Kosmiczny Teleskop Hubble’a NASA zakończył w tym roku swoją wielką podróż po zewnętrznym Układzie Słonecznym, zwracając ostre obrazy czterech planet.

Wysłano:

19 listopada 2021 20:10 GMT

Zdjęcia egzoplanet z teleskopu Hubble’a ujawniają intensywne i subtelne zmiany szybko zachodzące w tych odległych światach.

Teleskop Kosmiczny Hubble’a, znajdujący się poza ziemską atmosferą, zakończył w tym roku swoją wielką podróż po zewnętrznym Układzie Słonecznym, zwracając ostre obrazy Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna.

według Raport Z opublikowanego w czwartek przez NASA zdjęcia Hubble’a są częścią corocznych map planet zarejestrowanych w ramach programu Legacy of the Exoplanets and Atmosphere (OPAL), który zapewnia globalne widoki egzoplanet w celu wyszukiwania zmian w ich burzach, wiatrach i chmurach, zapewniając nowe wgląd w ich dziki klimat.

Zdjęcia egzoplanet z teleskopu Hubble’a ujawniają intensywne i subtelne zmiany szybko zachodzące w tych odległych światach.

Jowisz

Zdjęcia Jowisza z Hubble’a w tym roku pokazują zmianę krajobrazu w jego atmosferze, z kilkoma nowymi burzami wykrytymi; Podobnie region równikowy planety, tradycyjnie biały, pozostał ciemnopomarańczowy znacznie dłużej niż podczas poprzednich zaciemnień.

Tuż nad równikiem badacze zauważyli pojawienie się wielu nowych sztormów, które w czasach Voyagera nazwano „łodziami”. Te wydłużone krwinki czerwone można zdefiniować jako wiry cyklonowe, które różnią się wyglądem. Podczas gdy niektóre burze są ostre i wyraźne, inne są rozproszone i mgliste. Ta różnica w wyglądzie wynika z właściwości chmur wirowych.

Saturn

Nowe spojrzenie Hubble’a na Saturna z 12 września ujawnia gwałtowne i ekstremalne zmiany koloru na północnej półkuli planety, gdzie jest teraz wczesna jesień. Pasma różniły się podczas obserwacji Hubble’a zarówno w 2019, jak i 2020 roku. W szczególności trudna do rozpoznania była kultowa sześciokątna burza na Saturnie w 2020 roku, ale pojawiła się ponownie wyraźnie w 2021 roku. .

Uran

Obserwacje Urana przeprowadzone przez Hubble’a 25 października zwróciły uwagę na jasną czapę polarną na północy planety. Na tej półkuli jest wiosna i wydaje się, że wzrost promieni ultrafioletowych pochłanianych przez słońce powoduje, że obszar ten świeci. Naukowcy badają, w jaki sposób jasność czap polarnych jest wynikiem zmian stężenia metanu w atmosferze i charakterystyki cząstek mgły, a także wzorców przepływu w atmosferze. Chociaż warstwa atmosfery staje się jaśniejsza, południowe maksimum pozostaje stałe na tej samej szerokości geograficznej.

Neptuno

W obserwacjach przeprowadzonych 7 września naukowcy odkryli, że ciemna plama Neptuna, która, jak niedawno wykazano, zmieniła kurs w miarę zbliżania się do równika, jest nadal widoczna na tym zdjęciu, wraz z ciemną półkulą północną. Istnieje również zauważalny wydłużony ciemny okrąg otaczający południowy biegun Neptuna.

Podobnie jak w przypadku Urana, niebieski kolor Neptuna jest wynikiem pochłaniania czerwonego światła przez bogatą w metan atmosferę w połączeniu z tym samym procesem rozpraszania Rayleigha, który sprawia, że ​​ziemskie niebo jest niebieskie. Naukowcy zauważają, że na Neptunie jest niewiele jasnych chmur, a ich silny niebieski kolor z pojedynczą dużą ciemną plamą bardzo przypomina to, co zobaczył Voyager 2 w 1989 roku.