La Jornada: Zadowolenie między monarchiami

A

Szef rządu Hiszpan Pedro Sanchez po raz kolejny zwolnił wczoraj marokański reżim z odpowiedzialności za śmierć dziesiątek obywateli subsaharyjskich (według źródeł między 23 a 37 rokiem życia) podczas masowego najazdu migrantów, który miał miejsce 24 czerwca. Na przejściu granicznym między Marokiem a hiszpańską enklawą Melilla w Afryce Północnej. Według Sancheza Europa powinna: Uznanie wysiłków Maroka, które również cierpi z powodu nieuregulowanej presji imigracyjnej, by bronić, w tym przypadku, granicy, która nie jest jego własną granicą, czyli granicy z Hiszpaniąi zapytał o symbioza Unia z sąsiednim królestwem alawitów.

W poprzednim oświadczeniu prezydent pochwalił już działania sił policyjnych w obu krajach, które: Pracowali w koordynacjiOpis najazdu Atak na integralność Hiszpanii Obwiniał śmierć Mafia handlująca ludźmi. Po opublikowaniu zdjęć, na których widziano porozrzucane ciała, a ranni, którzy przeżyli, zostali pobici przez marokańską policję i hiszpańską Gwardię Cywilną, którzy wystrzeliwali pociski z gazem łzawiącym w tych, którzy utknęli na drucie kolczastym płotów granicznych, władze Maroka pobiły ciała . Zostali pochowani w nieznanych grobach, a zarówno Rabat, jak i Madryt postanowiły uciszyć wszelkie informacje o swoim barbarzyństwie.

Wyrażenia Sancheza pokazują nie tylko samozadowolenie i samozadowolenie w obliczu nieludzkiej, represyjnej i jednoznacznie naruszającej politykę imigracyjną, ale także obsesję, która przebiega przez Palacio de la Zarzuela, by pogodzić się z tyrańskim i brutalnym sąsiadem, który uciska tylko własnych obywateli i cudzoziemców, którzy przechodzi przez jego terytorium w nadziei dotarcia do ziem europejskich, ale praktykuje przeciwko Saharyjskiej Arabskiej Republice Demokratycznej (SADR) rabunek terytorialny gorszy niż ten, który robi Izrael kosztem Palestyny.

Należy pamiętać, że w marcu zeszłego roku Sanchez zakończył historyczną zdradę byłej Sahary Hiszpańskiej, akceptując w liście wysłanym do króla Maroka Mohammeda VI, że okupowane terytoria Saharyjskiej Republiki Demokratycznej staną się Region autonomiczny Królestwo alawitów, stanowisko, które wyraźnie przeczy międzynarodowej legitymacji i zasadzie samostanowienia. W zamian Rabat ceduje swoje roszczenia na Ceutę i Melillę, dwa hiszpańskie miasta znajdujące się na terytorium Maroka.

Nawet prawicowe rządy Jose Marii Aznara i Mariano Rajoya nie były tak uległe wobec Maroka jak Sanchez, którego stanowisko opisywali jego sojusznicy w rządzie Dziedzictwo polityki Donalda Trumpa. Należy jednak pamiętać, że odejście od tradycyjnej neutralności Hiszpanii w obliczu konfliktu marokańsko-saharyjskiego i zastąpienie strategii imigracyjnych zwykłą brutalnością policji nie jest zarządzeniem rządu, ale raczej zarządzeniem państwa. W końcu istnieje wiele ekonomicznych, politycznych, a nawet ideologicznych punktów styku dwóch wojowniczych, skorumpowanych i uciskowych królestw – z Katalończykami, Baskami i Hiszpanią oraz Sahrawisami i Marokiem – które patrzą na siebie w lustrze z obu stron. . Brzegi Cieśniny Gibraltarskiej.