My, ludzie, szukamy przyjaciół o zapachu ciała podobnym do naszego

„chemia„ Pomiędzy ludźmi Jest potężna i nie jest tylko metaforą. Dziś badanie zostało opublikowane w: postęp naukowy Stwierdzono, że ludzie z zasięgiem Podobny zapach ciała są bardziej skłonni jeździć i być przyjaciele.

Zapach (dla siebie i innych) jest niezbędnym narzędziem dla wielu ssaków lądowych przy podejmowaniu decyzji, kto jest przyjacielem czy wrogiem, i chociaż ludzie również wąchają siebie i innych, rola zapachu w naszych przyjaźniach jest niejasna.

Hipoteza zespołu badaczy z Instytut Weizmanna (Izrael) polega na tym, że ludzie wąchają siebie i innych, aby podświadomie ocenić podobieństwo zapachu ciała i wzmocnić przyjaźń.

Aby to sprawdzić, zespół przeprowadził badanie 20 grup przyjaciół tej samej płci, którzy nie byli małżeństwem i którzy podczas spotkania zgłaszali bicie na miejscu.

Badacze pobrali próbki z zapachy ciała Spośród uczestników, którzy mieli elektroniczny nos zawierający dziesięć czujników tlenków metali, pięciu z nich reagowało na zapachy.

Równolegle zrekrutowali dwadzieścia cztery nieznane sobie osoby do wykonania tych samych testów i porównania wyników z wynikami elektronicznego nosa.

Badanie wykazało, że obiektywne wartości uzyskane za pomocą elektronicznego nosa odpowiadały osobistym ocenom przyjaciół i stwierdzono, że pary przyjaciół mogą pachnieć więcej niż pary przypadkowych nieznajomych.

Ponadto eksperyment potwierdził, że osoby, które pachną podobnie, miały więcej pozytywnych interakcji, a elektroniczny nos umożliwiał przewidywanie, które pary nieznajomych wejdą w interakcję podczas interakcji społecznych.

Odkrycia te są zgodne z badaniami wskazującymi, że ludzie, którzy utracili zmysł węchu, mają upośledzenia społeczne, a osoby ze spektrum autyzmu mają upośledzenie w interpretacji sygnałów chemicznych pochodzących od zapachów wytwarzanych przez ludzkie ciało.

Nasze wyniki sugerują, że możemy być również bardziej podobni pod tym względem do innych ssaków lądowych, niż sądziliśmy” – zauważyli naukowcy i główni autorzy badania. Inbal Raffreby, Kobe Snitz, Noam Sobel.

Podkreślają jednak: „To przesłanie jest ważne, ponieważ wraz z głębszym zrozumieniem ludzkiego zachowania może wskazywać na nowe, oparte na zapachu ścieżki, które mogą ingerować w upadek społeczny”.

Z informacjami z EFE