Jak hawajska rodzina królewska została „nielegalnie” obalona, ​​aby archipelag stał się terytorium USA.

137 wulkanicznych wysp tworzących Hawaje było rządzonych przez różne małe klany do 1810 roku, kiedy to zostały zjednoczone pod rządami Kamehameha IIwatażka z wyspy Hawaje (od której pochodzi nazwa całego archipelagu).

Król Kamehameha Wielki – tak jak został ochrzczony – ustanowił dynastię, która miała rządzić przez sześć dekad.

W 1820 jego spadkobierca, Kamehameha II otworzył drzwi grupie misjonarzy z Nowej AngliiUSA, któremu w ciągu kilku lat udało się nawrócić większość ludności na protestanckich chrześcijan.

Przyciągali także misjonarze zainteresowanie inwestorów z Twojego krajuktórzy kupowali duże działki na Hawajach, dali się uwieść doniesieniom o nieskazitelnej ziemi i idealnych warunkach klimatycznych do uprawy trzciny cukrowej.

Rosły wpływy amerykańskich właścicieli ziemskich.

W 1839 roku nowy król Kamehameha III ogłosił Konstytucję Hawajów, przekształcając archipelag Od monarchii absolutnej do systemu konstytucyjnegoco wielu historyków traktuje jako znak, że władza królewska zaczyna słabnąć.

Potomkowie pierwszych misjonarzy, którzy dorobili się majątku na Hawajach, utworzyli własną partię polityczną, Partię Reform, zwaną Partią Reform. impreza misyjna.

W latach siedemdziesiątych XIX wieku gospodarka Hawajów była silnie uzależniona od handlu ze Stanami Zjednoczonymi, a biznesmeni i właściciele ziemscy Partii Misyjnej zaczęli domagać się większej władzy politycznej.

W 1887 roku postanowili chwycić byka za rogi i pod groźbą użycia siły zmusili ówczesnego władcę, króla Kalakaua I, do podpisania nowej konstytucji, która dawała prawo głosu jedynie białych właścicieli ziemskichzdarzenie wymienione jako Konstytucja harpuna.

David Kalākaua, który wstąpił na tron ​​jako potomek pierwszego kuzyna Kamehamehy – a po śmierci Kamehamehy V bez spadkobierców – był założycielem ostatniej dynastii rządzącej Hawajami.

We wczesnych latach musiał zmagać się z rosnącą presją ze strony partii misyjnej, która chciała zreformować ustrój tak, aby stał się modelową monarchią bardziej zbliżoną do brytyjskiej, w której król jest dostojnikiem, ale bez realnej władzy.

„Wesoły monarcha”, jak go nazywano, rozpoczął swoje panowanie w 1874 roku od zwiedzania wysp, co zwiększyło jego popularność.

Także Negocjował traktat o wzajemności ze Stanami Zjednoczonymi.Spotkali się raczej w Waszyngtonie z Prezydentem Ulyssesem S. Granta, który zezwolił na bezcłowy wwóz głównych produktów eksportowych Hawajów – cukru i ryżu.

Umowa dała również Stanom Zjednoczonym wyłączne prawa do Utrzymuje bazy wojskowe na wyspach.

Podczas swojego panowania Kalākaua bardzo skupiał się na stosunkach międzynarodowych, będąc pierwszym monarchą w historii, który opłynął kulę ziemską w 1881 roku.

Zaczynając w San Francisco w USA, odwiedził m.in. Japonię, Chiny, Indie, Egipt i kilka krajów europejskich. Spotkał się także z wieloma głowami państw, w tym Umberto I z Włoch, papieżem Leonem XIII i królową Wiktorią z Wielkiej Brytanii.

Król wykorzystał wiele przedmiotów i mebli, które przywiózł z podróży, aby udekorować A Nowa rezydencja królewska: Pałac Iolani, Uważany za architektoniczną perełkę, ze względu na zły stan pierwotnego pałacu, wzniesionego za panowania Kamehamehy IV, nakazano jego odbudowę.

Król dążył do utworzenia konfederacji państw polinezyjskich, a nawet wysłał w tym celu przedstawicieli na Samoa, ale projekt został wstrzymany po „Konstytucji Bayone”, która wyczerpała władzę rodziny królewskiej i zwiększyła władzę partii misyjnej.

