Ocean ma gorączkę Nauka NASA

W marcu i kwietniu 2023 r. niektórzy ziemscy naukowcy zaczęli zauważać, że średnie temperatury powierzchni morza przekroczyły najwyższy poziom, jaki kiedykolwiek zarejestrowano w zbiorze danych podstawowych amerykańskiej Narodowej Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej (NOAA). Miesiące później temperatury te utrzymują się na rekordowym poziomie, a globalna temperatura powierzchni morza jest o 0,99°C (1,78°F) wyższa. Przeciętny lipiec. Był to czwarty miesiąc z rzędu, w którym osiągnęły one rekordowe poziomy.

Naukowcy z NASA przyjrzeli się bliżej, dlaczego tak się dzieje. „Wiele czynników wpływa na temperaturę powierzchni mórz na całym świecie, ale są dwa główne czynniki, które pchnęły ją do rekordowej wysokości” – powiedział Josh Willis, oceanograf w Jet Propulsion Laboratory (JPL) NASA. „Na Pacyfiku rozwija się El Niño, a to plus stulecie długotrwałego globalnego ocieplenia powoduje, że temperatura oceanów niemal wszędzie stale rośnie”.

Powyższa mapa pokazuje anomalie temperatury powierzchni morza w dniu 21 sierpnia 2023 r., kiedy na wielu obszarach było o ponad 3°C (5,4°F) cieplej niż zwykle. Tego dnia znaczna część środkowego i wschodniego tropikalnego Pacyfiku była niezwykle ciepła, co było oznaką rozwoju El Niño. Podobnie jak miało to miejsce od tygodni, duże obszary ciepłej wody znajdowały się również na północno-zachodnim Pacyfiku w pobliżu Japonii oraz na północno-wschodnim Pacyfiku w pobliżu Kalifornii i Oregonu. Niektóre części Oceanu Indyjskiego, Arktyka (południe) i Antarktyda również wykazały niezwykłe ciepło.

Mapa jest oparta na danych z projektu Multiscale Ultra-Resolution Sea Surface Temperatura (MUR SST), inicjatywy JPL, która łączy pomiary temperatury powierzchni morza z różnych satelitów NASA, NOAA i innych organizacji międzynarodowych, a także obserwacje ze statków i satelitów . Boje. Zamiast pokazywać temperaturę bezwzględną, anomalia odzwierciedla różnicę między temperaturą powierzchni morza w dniu 21 sierpnia 2023 r. a średnią dla tego dnia z lat 2003–2014. Poniższy film, również oparty na danych MUR SST, pokazuje globalne temperatury powierzchni morza od 1 kwietnia 2023 r., czyli okresu, kiedy były na rekordowym poziomie. Ciepła woda ma kolor ciemnoczerwony.

„W dłuższej perspektywie niemal wszędzie obserwujemy więcej ciepła i wyższe temperatury powierzchni morza” – powiedział Gavin Schmidt, dyrektor Instytutu Badań Kosmicznych im. Goddarda w NASA. „Ten długoterminowy trend przypisuje się niemal wyłącznie antropogenicznemu wymuszaniu klimatycznemu, a mianowicie temu, że od początku ery przemysłowej wyemitowaliśmy do atmosfery tak dużą ilość gazów cieplarnianych”.

Schmidt zauważył, że inne czynniki – takie jak warunki atmosferyczne i układ wiatrów czy rozmieszczenie pyłu i aerozoli – mają krótkotrwały wpływ na temperatury powierzchni morza w niektórych regionach, ale ogólnie mają niewielki wpływ na ogólną średnią długoterminową. . Poprzednie badania wykazały, że aż 90% nadmiaru ciepła wyprodukowanego w ostatnich dziesięcioleciach w wyniku zwiększonej emisji gazów cieplarnianych jest pochłaniane przez oceany, a duża część tego ciepła jest magazynowana w pobliżu powierzchni.

