmiany stylu życia i diety w obu grupach. Kontynuację prowadzono przez 68 tygodni. Ostatecznie utrata masy ciała wyniosła -14,9% w grupie semaglutydu w porównaniu z -2,4% w grupie placebo. Różnica była ogromna. Semaglutyd powodował różne dolegliwości żołądkowo-jelitowe, przez co jego stosowanie było częstsze (4,5%) niż placebo (0,8%). Jest to pierwszy lek, który wydaje się mieć korzystne działanie wspomagające odchudzanie, bez skutków ubocznych, które uniemożliwiają jego stosowanie.

Gruźlica płuc pozostaje poważnym problemem zdrowia publicznego i chociaż leczenie istnieje, musi być podawane z różnymi lekami przez okres sześciu miesięcy, co skutkuje często zaniechaniem praktyki. Dlatego skrócenie czasu leczenia byłoby idealnym rozwiązaniem dla większej liczby pacjentów. W badaniu opublikowanym 6 maja wykazano, że jeśli w schemacie leczenia zamiast ryfampicyny stosuje się rifapentynę, zwłaszcza z moksyfloksacyną, leczenie w ciągu czterech miesięcy jest tak samo skuteczne, jak sześć miesięcy w utrzymaniu pacjenta wolnego od gruźlicy przez okres do dwunastu lat. miesięcy po zakończeniu leczenia, co sugeruje możliwość skrócenia czasu leczenia tym lekiem.

W innej pracy opublikowanej 10 czerwca leczenie nie dotyczyło pacjentów, ale komarów. Komar Aedes aegypti, który przenosi dengę, działa mniej wydajnie, jeśli jest zarażony szczepem Wolbachia pipientis wMel. W badaniu w Indonezji wMel-Aedes aegypti został wydany w 12 grupach geograficznych i 12 podobnych grupach wziętych jako kontrole. W sumie wdrożono procedury zwalczania komarów. Pod koniec badania dengę stwierdzono u 67 z 2905 (2,3%) uczestników klastrów z wMel-Aedes aegypti, podczas gdy w grupie kontrolnej było to 318 z 3401 (9,4%) zatem stwierdzono, że zastąpienie Aegypti by wMel-A aegypti jest przydatny w zmniejszaniu częstości infekcji denga.

Badanie opublikowane 19 sierpnia dotyczy jednego z najczęstszych i powodujących niepełnosprawność schorzeń. Chodzi o migreny. Jest to ból głowy pochodzenia naczyniowego, a pacjent zwykle cierpi na powodujący niepełnosprawność ból głowy związany z ciężkim ogólnym złym samopoczuciem, nudnościami i nietolerancją światła. W tej pracy przetestowano przydatność nowego leku znanego jako atogepant, który jest antagonistą receptora wiążącego kalcytoninę. Badano dorosłych z 4-14 napadami migreny na miesiąc, aby określić, czy leczenie zapobiegawcze (codzienne) może zmniejszyć częstotliwość migrenowych bólów głowy w okresie 12 tygodni. W rezultacie, chociaż atogepant występował rzadko, był korzystny w zmniejszaniu częstości napadów, bez znaczących skutków ubocznych, z wyjątkiem zaparć, które występowały nieco częściej niż placebo.

Dwa artykuły opublikowane 4 listopada dotyczyły społecznego aspektu medycyny. Wzór często używany do oszacowania współczynnika filtracji kłębuszkowej (miara czynności nerek) na podstawie stężenia kreatyniny w surowicy obejmuje wiek i płeć, a ponieważ zawyża wyniki w populacji osób rasy czarnej, powinien uwzględniać tę zmienną, która jest bardziej społeczna. Formuły te są niezbędne w codziennej praktyce klinicznej, ponieważ pomiar filtracji kłębuszkowej jest procesem pracochłonnym i czasochłonnym, dlatego nie może być wykonywany jako badanie rutynowe. Obydwa badania pokazują, że zastosowanie cystatyny C, białka o niskiej masie cząsteczkowej w osoczu, które służy jako kolejny wskaźnik funkcji nerek, eliminuje potrzebę uwzględniania płci pacjenta, bez przeceniania filtracji kłębuszkowej.

Pozostała część pracy dotyczy złożonych zagadnień medycyny translacyjnej z terapiami molekularnymi w chorobach genetycznych, takich jak anemia sierpowata lub amyloidoza transtretynowa, które są bardziej złożone do wyjaśnienia w kilku słowach i mniej istotne dla ogólnego czytelnika. Jak wysokie ciśnienie krwi. Lub otyłość, cukrzyca, gruźlica, COVID, niewydolność nerek lub migrenowe bóle głowy, które są częścią oczekującego biznesu. Ideą tych linii było pokazanie, że medycyna nadal rozwija się na kilku frontach, w tym od medycyny molekularnej po społeczne aspekty praktyki klinicznej. Jesteśmy przekonani, że w tym roku będziemy nadal obserwować ciekawe wydarzenia.