Nauka stojąca za zdolnością Twojego psa do odnalezienia Cię 12 lat po zagubieniu

Pewnego dnia w 2010 roku Michelle, kobieta z Lafayette w Kalifornii, z przerażeniem odkryła, że ​​jej pies jest jej psem. Zoe Zniknął w drodze powrotnej z zakupów. Po niestrudzonych wysiłkach, by ją odnaleźć, minęły tygodnie i w końcu się poddał. Michelle myślała, że ​​Zoe na pewno umrze. Jednak po dwunastu latach zagubienia Zoe spotkałem się ponownie Ze swoim właścicielem w Kalifornii, zaledwie kilka tygodni temu. Moment, który był transmitowany Emocjonalne wideo na Facebooku.

Pies został znaleziony podobno około stu kilometrów od miejsca, w którym zniknął w 2010 roku Jego dom rodzinny w Lafayette.

To nie jedyna tego typu historia, jaką możemy znaleźć w mediach. Kilka miesięcy temu historia Peru, czteroletniego owczarka udało mi się to znaleźć Droga powrotna z Cumbrii, regionu w północnej Anglii, do jego dawnego domu na walijskim wybrzeżu. Ale tak podróżowałem Prawie 400 km W ciągu dwóch tygodni. Jego mikroczip służył jako dowód, że to ten sam pojemnik i że lot został wykonany.

Biologiczny GPS

Na świecie istnieje ponad pięćset zidentyfikowanych ras psów, co czyni go najbardziej zróżnicowanym ssakiem na naszej planecie. Mamy tendencję do myślenia, że ​​psy są niewinne i łatwe do oszukania, w przeciwieństwie do kotów, które wydają się bardziej inteligentne i makiaweliczne. Jednak według ostatnie badania A biorąc pod uwagę liczbę neuronów, wydaje się, że psy są bardziej inteligentne niż koty. W rzeczywistości psy mają około 530 milionów neuronów korowych, a koty około 250 milionów (ludzie 16 miliardów).

Poza inteligencją psy wyróżniają się również niezwykłą zdolnością orientacji przestrzennej, jakby zostały zintegrowane z mózgiem. Rodzaj biologicznego GPS. Według Catherine Lohmann, biologa z University of North Carolina, Chapel Hill, Wydaje się to możliwe Dzięki swojej wrażliwości na pole magnetyczne Ziemi.

Jesteśmy podejrzliwi od 2013 roku, kiedy nauka Prowadzony przez Heinka Bordę z Czeskiego Uniwersytetu Przyrodniczego w Pradze i opublikowany w czasopiśmie Granice w zoologiidokonał co najmniej wyjątkowego odkrycia: podczas wydalania moczu i śmieci psy mają tendencję do skręcania na północ i południe, ponieważ ustawienie pomaga psom zlokalizować się względem innych punktów.

Aby dojść do tego wniosku, orientację osi ciała zmierzono u 70 psów z 37 ras podczas defekacja (1893 notatki) i sika (5582 odsłon) w ciągu dwóch lat. Po całkowitym pobraniu próbek, sklasyfikuj dane zgodnie z warunkami geomagnetycznymi, które panowały w odpowiednich okresach pobierania próbek.

(Alexandrina Andreeva/Unsplash)

W tej chwili przyczyna tej kompatybilności pozostaje tajemnicą. Nie wiadomo nawet, czy aktywnie to robią, czy jest to funkcja botaniczna (np. oddychanie lub trawienie). Ale statyczne wyrównanie to nie to samo, co mobilność. Aby dowiedzieć się, jak poruszają się psy, przeprowadzono szereg innych badań, w tym jedno 27 wypuszczonych psów Na kilkuset wyprawach w ciągu 3 lat, wszystkie z obrożami GPS i kamerami sportowymi. Psy wędrowały swobodnie po terenach leśnych.

Po powrocie do właściciela (powrót do domu) psy albo podążały własną ścieżką odejścia („sniffer”), albo używały nowej („skan”). Ścieżka wejścia podczas eksploracji zaczynała się przede wszystkim krótką ścieżką (około 20 m) wzdłuż osi geomagnetycznej północ-południe, niezależnie od faktycznego kierunku domu. Oznacza to, że psy najpierw znajdowały się na północy, a potem przesunęły się nieco w jej kierunku. wydajność jak „Wyścigi kompasówZnacznie zwiększona wydajność wyszukiwania.

Według autorów badania rasa ta będzie niezbędna, aby mapa mentalna psa zarejestrowała się za pomocą kompasu magnetycznego i określiła trajektorię zwierzęcia.

