Dramatyczny film o „Dumie Polski”.

Harry Hoft, który przeżył obóz koncentracyjny Auschwitz, który walczył w walkach na śmierć i życie organizowanych przez nazistów, Harry Hoft (1925-2007) prowadził życie w szerokim zakresie światła i ciemności.

Fighting for My Life (2022), film 25 niespokojnego i nieprzewidywalnego Barry’ego Levinsona, realistycznie, a może bardzo po ludzku opowiada historię tego nieczystego bohatera: walczy z innymi żydowskimi więźniami, co będzie go prześladowało do końca życia. życie.

Chcąc ją pochować, stara się zostać ekspertem pod koniec II wojny światowej: „Duma Polski, ocalona z Auschwitz”. Ale reporter Emory Anderson (Peter Sarsgaard) odkrywa swoją przeszłość. Po części film sportowy, po części dramat o Holokauście, film opiera się na imponującej roli aktora Bena Fostera, który uwiarygodnia tragiczną historię Hoffta, naładowaną emocjonalnie wspomnieniem Leah (Dar Zusovsky). Surowe ręce Schneidera (Billy Magnussen).

Złapanie światłocienia Harry’ego było wyzwaniem. Dlatego Foster pracuje nad projektem nagrodzonym Oscarem. Dosłownie ryzykował życiem, zmniejszając swoją wagę, by z więźnia uczynić prawie szkielet. Barry Levinson przedstawia moralny dylemat bohatera z niezwykłą wizualną elegancją, przechodząc od czerni i bieli w stylu lat 40. do wyblakłego koloru, tak charakterystycznego dla okresu powojennego, dzięki intuicyjnej sztuce fotograficznej lub manipulacji George’a Steele’a.

Dramatyczna historia wyreżyserowana przez 80-letniego Levinsona, ale zrobiona z entuzjazmem i świeżością 20-latka, wywiera namacalny wpływ.

Zadziwia sposób, w jaki przedstawia, kto zrobi co, aby uciec przed koszmarem walki o życie bez wyobrażania sobie konsekwencji.

Zapisz się tutaj Otrzymuj nasze newslettery o nowościach dnia, opiniach, planach weekendowych, Katarze 2022 i wielu innych opcjach prosto na swoją skrzynkę.