La Jornada – Przytłaczające zwycięstwo prawicy w wyborach w Hiszpanii

Madryt. Wybory samorządowe i regionalne w Hiszpanii zostały przyćmione przez błękitną falę, kolor prawicowej Partii Ludowej, z jednoznacznym zwycięstwem pod względem liczby głosów i członków rad miejskich, gmin i samorządów regionalnych. W obliczu katastrofy lewicy stanęły dwie koalicyjne partie rządu centralnego, Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) i Unidas Podemos (UP). Podczas gdy skrajnie prawicowa partia Vox ugruntowała swoją pozycję trzeciej siły w kraju.

W Kraju Basków, po raz pierwszy w historii, koalicja niepodległościowej lewicy baskijskiej EH-Bildu jest partią z największą liczbą głosów i już teraz zagraża historycznej dominacji Baskijskiej Partii Nacjonalistycznej (PNV). W Barcelonie, drugim co do wielkości mieście w kraju, Junts per Catalunya (JxCat) wygrał wybory, zagrażając ciągłości obecnego lewicowego burmistrza, Ady Colau.

Wybory w Hiszpanii potwierdziły tendencję wzrostową prawicy i skrajnej prawicy, wyraźnego upadku obecnego szefa rządu socjalisty Pedro Sáncheza i jego koalicyjnych partnerów, UP, oraz że w Kraj Basków i Katalonia rozrastają się formacje walczące o niepodległość państwa hiszpańskiego.

Zwycięstwo we Wspólnocie i Radzie Miejskiej Madrytu jest przykładem tego trendu, wraz ze zwycięstwem absolutnej większości Partii Ludowej, ogarniające całą lewicę, a nawet powodujące zniknięcie Podemos w parlamencie prowincji i na konsystorzu . Ale Partia Ludowa zdobyła także kilka historycznych bastionów SPR, takich jak Estremadura, Walencja, Aragonia i Baleary.

Partia Ludowa zwiększyła liczbę głosów we wszystkich zagrożonych wspólnotach autonomicznych i jest w stanie rządzić samodzielnie lub w porozumieniu z Vox w Aragonii, Estremadurze, Balearach, Kantabrii, La Rioja, Madrycie i Murcji. Podczas gdy lewicowe koalicje, kierowane przez Socjalistyczną Partię Robotniczą, zrobią to w Asturii, Nawarze, Kastylii-La Manchy i Asturii. Będąc w głównych spornych miastach, Partia Ludowa ponownie wyszła silna, stając się partią z największą liczbą głosów w Madrycie, Walencji, Sewilli, Saragossie, Maladze, Murcji, Alicante i Kordobie.

Dane są wymowne: Partia Ludowa była partią, która zdobyła najwięcej głosów, z 31,53 procentami elektoratu i ponad siedmioma milionami głosów. Socjalistyczna Partia Socjalistyczna dodała 28,22 procent, otrzymując ponad 760 000 głosów z prawicy, kiedy socjaliści przewyższyli Partię Ludową zaledwie cztery lata wcześniej o 400 000 głosów. Dlatego lider opozycji i Partii Ludowej Alberto Núñez Figo pojawił się w siedzibie swojej partii w Madrycie, aby ogłosić, że „w Hiszpanii rozpoczyna się nowy cykl polityczny”, z myślą o wyborach parlamentarnych pod koniec roku, w którym prezydent Sánchez po raz pierwszy ubiega się o reelekcję.

Pod względem liczby członków zarządu PP osiągnął 23 351 w porównaniu do 20 752 w PSOE. Alternatywna prawica Voxa ugruntowała swoją pozycję trzeciej siły w kraju, z ponad 1 600 000 głosów i 1687 radnymi. Lewicowa koalicja UP zdobyła tylko 133 000 głosów i 201 radnych, ale najpoważniejszą rzeczą było jej zniknięcie ze społeczności i Rady Miasta Madrytu, a także ze społeczności i Rady Miasta Walencji.

Jednym z najbardziej pożądanych miejsc była Barcelona, ​​drugie miasto w kraju. Wynik odzwierciedlał rozłam w elektoracie, z niewielkim zwycięstwem kandydata konserwatywnych nacjonalistów, Xaviera Triasa, który dodał jedenastu radnych, w porównaniu z 10 kandydatem PSC, Jaume Calponi i dziewięcioma kandydatami urzędującego burmistrza, Adą Colau. Innymi słowy, kierownictwo miasta będzie zależeć od porozumień z resztą formacji i można przedstawić kilka formuł, w tym porozumienie między partiami lewicowymi -PSC, w Comú Podem i Esquerra Republicana de Catalunya (ERC), ten ostatni z pięcioma miejscami. Partia Ludowa, składająca się z czterech członków, oraz Fox z dwoma członkami Rady, nie będą miały decydującego wpływu na utworzenie rządu.

er bildo boom

W Kraju Basków, gdzie odbyły się tylko wybory samorządowe i lokalne, największym zwycięzcą dnia był EH-Bildu, który po raz pierwszy w historii uzyskał najwięcej głosów i był najbardziej reprezentowany w ośrodkach władzy. Liczbowo koalicja kierowana przez Arnaldo Otegi liczyła łącznie 1399 członków, o 137 więcej niż cztery lata temu. Ale bez wątpienia jednym z jego wielkich osiągnięć jest to, że jest w stanie utworzyć rząd, po porozumieniu rządowym z innymi formacjami, w dwóch stolicach regionalnych, Pampelunie i Vitorii.