Kilka lat później, w 1890 roku, 54-letni król zaczął mieć poważne problemy zdrowotne i za radą lekarską ponownie udał się do San Francisco. Zmarł w tym amerykańskim mieście, nie pozostawiając żadnych potomków.

więc kto Przypuszczalnie tron ​​​​zasiadała jego siostra Lili’uokalaniktóry miał zostać ostatnim królem Hawajów.

Liliuokalani pełniła funkcję regentki w 1881 roku podczas międzynarodowego tournée swojego brata, króla.

Gdy doszedł do władzy, próbował znieść „konstytucję harpunową”. Należnytak Obywatele mają prawo głosu (Korona straciła już władzę), ale jej białych poddanych oskarżono o podważanie Konstytucji.

Oprócz dążenia do władzy politycznej grupa ta chciała obalić króla ze względów handlowych: Stany Zjednoczone zdecydowały się na odebranie uprzywilejowanego statusu cukru hawajskiego i Chcieli, aby Hawaje zostały włączone do tej siły Aby cieszyć się takimi samymi korzyściami jak lokalni producenci.

Pod argumentem, że prawa indiańskich kupców i właścicieli ziemskich zostały naruszone, ambasador tego kraju na Hawajach, John L. Stevens, Wezwał siły amerykańskie do interwencji. stacjonował na wyspach.

W 1893 roku królowa Liliuokalani została umieszczona w areszcie domowym w Pałacu Iolani i uformowana rząd tymczasowy.

Chociaż prezydent USA Grover Cleveland zlecił sporządzenie raportu, który stwierdził, że obalenie To było nielegalne Kongres tego kraju zamówił kolejny raport, Raport Morgana, który ustalił w 1894 roku, że ani ambasador Stevens, ani siły amerykańskie nie są winne obalenia.

Tymczasowy Rząd Hawajów ogłosił 4 lipca tego roku Dniem Niepodległości Stanów Zjednoczonych Republika Hawajów Z Sanford Ballard Dole jako liderem, rząd uznany przez Waszyngton.

Królowa Liliuokalani była przetrzymywana w areszcie do 1896 roku, a po uwolnieniu przeniosła się do innej rezydencji, gdzie prowadziła skromne życie aż do śmierci w 1917 roku.

Podobnie jak jego brat nie miał dzieci. Jednak zgodnie z tradycją wyznaczył na spadkobierców innych członków rodziny.

Zmarła w ubiegłą niedzielę Abigail Kinweke Kikulaik Kawananaqua była potomkiem jednego z następców.

W 1898 roku prezydent USA William McKinley – republikanin, który pokonał Cleveland – podpisał aneksję Hawajów do Stanów Zjednoczonych, pomimo protestów opozycji, która uznała aneksję za nielegalną.

Ta praca przygotowała grunt na nadchodzące dziesięciolecia, W 1959 roku Hawaje stały się pięćdziesiątym i ostatnim stanem w Stanach Zjednoczonych. Decyzja, w której oceniono centralną rolę, jaką archipelag odegrał dla Waszyngtonu podczas II wojny światowej.

W końcu Stany Zjednoczone przystąpiły do ​​konfliktu dopiero pod koniec 1941 roku, kiedy Cesarstwo Japonii przypuściło niespodziewany atak na Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych stacjonującą w Pearl Harbor na hawajskiej wyspie Oahu.

W środku zimnej wojny, za rządów Dwighta D. Eisenhowera, Kongres USA ostatecznie zatwierdził przystąpienie Hawajów do Unii, co było decyzją Powszechnie popierany przez Hawajczyków.

Jednak niektórzy rdzenni mieszkańcy podtrzymali protest przeciwko temu, co jest uważane za jeden z najlepszych przykładów kolonializm amerykański.

W 1993 roku, 100 lat po zamachu stanu, rząd Stany Zjednoczone oficjalnie przeprosiły Z Hawajczykami za obalenie ich królestwa, odmówienie im prawa do samostanowienia.

Ale chociaż uznali również, że tubylcy musieli siłą oddać ponad 700 000 hektarów ziemi, nie zaoferowali żadnego odszkodowania, a nawet dali jasno do zrozumienia, że ​​nie przyjmą roszczeń.

Możesz teraz otrzymywać powiadomienia z BBC Mundo. Pobierz i aktywuj nową wersję naszej aplikacji, aby nie przegapić naszych najlepszych treści.