Naukowcy twierdzą, że potwierdzili dowody na to, że ludzie przybyli do Ameryki znacznie wcześniej, niż wcześniej sądzono

(CNN) — Kiedy w 2021 roku ogłoszono, że na terenach dzisiejszego Nowego Meksyku odkryto skamieniałe ślady stóp, archeologia była świadkiem wybuchowego momentu, który zdawał się pisać na nowo rozdział w historii ludzkości. Teraz nowe badania dostarczają kolejnych dowodów na jego znaczenie.

Chociaż wyglądają, jakby powstały wczoraj, odciski stóp zostały odciśnięte w glinie między 21 000 a 23 000 lat temu, jak wynika z datowania radiowęglowego nasion roślin wodnych zachowanych nad i pod skamielinami.

Data ta znacznie cofnęła chronologię historii ludzkości w Ameryce, ostatniej masie kontynentalnej skolonizowanej przez ludy prehistoryczne. 61 datowanych śladów stóp odkrytych w Kotlinie Tularosa w pobliżu brzegu starożytnego jeziora w Parku Narodowym White Sands wykonano w czasie, gdy wielu naukowców uważa, że ​​masywne pokrywy lodowe zablokowały drogę ludzkości do Ameryki Północnej, co sugeruje, że… Ludzie przybył w te okolice jeszcze wcześniej.

Jednak niektórzy archeolodzy kwestionują wiek ruin określony na podstawie tych wstępnych znalezisk. Sceptycy zwracali uwagę, że rośliny wodne, takie jak Rubia cirrhus – ta wykorzystana w badaniu z 2021 r. – mogą pozyskiwać węgiel z atomów rozpuszczonych w wodzie, a nie w powietrzu, co może prowadzić do zwodniczego wczesnego datowania.

W Dalsze badania Opublikowani w czwartek w czasopiśmie Science naukowcy twierdzą, że przedstawili dwie nowe linie dowodów potwierdzające ich wstępne daty.

Ludzkie ślady wypełnione białym stiukowym piaskiem w Parku Narodowym White Sands. (Źródło: Służba Parku Narodowego)

„Nawet po opublikowaniu oryginalnej pracy kontynuowaliśmy testowanie naszych ustaleń przy użyciu wielu linii dowodowych” – powiedziała w komunikacie prasowym Kathleen Springer, geolog badawczy w USGS i współautorka nowego artykułu naukowego.

Dodał: „Byliśmy pewni naszego pierwotnego wieku, a także mocnych dowodów geologicznych, hydrologicznych i stratygraficznych, ale wiedzieliśmy, że konieczna była niezależna kontrola czasowa”.

Temat tego, kiedy i jak pierwsi ludzie przybyli do Ameryki, był przedmiotem dyskusji od dawna i nadal nie jest dobrze znany. Aktualne szacunki dotyczące pierwszych mieszkańców wahają się od 13 000 do ponad 20 000 lat temu. Jednak najstarsze archeologiczne dowody osadnictwa na tym obszarze są rzadkie i często kontrowersyjne, dlatego ślady stóp są szczególnie interesujące.

Sprawdź ślady

W kolejnym badaniu naukowcy skupili się na datowaniu radiowęglowym pyłku drzew iglastych, ponieważ pochodzi on z rośliny lądowej i pozwala uniknąć problemów, które mogą pojawić się podczas datowania roślin wodnych, takich jak Rubia, jak wynika z komunikatu prasowego.

Z każdej próbki naukowcom udało się wyizolować około 75 000 ziaren pyłku zebranych z tych samych warstw, co oryginalne nasiona. Aby osiągnąć masę potrzebną do pojedynczego pomiaru radiowęglowego, potrzebne są tysiące ziaren. Wiek pyłku pokrywał się z wiekiem nasion.

Rów w miejscu badań, na pierwszym planie David Bustos, kierownik programu zasobów Parku Narodowego White Sands. (Źródło: Służba Parku Narodowego)

Zespół zastosował także technikę datowania znaną jako luminescencja stymulowana optycznie, która pozwala określić, kiedy ziarna kwarcu w osadach kopalnych po raz ostatni były wystawione na działanie światła słonecznego. Metoda ta wskazuje, że kwarc ma co najmniej 21 500 lat.

„Natychmiastową reakcją w niektórych kręgach społeczności archeologicznej był fakt, że dokładność naszego datowania była niewystarczająca, aby móc w wyjątkowy sposób twierdzić, że ludzie byli obecni w Ameryce Północnej w okresie paleolitu”. Ostatnie maksimum lodowcowepowiedział Jeff Bigatti, geolog USGS i współautor badania. „Ale nasza specyficzna metodologia w tych badaniach opłaciła się”.

Badanie to pomaga wyjaśnić szerszą historię ewolucji człowieka, ale wciąż pozostaje wiele do poznania na temat populacji obu Ameryk.

Nie jest jasne, czy pierwsi ludzie przybyli z Azji łodzią, czy mostem lądowym. Nie jest również jasne, pomimo postępu w testach genetycznych, czy jedna czy kilka grup wczesnych współczesnych ludzi odbyło długą podróż.

Określanie wieku pyłku to „złożony proces, który niesie ze sobą ryzyko skażenia” – stwierdziła Bente Philipsen, profesor nadzwyczajny i ekspert w zakresie datowania radiowęglowego na Norweskim Uniwersytecie Nauki i Technologii.

Co więcej, zauważył w komentarzu opublikowanym wraz z badaniem, że daty uzyskane za pomocą scyntylacji obarczone są znaczną niepewnością pomiaru.

Stwierdził jednak, że wyniki nowego badania „wyraźnie wskazują” na obecność człowieka w Ameryce w czasie ostatniego maksimum zlodowacenia, czyli w okresie od 19 000 do 26 000 lat temu, kiedy dwie masywne pokrywy lodowe pokryły północną część Ameryki Północnej. Sięga aż do Nowego Jorku, Cincinnati i Des Moines (Iowa).

Lód i niskie temperatury uniemożliwiły wówczas podróż między Azją a Alaską, co oznaczało, że ludzie, którzy zostawili swoje ślady, mogli dotrzeć tam znacznie wcześniej.

Odkrycie śladów stanowi „duży postęp” w tej dziedzinie, mówi Jennifer Ruff, adiunkt na Uniwersytecie w Kansas i autorka książki Origins: The Genetic History of the Americas.

„Kontynenty amerykańskie były ostatnim krokiem w globalnej podróży współczesnego człowieka po całym świecie” – powiedział w e-mailu. „Wspaniale jest wyobrazić sobie, jak by to było wejść na nowy obszar i stawić czoła wyzwaniom (i możliwościom), jakie musiałyby oferować nowe środowiska”.