Ostatni naukowiec współpracujący ze Stephenem Hawkingiem ujawnia ostateczną teorię fizyka — Teach Me About Science

Znany wielu miłośnikom i fanom nauki, Stephen William Hawking jest postrzegany jako najwybitniejszy przedstawiciel ostatnich czasów dzięki swojej pracy w fizyce teoretycznej i wielkiej karierze popularyzatora nauki.

Urodzony w Oksfordzie w 1942 roku, Stephen był brytyjskim naukowcem, który wniósł znaczący wkład w dziedziny studiów, którym poświęcił swój czas, fizykę, teorię, astronomię, kosmologię, to tylko niektóre przykłady posiadanej wiedzy.

Rozwijaj teorie z innymi naukowcami, takie jak osobliwości czasoprzestrzenne lub przewidywania, że ​​czarne dziury emitują promieniowanie.

Ten świat charakteryzuje się również chorobą zwyrodnieniową, którą nosi jego ciało, oraz stwardnieniem rozsianym bocznym, które pozbawiło go zdrowia, a wraz z nim ruchu jego ciała i pozostawiło go w stanie świadomego paraliżu, aż do utraty głosu , zmuszając go. W przypadku korzystania z urządzenia generującego dźwięk wydobywał się z niego robotyczny głos z wiadomością, którą naukowiec chciał przekazać.

Ale nawet ten stan nie przeszkodził Hawkingowi w kontynuowaniu pracy swojego życia i kontynuował z pomocą innych naukowców, aby czynić stałe postępy. Tak było w przypadku Thomasa Hertoga, który był jego współpracownikiem przez ponad 25 lat.

Hertog utrzymuje, że dynamika pracy, jaką miał ze Stephenem, była wyjątkowa, wykonali tak dobrą robotę, że w wielu przypadkach słowa nie były nawet potrzebne, aby się zrozumieć.

Ci dwaj wielcy naukowcy pracowali nad prawdopodobnie ostatnią teorią, którą Hawking podzielił się przed śmiercią w marcu 2018 r., teorią, która ma na celu zmianę sposobu, w jaki postrzegamy wszechświat.

Praca ta została opublikowana przez obu uczonych i przekazana ogółowi społeczeństwa w książce napisanej i opublikowanej przez Hertoga w 2023 r. „O pochodzeniu czasu” (lub „O pochodzeniu czasu” w języku hiszpańskim). W książce Hertog stwierdza, że ​​jest to praca, nad którą pracowali przez prawie 20 lat.

Mimo choroby, która wyniszczała genialnego uczonego, musiał wypracować wraz z kolegą sposób na zdecydowane wyrażanie się z partnerem. Hawking zaczął opracowywać hipotezę, w której argumentował, że obserwowany przez nas wszechświat wydaje się mieć bardzo precyzyjny projekt, tak że jest w stanie chaosu lub przypadkowości.

Przez ponad 15 lat Hawking i Hertog pracowali nad teorią kwantową, aby opracować nową hipotezę w fizyce i kosmologii, ale z perspektywy wewnętrznego obserwatora, który pomaga zrozumieć, jaki jest wszechświat i rządzące nim prawa. Całkiem odpowiedni dla siebie i rozwoju życia.

W miarę upływu czasu, kiedy wspólnie pracowaliśmy, hipoteza, że ​​brakuje jakiegoś elementu, stawała się coraz bardziej uzasadniona. Rozwój tej teorii sięga wstecz do tego, co wydarzyło się w Wielkim Wybuchu, gdzie sugeruje się, że w przeciwieństwie do tego, co się uważa, że ​​owa eksplozja kosmicznych proporcji zapoczątkowała zestaw reguł fizycznych, chemicznych i biologicznych, które już znamy, faktycznie wydarzenie zapoczątkowało zestaw praw, które ewoluowały wraz z wszechświatem, dostosowując w ten sposób zasady do wszechświata, a nie do wszechświata reguł.

Teoretycznie więc, gdyby można było cofnąć się wystarczająco daleko w czasie, zobaczylibyśmy, że wszechświat rządzący się zupełnie innymi prawami niż te, które znamy dzisiaj, stałby się prostszy lub, gdyby to się nie udało, zniknął.

Hertog i Hawking wiedzieli, że udowodnienie ich teorii było bardzo trudne, ponieważ spustoszenia z pierwszych czasów po Wielkim Wybuchu są ukryte przez czas i przestrzeń, w których wszechświat musiał ewoluować.

Chociaż wierzą, że można to udowodnić lub nie za pomocą badania fal grawitacyjnych, zmarszczek w czasoprzestrzeni i, w przypadku tych, które dopiero zostaną opracowane, hologramów kwantowych zaprogramowanych w komputerach kwantowych.