Ilya Metchnikov jest rosyjskim i francuskim mikrobiologiem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 1908 roku.

Znany również jako Eli, Elias lub Elie Méchnikoff (1845-1916) powoli stał się zagorzałym ateistą i rewolucjonistą, prawdopodobnie pod wpływem swojego brata Leona Méchnikoffa, geografa, anarchisty i sekretarza słynnego geografa Eliseu Reclusa.

czytanie Pochodzenie gatunków Karol Darwin wywarł silny wpływ na jego naukową koncepcję natury. Następnie zajął się mikrobiologią, gdzie odkrył procesy takie jak fagocytoza (proces, w którym komórka wykorzystuje swoją błonę plazmatyczną do pochłonięcia dużej (≥ 0,5 µm) cząstki), początkowo w gąbkach, z pomocą i patronatem Louisa Pasteura we Francji .

Studiował na uniwersytetach w Charkowie i Würzburgu. W 1870 został mianowany profesorem zoologii na Uniwersytecie w Odessie, stanowisko to opuścił w 1882, aby poświęcić się badaniom w dziedzinie bakteriologii i patologii. Po kierowaniu Instytutem Bakteriologicznym w Odessie w latach 1886-1888 przeniósł się do Instytutu Pasteura w Paryżu, gdzie w 1895 został zastępcą dyrektora.

W 1884 roku sformułował „teorię odporności autofagii”, która wyjaśniałaby zdolność organizmu ludzkiego do przeciwstawiania się i przezwyciężania chorób zakaźnych. Ale jego najważniejsze badania dotyczyły kiły, badań, które później umożliwiły Paulowi Ehrlichowi odkrycie skutecznego leku przeciwko niej. Był prekursorem wykorzystania fermentacji mlekowej w terapii modyfikującej złą fermentację w jelicie.

Zawsze miał szacunek dla śmierci iz tego powodu stworzył takie dyscypliny naukowe jak gerontologia (nauka o starzeniu się) i nekrotologia (nauka o śmierci). Wierzył, że śmierć była w jakiś sposób związana z syfilisem i wraz z Émile Roux szukał lekarstwa, odkrywając szarą maść na bazie kalomelu (chlorek rtęci).

Uważał, że znalazł w mikroorganizmach kwaśnego mleka – jogurtu – rozwiązanie problemu starzenia się.

W 1908 roku wraz z Paulem Ehrlichem otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za pracę nad fagocytozą i odpornością.

Wśród prac napisanych przez nią Porównawcza patologia zapalenia (1893), ludzka natura (1905), Odporność w chorobach zakaźnych (1906) i przedłużyć życie (1909).

Źródło: Wikipedia