Duża erupcja wulkanu na Io, najbardziej wulkanicznym ciele w Układzie Słonecznym

Madryt, 4 stycznia (Europe Press) –

Na księżycu Jowisza Io wykryto dużą erupcję wulkanu Korzystanie z obserwatorium wejścia/wyjścia Io (IoIO). Z PSI (Planetary Science Institute).

Główny naukowiec PSI, Jeff Morgenthaler, używa IoIO, znajdującego się w Arizonie, do monitorowania aktywności wulkanicznej na Io od 2017 roku. Obserwacje pokazują jakąś formę erupcji prawie każdego roku, Ale największy jak dotąd zaobserwowano jesienią 2022 roku.

Io jest najbardziej wewnętrznym z czterech dużych księżyców Jowisza Jest to najbardziej wulkaniczne ciało w Układzie Słonecznym Dzięki ciśnieniom pływowym odczuwanym przez Jowisza i jego dwa inne duże satelity, Europę i Ganimedesa.

IoIO wykorzystuje technologię koronograficzną, która przyciemnia światło Jowisza, aby umożliwić obrazowanie słabych gazów w pobliżu jasnej planety. Świecenie dwóch z tych gazów, sodu i zjonizowanej siarki, rozpoczęło się między lipcem a wrześniem 2022 roku i trwało do grudnia 2022 roku.

zjonizowana siarka, która tworzy podobną do pączka strukturę otaczającą Jowisza, zwaną plazmowym torusem Io, Co ciekawe, w tym wybuchu nie było tak jasno, jak widzieliśmy wcześniej. „To może nam powiedzieć coś o składzie aktywności wulkanicznej, która spowodowała erupcję, lub może nam powiedzieć, że pierścień jest bardziej wydajny w uwalnianiu materiału, gdy wrzuca się do niego więcej materiału” – powiedział Morgenthaler. To stwierdzenie.

Obserwacje mają głębokie implikacje dla misji NASA Juno, która krąży wokół Jowisza od 2016 roku. Juno przeleciała obok Europy podczas eksplozji i stopniowo zbliża się do Io w celu bliskiego przelotu w grudniu 2023 roku. Wiele instrumentów Juno jest wrażliwych na zmiany w środowisku plazmy wokół Jowisza i Io, co można bezpośrednio powiązać z rodzajem aktywności wulkanicznej obserwowanej przez IoIO. „Pomiary Juno mogą nam powiedzieć, czy ta erupcja wulkanu miała inny skład niż jej poprzednicy”. — powiedział Morgenthaler.

„Jedną z ekscytujących rzeczy w tych obserwacjach jest to, że mogą one zostać odtworzone przez każdy mały uniwersytet lub aspirującego astronoma” – powiedział Morgenthaler. „Prawie wszystkie części użyte do budowy IoIO są łatwo dostępne w sklepie z aparatami lub teleskopami”.

Posiadanie jednej lub więcej kopii IoIO działających gdzie indziej byłoby bardzo pomocne w unikaniu przerw pogodowych i mogłoby zapewnić dłuższy czas obserwacji każdej nocy dla wysoce dynamicznego pierścienia plazmowego Io z Jowisza i Mgławicy Nadium.

Oprócz obserwacji mgławicy Sodium Jowisz, IoIO obserwuje również warkocz sodowy Merkurego, jasne komety i tranzytujące egzoplanety.