NASA: Wielka Czerwona Plama Jowisza jest zaskakująco głęboka

ten Wielka czerwona plama JowiszaJest to największy i najbardziej symboliczny wir na świecie Układ Słoneczny, obserwuje się od co najmniej dwóch stuleci. Teraz międzynarodowy zespół naukowców odkrył, że ten wir rozciąga się znacznie głębiej niż oczekiwano w gazowym gigancie.

To jest główny wniosek obu Badania opublikowane w czasopiśmie Science Podpisane przez naukowców z różnych instytucji amerykańskich, brytyjskich i izraelskich, którzy wykorzystali w swoich badaniach dane zebrane przez sondę kosmiczną Junowydany przez agencję kosmiczną NASA.

Ikonowy Wielka czerwona plama Jowisza To potężna burza wirowa, która trwa od setek lat, a głównym pytaniem dla naukowców jest to, jak głęboko sięga pod widocznymi chmurami.

Prezentowane obecnie wyniki dotyczące burzy o szerokości 16 000 kilometrów, która faluje w atmosferze planety, ujawniają nowy wgląd w meteorologię Jowisza i jej związki z głębszym wnętrzem tego ciała astronomicznego.

„Jowisz, król bogów w mitologii rzymskiej, owinął się chmurami, aby ukryć swoją prawdziwą naturę. Ale jego żona, bogini Juno, była w stanie spojrzeć poza tę zasłonę i ujawnić swoje złośliwe zachowanie”. W ten sposób Scientific American opisuje to ważne odkrycie.

Silne burze obfitują w atmosferę Jowisza A częstotliwość rotacji wiatrów, w tym Wielkiej Czerwonej Plamy, burzy tak potężnej, że może pochłonąć całą Ziemię, wyjaśnia magazyn.

Nie jest jednak jasne, czy te burze ograniczają się do najwyższych części atmosfery planety, czy rozciągają się do wnętrza planety.

Naukowcy pod kierownictwem Scotta Boltona z Southwest Research Institute (Teksas) i Marzii Baresi z Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie w Kalifornii wykorzystali odpowiednio pomiary mikrofalowe i grawitacyjne ze statku kosmicznego Juno do scharakteryzowania wirów atmosfery Jowisza, w tym: Duża czerwona plama.

Zespół Boltona użył instrumentu Microwave Radiometer NASA do zbadania pionowej struktury Wielkiej Czerwonej Marchii, a także dwóch innych burz i odkrył, że rozciągają się one znacznie poniżej oczekiwanej wysokości. Kondensacja wody, amoniaku lub poziom zachmurzenia planety. Dotyczy to zwłaszcza Wielkiego Czerwonego Marszu.

Zdjęcie: NASA.

Zdaniem autorów wskazuje to na występowanie małoskalowych procesów dynamicznych – takich jak opady i ulewy – na znacznie głębszych poziomach niż wcześniej oczekiwano, co może wskazywać na związek między wnętrzem Jowisza a głęboką atmosferą.

Zespół Parisi zbadał sygnaturę grawitacyjną wspomnianego wielkiego regionu, korzystając z danych z kilkunastu spotkań Juno z planetą, w tym dwóch bezpośrednich zestawów wiru.

Odkryli wahania pola grawitacyjnego planety spowodowane burzą.

Odkryli, że chociaż to miejsce jest głęboko osadzone w atmosferze, jest znacznie mniej głębokie niż otaczające je strumienie, które je zasilają, które sięgają znacznie głębiej.

Korzystając z dwóch różnych metod w celu wywnioskowania głębokości tego wiru, obie ze spójnymi wynikami, naukowcy odkryli, że Wielka Czerwona Plama ma głębokość zaledwie 500 kilometrów, podczas gdy otaczające ją dżety sięgają na głębokość bliską 3000 kilometrów.

Juno krąży i obserwuje Jowisza od 2016 roku, a teraz opublikowane wyniki zapewniają, według NASA, pierwszy trójwymiarowy widok tego, jak falująca atmosfera planety działa pod górnymi warstwami chmur.

Z informacjami z EFE i Scientific American.

LLH