Może „źle zrozumieliśmy wszechświat” – DW – 14.03.2024

Ekspansja wszechświata jest faktem zaakceptowanym przez społeczność astronomiczną. Jednakże w miarę gromadzenia się nowej wiedzy od dawna stosowane teorie dotyczące szybkości tej ekspansji są kwestionowane, co jasno pokazuje, że Nie do końca rozumiemy to zjawisko. Ostatnie odkrycia sugerują, że mogliśmy „źle zrozumieć wszechświat”.

Wyzwanie to znane jest jako „odkształcenie Hubble’a” – zjawisko, które uwypukla rozbieżności pomiędzy bieżącymi pomiarami rozszerzania się Wszechświata a przewidywaniami opartymi na wcześniejszych danych, szczególnie tych uzyskanych przez misję Planck Europejskiej Agencji Kosmicznej. Wbrew oczekiwaniom Wszechświat wydaje się rozszerzać szybciej, niż przewidywały modele teoretyczne.

Wymagane błędy arytmetyczne czy nowa fizyka?

Następnie w środowisku naukowym pojawia się debata na temat tego, czy ta rozbieżność jest wynikiem błędów pomiarowych, czy też wskazuje na potrzebę zrewidowania naszego podstawowego rozumienia fizyki.

NASA podała Ta współpraca, wraz z powiązanymi notatkami, jest pomiędzy Kosmiczny teleskop Hubble, Dzięki ponad trzydziestoletniemu doświadczeniu firma Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba Umocniło to teorię, że to, co widzimy, nie jest błędami w pomiarach, ale wskaźnikami czegoś głębszego, zjawisk, które nie są jeszcze poznane.

Adam Rhys: „Istnieje możliwość, że wszechświat zostanie źle zinterpretowany”

Adam Ries, fizyk z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa i zdobywca Nagrody Nobla za odkrycie, że ekspansja Wszechświata przyspiesza z powodu tajemniczego zjawiska zwanego obecnie „ciemną energią”, zwraca uwagę na tę intrygującą możliwość. „Po wykluczeniu błędów pomiarowych pozostaje realna i ekscytująca możliwość błędnej interpretacji Wszechświata”. W Stanach, Otwieranie drzwi do ponownej oceny naszego kosmicznego zrozumienia.

Jedna z hipotez sugeruje, że nadmiar gwiazd widocznych przez teleskopy kosmiczne może zakłócać pomiary, a efekt ten jest wzmacniany przez pył międzygwiazdowy. Jednakże Teleskop Webba, dzięki swojej zaawansowanej technologii, obiecuje przełamać tę zasłonę niepewności i zapewnić wyraźniejszy i dokładniejszy obraz.

Jak spekuluje Rees, w liczbach może być coś jeszcze nieproporcjonalnego. „Objęliśmy teraz pełen zakres obserwacji Hubble'a i możemy z dużą pewnością wykluczyć błąd pomiaru jako przyczynę drgań Hubble'a” – mówi.

„Kosmiczna drabina odległości”

Kluczowe znaczenie dla uzyskania tych wyników miała „kosmiczna drabina odległości”, metoda stosowana do pomiaru odległości we wszechświecie. Zespół kierowany przez Reissa obserwował cefeidy zmienne w pięciu galaktykach, w tym w NGC 5468, oddalonej o 130 milionów lat świetlnych. Wyniki, Opublikowane w Listy do dzienników astrofizycznych w dniu 6 lutego 2024 r., utwierdzając pogląd, że pomiary były dokładne, sugerując, że niedopasowanie tempa ekspansji może wynikać z czynników, które nie są jeszcze poznane.

„Połączenie Webba i Hubble'a daje nam to, co najlepsze z obu światów” – powiedział Rees. „Odkryliśmy, że pomiary Hubble’a pozostają wiarygodne w miarę postępów w kosmicznej skali odległości”.

Rozwiąż zagadkę ekspansji wszechświata

Rozwiązanie napięcia Hubble'a może być w zasięgu ręki dzięki misjom takim jak Rzymski Teleskop Kosmiczny Nancy Grace Z NASA Oraz Obserwatorium Euclid Europejskiej Agencji Kosmicznej. Projekty te mają na celu głębsze zgłębienie tajemnicy ciemnej energii, tajemniczego zjawiska napędzającego ekspansję wszechświata.

Obecnie, według NASA, sytuacja przypomina posiadanie dwóch podstawowych punktów odniesienia w badaniu Wszechświata: z jednej strony pomiary odległości kosmicznych dokonywane przez teleskopy Hubble'a i Webba, zamocowane na jednym końcu; Z drugiej strony notatki początkowy blask wszechświata, Blanc wziął go i osiadł na przeciwległym brzegu. Pomiędzy tymi dwoma punktami nie można bezpośrednio zaobserwować szczegółowej ewolucji globalnej ekspansji na przestrzeni miliardów lat, co stanowi zagadkę dotyczącą ewolucji tego procesu w długim okresie, który upłynął.

W miarę kontynuowania badań, zauważa Rees, wyzwaniem jest powiązanie naszego rozumienia początku Wszechświata z teraźniejszością. Jest to tajemnica, która pozostanie w centrum badań astronomicznych, dopóki nowe odkrycia nie dostarczą nam więcej odpowiedzi.

Felipe Espinoza Wang z informacjami z NASA.