Według Willisa największym czynnikiem, który przyczynił się do rekordowego poziomu temperatury powierzchni morza w 2023 r., był rozwój El Niño na Oceanie Spokojnym. Aby dojść do tego wniosku, przeanalizował czas i nasilenie anomalii w temperaturach powierzchni morza w kilku regionach i porównał je z trendem globalnym.

„Zaobserwowaliśmy duży skok globalnej temperatury powierzchni na początku kwietnia, dokładnie wtedy, gdy temperatura na Oceanie Spokojnym wzrosła, a także gdy poziom mórz we wschodniej części Pacyfiku zaczął się podnosić” – powiedział Willis. „Fale upałów na Atlantyku są znaczące i w nadchodzących miesiącach będą miały poważny wpływ na życie morskie i warunki pogodowe w Europie. Jednak to region Pacyfiku w tym roku spowodował, że średnia światowa osiągnęła niezwykły poziom.

To, co dzieje się na Oceanie Spokojnym, ma zwykle duży wpływ na globalne temperatury powierzchni morza, częściowo ze względu na jego wielkość. Ocean Spokojny stanowi około połowy powierzchni oceanów na świecie.

Morskie fale upałów, definiowane jako okresy nienormalnie wysokich temperatur oceanów (o 90 procent wyższych niż te obserwowane wcześniej o danej porze roku), wystąpiły ostatnio w wielu regionach. Analiza przeprowadzona przez Narodową Administrację Oceaniczną i Atmosferyczną (NOAA) wykazała, że ​​w sierpniu 48% oceanów na świecie doświadczyło morskiej fali upałów; Jest to większy obszar niż zaobserwowano w jakimkolwiek innym miesiącu od rozpoczęcia pomiarów w 1991 r. Szczególnie ekstremalne zjawiska spowodowały w ostatnich miesiącach ocieplenie Północnego Atlantyku i części Karaibów.

Willis spodziewa się, że upały na tropikalnym Pacyfiku będą miały większą siłę przetrwania niż wiele innych morskich fal upałów, które zbierają się na całym świecie. „Wiele z obserwowanych przez nas morskich fal upałów jest krótkotrwałych i głębokich, trwa zwykle tygodniami i jest napędzanych siłami atmosferycznymi” – wyjaśnił Willis.

Jednak rozwój El Niño napędzany jest ciepłą wodą, która obecnie wypływa na powierzchnię po trzech kolejnych latach zjawiska La Niña. Oczekuje się, że w miarę podnoszenia się cieplejszych wód pasaty osłabną, co wzmocni i wzmocni ocieplenie wód powierzchniowych. Meteorolodzy z Narodowej Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej (NOAA) twierdzą, że istnieje ponad 95% szans, że warunki El Niño utrzymają się przez całą zimę na półkuli północnej. „To, co wydarzy się na Pacyfiku w związku z El Niño, będzie miało wpływ na globalne warunki pogodowe i temperaturę powierzchni morza aż do zimy, a być może i dłużej” – powiedział Willis.

Aby monitorować temperatury powierzchni morza, naukowcy z NOAA i NASA analizują obserwacje z czujników, boi oceanicznych, statków i różnych satelitów stałych i krążących po orbitach polarnych. Grupy naukowców z Laboratorium Nauk Fizycznych Narodowej Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej (NOAA), Obserwatorium Rafy Koralowej NOAA i Laboratorium Napędów Odrzutowych (JPL) uważnie śledzą morskie fale upałów i anomalie temperatury powierzchni. Za pomocą instrumentu NASA Ocean State w programie Worldview można monitorować codzienne anomalie temperatury powierzchni morza.

Zdjęcie z Obserwatorium Ziemi NASA wykonane przez Lauren Dauphin z wykorzystaniem danych z projektu Multiscale High Definition (MUR). Film wyprodukowany przez Studio Wizualizacji Naukowej NASA z wykorzystaniem danych z projektu MUR. Raport Adama Voilanda.

Przeczytaj tę historię po angielsku Tutaj.