Jednak ten rodzaj eksperymentu jest trudny, ponieważ trudno jest zachęcić zwierzę do zaufania tylko jednemu zmysłowi i wyizolować resztę, aby udowodnić, że zmysł magnetyczny jest w stu procentach skuteczny. Przyszłe eksperymenty powinny obejmować jakiś system zaburzający system magnetyczny w grupie psów, aby zobaczyć, jak nieefektywne są.

w przeciwnym razie ostatnie badania, opublikowany w Scientific Reports, sugeruje, że oczy są zaangażowane w tę magnetyczną orientację. Najwyraźniej u niektórych ssaków odkryto światłoczułą cząsteczkę, kryptochromy, klasa fotoreceptorów Niebieskie światło pochodzi od roślin i zwierząt i będzie odgrywać ważną rolę w regulowaniu rytmów dobowych. Naukowcy szukali odpowiedników tej cząsteczki u 90 różnych gatunków i znaleźli ją u wielu drapieżników, takich jak psy, lisy, wilki i niedźwiedzie, ale nie u kotów, takich jak koty, tygrysy i lwy.

Inne zwierzęta z wbudowanym GPS

Wiele stworzeń jest niesamowicie zdolnych do orientacji w świecie, od gołębi pocztowych po tych, którzy je wykonują sezonowe migracje Nawet humbak. Oprócz „magnetycznego kompasu” wydaje się, że korzystają na nim również ptaki Słoneczne i gwiezdne „kompasy” dla orientacji.

Tymczasem użyj pustynnych mrówek wskazówki węchowe s zapach chmur rozproszone przez wiatr. W ten sposób mogą udać się do źródeł pożywienia i wrócić do swoich gniazd.
My, ludzie, mamy również szczególną zdolność orientacjiJak wyjaśnia Caspar Henderson w swojej książce: Cudowna mapa:

U ludzi szyszynka wytwarza melatoninę, która moduluje rytm dobowy. W rzeczywistości są to fotoreceptory zanikowe. U naszych odległych ewolucyjnych przodków gruczoł ten był połączony z światłoczułym narządem zwanym okiem ciemieniowym. Żółw skórzasty, którego dzieliliśmy z przodkiem setki milionów lat temu, ma w swojej czaszce „żaluzję”: bardzo cienką kostną powierzchnię, która pozwala światłu paść bezpośrednio na jego szyszynkę. Dzięki temu mózg żółwia może być świadomy swojego zakresu dobowego, co pomaga mu się orientować.

Nawet mikroskopijne organizmy, takie jak bakterie, potrafią się orientować. Aby przetrwać, mają sposoby na poruszanie się na przykład w kierunku jedzenia i oddalanie się od tych, które są niebezpieczne, takich jak nadmierne ciepło, kwasowość lub zasadowość. Niektóre mają wyspecjalizowane środki napędu, takie jak mikroskopijne nici zwane wiciami. Inne, bakterie magnetyczne, również zawierają małe cząsteczki magnetyczne, które po zadokowaniu na końcach, Działają jak mikroskopijne igły kompasuJak wyjaśnia David Barry w swojej książce: Najlepsze wycieczki:

Te „igły” zmuszają bakterie do dostosowania się do pola magnetycznego Ziemi, co pomaga im znaleźć drogę do ubogich w tlen warstw wody i osadów, w których żyją. Woda w bakteriach na półkuli północnej ma przeciwną polaryzację niż na półkuli południowej. Prosty przykład siły doboru naturalnego.

Czasami tak, prasa wyolbrzymia pojedyncze historie.Jak psy, które wydają się przebyć duże odległości. To wyjątek, nie reguła. Większość psów gubi się i nie może znaleźć drogi do domu, nie mówiąc już o pokonywaniu długich dystansów. Wciąż próbujemy ustalić, jaka nauka dokładna stoi za tym, czy to robią.

To nie tylko pozwoli nam zrozumieć, jak je trochę lepiej poprowadzić, ale także zagłębić się w to, co inne przedmioty Wpływanie na ich ruchy masowe lub ich przemieszczenie. Czy eksperymenty, takie jak To wspaniała sieć Spośród 100 000 zwierząt połączonych przez urządzenia śledzące i obserwowanych z kosmosu, mogą wyjaśnić zachowanie zwierząt i pomóc przewidzieć erupcje wulkanów, surową pogodę i pojawiające się choroby.

zdjęcie: Śledź Fu / Unsplash