Pokazuje, jak zrobić cukierki, które są najgorszą reklamą marki

• Wiadomości, które odwołują się do przeszłych uczuć i emocji, częściej motywują do podjęcia decyzji o zakupie.
• Nawet czasami, jeśli produkt nie jest wysokiej jakości, jest nowy lub ma dużą konkurencję, pamięć emocjonalna może być sposobem na przyciągnięcie uwagi.
• Ten przykład w Argentynie pokazuje, że to nie zawsze działa.

Pamięć emocjonalna jest „bronią” szeroko stosowaną w dziennikarstwie i reklamie. Ci, którzy z niego korzystają, starają się uchwycić emocje widzów/konsumentów z myślą o zachęceniu ich do obejrzenia/zakupu produktów lub usług.

Kiedy dana osoba kupuje produkt lub przegląda na przykład raport, robi to całą swoją osobowością.

Nie jest to w 100% racjonalna decyzja, ale emocje i pamięć są istotną częścią tego procesu.

Z tego powodu kluczowe jest tworzenie przekazów emocjonalnych, które docierają do tej części mózgów widzów/konsumentów.

Czystość fabryczna spiskowała przeciwko impulsom

dziennikarz z Argentyna udawaj, że robisz Nostalgiczny reportaż z renowacji tradycyjnej fabryki cukierków w latach 70. i 80. XX wieku.

Chodziło o pokazanie, w jaki sposób fabrykę odzyskali nowi właściciele (byli pracownicy), wysiłek, jaki włożyli i dobrą wolę, która zmobilizowała wszystkich.

Jednak nic nie poszło dobrze. W rzeczywistości, jak ReklamaA Działało bardzo źle.

Konsumenci, gdy zobaczyli fabryczne zdjęcia na filmie, ucieszyli się jeszcze bardziej Martwili się o złą higienę.

Chcieli być nostalgiczni, popisując się fabryką Melsetas i wyszli na scht.
Wymioty nie są dozwolone. Chyba w łazience nie było wody z mydłem. pic.twitter.com/CBUPvAXrCY

– Nadal jestem taki sam (@delacabeza91) 17 lipca 2022 r

Z komentarzy w mediach społecznościowych jeden z nich powiedział: „To mnie obrzydza, nie miłość”.

Fabryka produkuje Mielcitas (cukierki w płynie) i Naranj, dwie marki cukierków, które były bardzo popularne w argentyńskich szkołach w latach 70. i 80., ale później zostały wycofane.

Artykuł starał się uchwycić nostalgię wielu ówczesnych konsumentów, ale zawiódł.

Zapomniane marki cukierków, odzyskane

Produkty Mielcitas i Naranj były powszechnie spożywane, gdy dzisiejsi dorośli byli dziećmi. Nie były to słodycze z najwyższej półki pod względem jakości, ale w niskich cenach i były sprzedawane w szkołach, Co sprawiło, że stały się bardzo popularne.

Film dziennikarza pokazuje, jak fabryka przekształciła się w spółdzielnię pracowniczą, która teraz sprawia, że ​​producenci się rozprzestrzeniają, ale nie dlatego, że słodycze znów pojawiły się na scenie, ale z powodu złych warunków higienicznych procesu.

W związku z tym dziennikarz usunął go ze swojego konta.

Większość internautów, którzy oglądali wideo w mediach i sieciach społecznościowych, mówiła o „obrzydzeniu” z powodu braku higieny w produkcji słodyczy.

Fabryka o nazwie Suschen została zmuszona do zamknięcia wraz z kryzysem argentyńskim 2018/2019.

Po kilku miesiącach Ponownie otwarty jako spółdzielniapod kierownictwem grupy byłych pracowników.

„Byłem w fabryce Mielcitas w Rafael Castillo, La Matanza, Buenos Aires. W tym samym miejscu, w którym produkowany jest Naranjo” – napisał dziennikarz w tweecie. Sebastian Dawidowski. Dodał: „Słodki zapach dzieciństwa. Miejsce z historią.

Chociaż przewidywania były z pewnością inne, wielu widzów w sieciach zareagowało krytykując to, co zobaczyli, za brak zainteresowania typem fabryki.

Jeden z użytkowników napisał: „To miejsce jest brudne”. Inny dodał: „Czy zdrowie aprobuje handel tą żywnością? Nie używają rękawiczek, brudnych maszyn, brudnego środowiska ani masek, powinni się zamknąć”.

Czytaj teraz:

Piosenkarz nago protestował przeciwko Auto Tune i marketingowi branży muzycznej

Powiedzieli jej w linii lotniczej i nie zatrudnili jej: „Szczerze, musisz schudnąć”

Sędzia cytuje Harry’ego Pottera i pozwala dziecku mieć matkę i dwoje rodziców